Tuesday, April 30, 2013

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, Ή ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ!...



ΡΕΤΖΕΠ ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, πρωθυπουργός της Τουρκίας. Μπορει να μην μας αρέσουν πολλές αποφάσεις του, κυρίως όσες αφορούν την Κύπρο και τα Ελληνοτουρκικά. Όμως δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει κάποιος ότι πυγμή, έχει το δικό του όραμα, και ξέρει να κυβερνάει. Η είδηση χθες, ότι μαζί με τον Κυβερνήτη της Κωνσταντινούπολης, Χουσεϊν Αβλί Μουτλού, απαγόρευσε να γίνει η εργατική συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στην περίφημη Πλατεία Ταξίμ, διότι δεν είναι διατεθειμένος, είπε, να διακινδυνεύσει τη ζωή έστω ενός ανθρώπου, στην πιθανή περίπτωση κατά την οποία «κάποιοι ακραίοι θελήσουν να κάνουν επεισόδια», εδώ στην Ελλάδα, και ιδίως ετούτες τις μέρες, χτυπάει μια πολύ ευαίσθητη χορδή. Υπενθυμίζω ότι αυτήν την εβδομάδα γίνεται η δίκη των θεωρούμενων ως υπεύθυνων για τον θάνατο 3 ανθρώπων κατά τη διάρκεια βίαιων διαδηλώσεων στην Αθήνα τον Μάιο του 2010, με αφορμή την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου.



ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ για ανθρωποκτονία από αμέλεια, και για σωματική βλάβη κατά συρροήν, είναι ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας, η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια του καταστήματος. Το δικαστήριο είναι το μόνο αρμόδια για να κρίνει. Όμως, ηθικός αυτουργός, δίχως άλλο είναι το Κράτος, το οποίο ήξερε ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να γίνουν από τους αναρχικούς σοβαρά επεισόδια, ακόμα και εμπρησμοί, και όμως δεν έκανε τίποτα. (Σημ: Ο Ερντογάν, έστω και με το στίγμα «σκληρής αστυνόμευσης», τέτοια έκτροπα θέλει να αποφύγει). Εννοείται δε, ότι ανεξαρτήτως της ετυμηγορίας του δικαστηρίου στην Αθήνα, οι πραγματικοί δράστες, που είναι αυτοί που έβαλαν τη φωτιά στο κτίριο, γνωρίζοντας ότι μέσα υπήρχαν άνθρωποι, δεν θα δικαστούν ποτέ, διότι απλούστατα, αυτό το ανίκανο Κράτος, ποτέ δεν τους έπιασε. Και, όσους ακούτε ή διαβάζετε ότι συλλαμβάνουν μετά από κάθε διαδήλωση, μη χαίρεστε. Βγαίνουν από την πίσω πόρτα!...

No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...