"ΤΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΞΕΘΡΕΨΑΝ ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΣΩΛΗΝΕΣ"

Το Σχέδιο Αθηνά, που τόσο έχει αναστατώσει μια σημαντική μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας, περιγράφεται από το Υπουργείο Παιδείας ως «σχέδιο αναδιάρθρωσης του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας».

Σ’ αυτόν τον χάρτη, βρίσκουμε διάσπαρτες σχολές, κυρίως των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ), η ίδρυση και η λειτουργία των οποίων, κατά το Υπουργείο, βασίστηκε «στον κατακερματισμό γνωστικών αντικειμένων», και κατ’ επέκταση σε «ελλιπή προγράμματα σπουδών».

Τι είναι, λοιπόν, αυτός ο «κατακερματισμός του γνωστικού αντικειμένου»;

Είναι, λέει το υπουργείο, η ύπαρξη τμημάτων αυτοτελών, 4ετους φοίτησης, με γνωστικό αντικείμενο τόσο εξειδικευμένο που δεν δικαιολογεί αυτήν την «ύπαρξη».

Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι υπάρχουν σχολές 4ετους φοίτησης στα ΤΕΙ, που δίνουν πτυχία σε:

Διεθνές Εμπόριο.

Εφαρμογή Ξένων Γλωσσών στην Διοίκηση και στο Εμπόριο (αυτοτελές πτυχίο!)
Δημόσιες Σχέσεις & Επικοινωνία.
Εμπορία & Διαφήμιση.
Και άλλα.

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου με σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα, ιδίως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τα προαναφερόμενα είναι μαθήματα, όχι πτυχία. Δικαιολογούν Departments (δηλαδή Τμήματα), αλλά όχι Σχολές.

Σ’ αυτά τα πλαίσια λοιπόν, με σκοπό την αναβάθμιση, όπως λέει, των σπουδών, την σύνδεση του πτυχίου «με υπαρκτές πιθανότητες ανεύρεσης εργασίας μετά την αποφοίτηση» (διότι, όντως, τι δουλειά να βρει κάποιος όταν έχει, φερ ειπείν, δίπλωμα μόνο στην εφαρμογή των ξένων γλωσσών στη διοίκηση και στο εμπόριο;), και βεβαίως την σημαντική εξοικονόμηση  δαπανών, το Υπουργείο προχωρά στην ενοποίηση πολλών τέτοιων τμημάτων (δεν πειράζει, μαζί με την εφαρμογή ξένων γλωσσών να μάθει και ένα παιδί κάτι από μάρκετιγκ και διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, ας πούμε), στην ένταξη όλων των μέχρι τώρα «αυτοτελών μικρών τμημάτων» σε Σχολές, που και αυτές όμως, εάν έχουν το ίδιο αντικείμενο,  να μην είναι διάσπαρτες σε πολλές πόλεις, αλλά συγκεντρωμένες σε μία μόνο πόλη.

Αυτά, σε γενικές γραμμές λέει το προτεινόμενο Σχέδιο Αθηνά.

Δεν θα εξετάσουμε εδώ τις τυχόν (που δεν είναι «τυχόν», και όντως υπάρχουν) ακαδημαϊκές διορθώσεις που απαιτούνται, κυρίως ως προς τον καθορισμό ενός άρτιου, επιστημονικού προγράμματος σπουδών, που να εξυπηρετεί μόνο συγκεκριμένο αντικείμενο σπουδών, και όχι ναναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα καθηγητών και φοιτητών.

Ήδη, οι αντιδράσεις είναι πολλές. Δεν θυμάμαι, μάλιστα, να υπήρξε ποτέ σε αυτόν τον τόπο μία ελάχιστη, έστω, συμφωνία μεταξύ της επιστημονικής κοινότητας και της εκάστοτε ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για οτιδήποτε. Γνωρίζω, διότι λίγο μυαλό διαθέτω, ότι τα περισσότερα πρόσωπα που στελέχωσαν τις υψηλές θεσεις σε αυτό το υπουργείο δεν ήταν, όπως  θα έπρεπε, από τα πιο ανοικτά και φωτεινά μυαλά της Ελλάδας. Μάλλον ήταν το ακριβώς αντίθετο.

Αλλά, και όταν υπήρξαν μερικές εξαιρέσεις, έστω και με σύντομο βίο, όπως η πρόσφατη του Γιώργου Μπαμπινιώτη, και πάλι όμως η ακαδημαϊκή κοινότητα αντέδρασε.

Φοβούμαι πως, και στην άλλη όχθη του ποταμού της εκπαίδευσης, σε εκείνην δηλαδή του εκπαιδευτικού προσωπικού, τα φωτισμένα μυαλά είναι λειψά.

Όσο για τους φοιτητές που παραμένουν εγκλωβισμένοι σε κομματικά φέουδα, ή εμποτισμένοι από τις νοοτροπίες των κομμάτων εάν δεν ανήκουν σε αυτά, το ποιόν τους φαίνεται και στο βιντεάκι που παραθέτω, και που δείχνει πως συμπεριφέρθηκαν στον Πρόεδρο του ΤΕΙΚ Πάτρας κ. Σωκράτη Καπλάνη, εισβάλλοντας στο γραφείο του και πιέζοντάς τον με τρόπο που θυμίζει βασανιστή να υπογράψει ένα κείμενο που αυτοί είχαν συντάξει.

Ένα εξαιρετικό κόμματι, με τίτλο «Η ντροπή του μέλλοντός μας», έγραψε στο protagon.gr ο Κώστας Γιαννακίδης.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.paideia&id=23671

Από το κομμάτι αυτό, εγω παραθέτω μόνο ένα σχόλιο που έστειλε ο Θωμάς, που κάνει έρευνα σε αγγλικό πανεπιστήμιο.

Μένω στη Άγγλια και εργάζομαι ως ερευνητής σε μεγάλο Πανεπιστήμιο.
Μέχρι και σήμερα πίστευα ότι μια μέρα θα γυρίσω στην Ελλάδα, ακόμη και υπό τις αντίξοες σημερινές συνθήκες, για να μεταφέρω την τεχνογνωσία που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια εδώ.
Όλοι περάσαμε από ελληνικά αμφιθέατρα. Καταλήψεις, κατεστραμμένα κτίρια κλπ κλπ. Αυτό το πράγμα ομως δεν το έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Και σας βεβαιώνω, επειδή έχω ταξιδέψει αρκετά, πουθενά σε πολιτισμένο κράτος δεν βλέπεις τέτοια κατάντια. Μόνο στην ανατολή μπορώ να φανταστώ τέτοια συμπεριφορά.
Μακρυά κι αγαπημένοι, δεν πάλεψα τόσα χρόνια για να έχω το κάθε πιτσιρίκι να με νουθετεί...ΕΛΕΟΣ

Ιδού και ένα από τα βίντεο της ντροπής: