Sunday, May 6, 2012

IN MEMORIAM (Μαρίκα Μητσοτάκη) - Και μία υποσημείωση για αχρείους...


Τα ξημερώματα σήμερα, 2.30 μετά τα μεσάνυχτα, έφυγε από τη ζωή αυτή, σε ηλικία 82 ετών, η Μαρίκα Μητσοτάκη, το γένος Γιαννούκου, σύζυγος από το 1953 του πρωην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Πέθανε στο Ευγενίδειο νοσοκομείο, στην Αθήνα, όπου νοσηλευόταν τον τελευταίο καιρό. Χρόνια τώρα, ταλαιπωρείτο από σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η κόρη της Ντόρα Μπακογιάννη, προέδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που διεκδικεί την είσοδό της στη Βουλή, βρισκόταν στα Χανιά, όπου θα ψήφιζε, αλλά ήρθε εσπευσμένα στην Αθήνα. Ο άλλος γιός της Κυριάκος, που ειναι υποψήφιος βουλευτής για την Νέα Δημοκρατία στην Β' Αθηνών, και ο σύζυγός της, ήταν στο πλευρό της, όπως και οι άλλες δύο κόρες της, Αλεξάνδρα και Αικατερίνη. Το ζεύγος Μητσοτάκη, που ήταν αχώριστο στη ζωή, απέκτησε 13. Γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα ασανσέρ, και ο Κ. Μητσοτάκης την ερωτεύτηκε "ακαριαία και παράφωρα", όπως έλεγε συχνά.

Η Μαρίκα Μητσοτάκη, που καταγόταν από πλούσια, αριστοκρατική γυναίκα, (ήταν κόρη Αθηναίου εμπόρου),θεωρείτο από τις πιο ομορφές κοπέλλες της εποχής της. Τα πανέμορφα μάτια της ήταν, παλιά, θέμα συζήτησης όχι μόνο στα "καλά σαλόνια", αλλά και στα μέσα ενημέρωσης.

Είχε τη φήμη εξαιρετικής μαγείρισας, και καλής μάνας. "Αυτή κρατά όρθια την οικογένεια", μας είχε πεί κάποτε, σε μια συνέντευξη, η Ντόρα Μπακογιάννη.

Είχε, όμως, και τη φήμη, ότι στα χρόνια της πρωθυπουργίας του ανδρός της, 1990-1993, επηρρέαζε σε μεγάλο βαθμό τον άντρα της στη λήψη αποφάσεων σχετικά με συνεργάτες του. Το "αυτός είναι καλός, εκείνος δεν είναι, πρόσεξέ τον", που λεγότανε ανοικτά στα δημοσιογραφικά στέκια, ήταν ... καθημερινό θέμα. Λέγεται πως εκείνη η επιρροή της, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παραμονή η απομάκρυνση υπουργών. Χαρακτηριστική ήταν η σύγκρουσή της το 1991 με τον πρώην Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Περιβάλλον και τότε Υπουργό Βιομηχανίας Σταύρο Δήμα.




ΑΠΡΕΠΕΙΕΣ...

Από τη στιγμή που μαθεύτηκε η είδηση του θανάτου της, διαβάζω σε διαφορα site και blogs, απαράδεκτες έως και χυδαίες αναφορές, που αποτελούν, κατα τη γνώμη μου, χαρακτηριστική απόδειξη του πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει ως κοινωνία. Διάβασα, για παράδειγμα, τα σχόλια που έγραψαν στο site newsit.gr (σ.σ.: "Καθρέφτης σου ειμαι, κοινωία, και σε μοιάζω..."), μερικοί "επισκέπτες". Να μιά γεύση, αν και ντρέπομαι, και μόνο που την παραθέτω:

Ονομα John Angel. Οι ελλιπείς άνθρωποι, δεν αποκαλύπτουν ποτέ το πρόσωπό τους. Καλύπτονατι κάτω από κουκούλες, ή πίσω από ψευδώνυμα χαζά.

"Σειρα του συζυγου τωρα για να ξεβρωμισει η χωρα απο τα καθαρματα που την λεηλατησαν.. Μονο ο θανατος τους θα μας σωσει.. Καλα την περασε τη ζωουλα της η μακαριτισα με τα λεφτα και τον ιδρωτα του κακομοιρου ελληνικου λαου που κατακλεψε ο ακατανομαστος και η υπολοιπη συμμορια του κοινοβουλιου.. Με το καλο στον ταφο και επομενοι..".

Τέτοια σχόλια, φαρμακερά, υπάρχουν πολλά. Και γιαεξαπολύουν μένα, δεν "λένε" τίποτα για αυτούς πρός τους οποίους τά κατευύνουν, αλλά μόνο για τους ίδιους που τα εξαπολύουν. Μπορεί να έχει ο καθένας όποια άποψη θέλει, για όποιον πολιτικό, επιχειρηματίας, καλλιτέχνη, αθλητή, δημοσιογράφο, κλπ. Αλλά, η "ανώνυμη" εκροή εμετού είναι για μένα πράξη καταδικαστέα και ανάδειξης ως τέτοια. Όπως φοβόμασταν μέχρι πριν λίγο καιρό να πουμε ότι ο κομμουνσιμός σοβιετικού τύπου είναι εφάμιλλος του φασισμού, γιατί θα έσπευδαν διάφοροι "κόκκινοι ιερολοχίτες" να χαρακτηρίσουν ώς "αντικομμουνιστή" (άρα και, περίπου εγκληματία) όποιον το εκστομούσε), έτσι καταντήσαμε και σήμερα να φοβόμαστε να κράξουμε όποιον αγενή ανώνυμο ή μή, επιτεθεί με χυδαίο τρόπο εναντίον οποιουδήποτε.

Δεν ξέρω τι ήταν η "κυρία Μαρίκα". Δεν είχα ποτέ μαζί της προσωπικές σχέσεις - μόνο στα πλαίσια της δουλειάς μου την συνάντησα 2-3 φορές. Αλλά πιστευω πως ήταν μια τυπική Ελληνίδα μάνα και σύζυγος. Με όλα τα καλά, και όλα τα κακά αυτού του τίτλου. Η αγάπη της για την οικογένειά της, υπαγόρευε, νομίζω, τις όποιες υπερβολές της. Ποιά "κλασική Ελληνίδα μάνα ή σύζυγος", δεν "διαφεντευει" τον άνδρα της και δεν "σπάει τα νεύρα" στα παιδιά της; Ποιά δεν ανακατεύεται στα των επιχειρήσεων; Ποιά δεν σκαρφαλώνει στα κάγκελα των σχολείων όταν το παιδί γράφει εξετάσεις, και του βάζει έξτρα φορτίο; Ποιά δεν κυνηγάει τον προκομένο της να του δώσει "το σάντουιτς σου, Αντωνάκη", ή τον σύζυγό του με την προτροπή "εγώ πάντως, να ξέρεις, αυτόν τον Μιχαηλίδη που έχεις στη δουλειά, δεν τον εμπιστευομαι καθόλου και να τον διώξεις";

Από την άλλη, και δεν μιλάω τωρα μόνο για την "κυρία Μαρίκα", Θεός σχωρέστην, σκέφτηκε άραγε κανείς (εμού συμπεριλαμβανομένου - και το ίδιο λέω και στον μονάκριβό μου γιο), πόσες θλίψεις, αγωνίες και λαχτάρες βιώνουν αυτές οι γυναίκες (οι γυναικες, οι μανάδες, οι γιαγιάδες μας) στην πολύπλοκη και δύσκολη περιπέτεια μιας οικογένειας;

Καλά είναι να βγαινω εγω στο μπαλκόνι και να συναρπάζω τα πλήθη, καλά είναι να κουμαντάρω εγω τις επιχειρήσεις μου όπως θέλω, καλά είναι να πηγαινω όπου γουστάρω με τα φιλαράκια μου, να ξενυχτω, να πίνω, να τρεχω. Καλά είναι να έχω οικογένεια, και να είμαι υπερήφανος για αυτήν. Αλλά κάποιος είναι ο στυλοβάτης. Και αυτός δεν είναι αρσενικού γένους...


No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...