Δεν μπορεί να περιγραφεί καλύτερα η εικόνα της εν όψει εκλογών συμπεριφοράς των ψηφοφόρων, απ' ό,τι η παρακάτω φράση-διαπίστωση του φίλου μου, επικοινωνιολόγου και πολιτικού αναλυτή Κώστα Παναγόπουλου:
" Παλιότερα, τα κόμματα γύρευαν ψηφοφόρους. Τώρα, οι ψηφοφόροι γυρεύουν κόμματα.".
Έτσι είναι. Φτάσαμε στο "παρά πέντε" της πιο κρίσιμης, ίσως, εκλογικής αναμέτρησης στην Ιστορία της Συγχρονης Ελλάδος, και τα στοιχεία που έχω συλλέξει από τις λεγόμενες "κυλιόμενες δημοσκοπήσεις", δείχνουν:
1. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να πλησιάζουν, ή και να φτάνουν την κυβερνητική αυτοδυναμία, αλλά με πλειοψηφία που, εάν αποφασίσουν οι σκληροπυρηνικοί του αντιμνημονιακού μετώπου να κάνουν την Αθήνα κόλαση, δύσκολα θα σταθεί.
2. Εάν αυτή η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία ενισχυθεί από τά κόμματα του Μάνου και της Ντόρας (πολύ δύσκολο), ή έστω από ένα από τα δύο (πιο πιθανό, με το προβάδισμα αυτήν την ώρα στον Μάνο), τότε ενισχύεται το μνημονιακό, φιλοευρωπαικό μέτωπο, και εμπλουτίζεται η Βουλή και με λίγες φωνές λογικής, απέναντι στην απίστευτη σαχλαμάρα που αναμένεται να αντικρύσουμε εκεί μέσα από εκπροσώπους του Καμμένου, της Χρυσής Αυγής (που όλο και πέφτει τις τελευταίες μέρες, και μακάρι να μείνει απ' έξω), του ΛΑΟΣ (που ψυχομαχεί ελάχιστα κάτω από το όριο του 3%), και διαφόρων άλλων τυχάρπαστων υποψηφίων από όλα τα κόμματα. (Φαήλος, άς πουμε, που διαβάζεται και Φαύλος!).
3. Ο Τζήμερος του "Δημιουργία Ξανά" παλεύει να καταγραφεί ώς "αξιοπρεπής εμφάνιση" το ντεμπούτο του κόμματος σε εκλογές, και μάλιστα έχοντας μπει πολύ αργά στο παιχνίδι - σχεδόν ως αναγκαστική αλλαγή! Έπρεπε να ξεκινούσαν πιο νωρίς. Τον έχουν μάθει πολλοί. Τον αγνοούν απείρως περισσότεροι.
3. Το "κρίσιμο μέγεθος" για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι η διαφορά που θα έχουν μεταξύ τους. Ο Σαμαράς θα τερματίσει πρώτος, χωρίς αμφιβολία.Και ο Βενιζέλος, που φαίνεται να τρέχει γερά στα τελευταία μέτρα, προσπερνώντας όπως φαινεται τον Τσίπρα, θα είναι δεύτερος. Εάν η διαφορά τους, στον τερματισμό, είναι μικρότερη από 5%, ο Σαμαράς θα έχει πρόβλημα. Δεν θα μπορέσει να επιμείνει στην θέση του "εγω Πρωθυπουγός", που θεωρεί δεδομένη. Ο Βενιζέλος, απ' ό,τι μαθαίνω, ό,τι και να γίνει θα του πεί "ονόμασε εσύ τον Πρωθυπουργό, όποιον θές εκτός από σένα, και πάμε μαζί". Ο Σαμαράς τρελλαίνεται και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να βρεθεί ενώπιο τέτοιας επιλογής. Θα απαντήσει κατηγορηματικά "όχι".
4. Εκ των πραγμάτων, θέλουν-δεν-θέλουν, θα συμμαχήσουν. Μόλις γίνει γνωστό το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών, θα αρχίσουν τα όργανα από τας Ευρώπας. Η πίεση και στους δύο να προχωρήσουν ενωμένοι θα είναι τεράστια. Ήδη, δόθηκε το πρώτο δείγμα από τον Σόιμπλε...
5. Το μέτωπο των "2" έχει ελπίδα να ενισχυθεί, εκτός από Μάνο ή/και Ντόρα, και από τους αναποφάσιστους. Οι οποίοι, αυτήν την στιγμή αποτελούν το 13,2% του εκλογικού σώματος. Από αυτούς, το 42% ειναι δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ, και το 18% δυσαρεστημένοι της ΝΔ. Μαζί, κάνουν ένα ενδιαφέρον 60% των αναποφασίστων.
6. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η πληροφορία ότι από όλους τους αναποφάσιστους (είπαμε: 13,2% εμφανίζονται ότι είναι), το 80% αυτών είναι υπέρ του μνημονίου και υπέρ της παραμονής στο ευρώ. Άρα, λογικά μπορεί να περιμένει κάποιος ότι η ψηφός τους δεν μπορεί παρά να πάει σε μνημονιακά κόμματα. Ή θα επιστρεψουν, λοιπόν κάποιοι στο μαντρί, ή θα πάνε στον Μάνο, στην Ντόρα και στον Τζήμερο. Που αλλού να πάνε; Αντε να καταλήξουν μερικοί σον Κουβέλη; Οι υπόλοιποι δεν γίνεται να δηλώνουν μνημονιακοί και να πάνε σε Τσίπρα, ΚΚΕ, Καμμένο ή άλλους.
7. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο, ή τρίο κόμμα (πιθανότατα). Αν δεν σχηματίσει ο Τσίπρας κυβέρνηση, κάτι που θεωρείται πολύ τραβηγμένο, μερικοί λένε μάλιστα πως άν συμβεί αυτό, το μεγαλύτερο σοκ θα το πάθει πρώτα ο ίδιος, αναφωνώντας "πως κυβερνάς τώρα;". Ακόμα, όμως, και με κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και λοιπόν (άν υπάρξουν), ο Τσίπρας θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, και αυτό, μεσα του, το προτιμά πιο πολύ.
8. Το ΚΚΕ κατευθύνεται σε ποσοστά κατάθλιψης, κυρίως εκ του γεγονότος ότι ψηφοφόροι του φαίνεται να αυτομολούν πρός ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας έπαιξε ένα πολύ εξυπνο χαρτί, εκείνο της πίστης και βούλησής του να κυβερνησει (κάτι που δεν έχει ειπωθεί ποτέ από Αριστερό κόμμα, που πάντα τηρούσε θέση απομακρυσμένης κριτικής εκ του ασφαλούς), και να διώξει το Μνημόνιο.Φαινεται πως το πίστεψαν πολύ. Γιατί; Η απάντηση χρήζει άλλης ανάλυσης, όχι πολιτικής.
Καλημέρα φίλε Χρήστο.
ReplyDeleteΕνδιαφέρουσα ή ανάλυση του Κου Παναγόπουλου με 3 στοιχεία να ξεχωρίζουν , κατά την ταπεινή μου προσωπική μου γνώμη , :
1)Ή προτίμηση του σε μικρότερα προσωποπαγή κόμματα του φιλελεύθερου χώρου ( Μπακογιάννη
- " ΔΗ.ΣΥ. " , Μάνος - " Δράση " , Τζήμερος - " Δημιουργία Ξανά " )ή έστω ή συμπάθεια του απέναντι τους .
2)Το συμπέρασμα , αυθαίρετο κατ' εμέ , ότι το 80% τών αναποφάσιστων είναι υπέρ του μνημονίου καί υπέρ του ευρώ ! αυτό απο που συμπεραίνεται αγαπητέ Κε Παναγόπουλε ? καί γιατί κάποιος δεν μπορεί να είναι κατά του μνημονίου καί υπέρ του ευρώ ? καί εγώ θα μπορούσα να σας πώ ότι το 80% των αναποφάσιστων είναι κατά του μνημονίου δεν θα ήταν όμως παρά μια ατεκμηρίωτη ευχή καί προσδοκία δεδομένης της ρευστότητας του εκλογικού σώματος .
3)Ή ειρωνία απέναντι στο Κ.Κ.Ε.( την οποία κατανοώ )καί την εμπάθεια απέναντι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καί στον Αλέξη Τσίπρα ιδιαίτερα που δεν την κατανοώ αλλά μπορώ μόνο να υποθέσω γιατί υπάρχει , όσο για το ερώτημα που πιθανολογείτε ότι θα αναφωνήσει ό πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δηλ. " πώς κυβερνάς τώρα ? " σε περίπτωση που , δύσκολο αλλά όχι απίθανο , σχηματίσει κυβέρνηση ? να είστε σίγουρος ότι δεν θα έχει τέτοια δυσκολία ! στην τελική αφήστε μας να είμαστε ακόμα ονειροπόλοι αλλά καί ρεαλιστές ταυτόγχρονα ! καί αυτό για εμάς που είμαστε σε αυτο τον χώρο δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση εκτός της πολιτικής για άλλους μπορεί !
Μ'εκτίμηση.
Αγγελίδης Θεόδωρος
Πιθανολογώ, ως προς το 2, ότι μάλλον είχε θέσει αντίστοιχα ερωτήματα στη δημοσκόπηση ("είστε υπέρ του μνημονίου;" "είστε υπέρ του ευρώ;" κλπ
Delete