Του
ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ*
Στα πρωτοσέλιδα της Δευτέρας, της επόμενης μέρας από τη συνάντηση των δύο πολιτικών αρχηγών ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, κυριαρχεί μια εικόνα, μια παγωμένη εικόνα.
Γύρω από το τραπέζι με τη γυάλινη επιφάνεια τρία πρόσωπα, τρία βλέμματα, τρεις ματιές. Τρεις κόσμοι σε μια συνάντηση ανάγκης. Τα πρόσωπα αντικατοπτρίζονται στην ψυχρή γυάλινη επιφάνεια ωσάν το αυθόρμητο ντεκόρ να έρχεται να προστεθεί στην ψυχρότητα της σχέσης. Σαν να ήταν έτοιμο από καιρό να φιλοξενήσει αυτή την απρόθυμη συνύπαρξη των τριών. Παπούλιας, Παπανδρέου, Σαμαράς.
Στην πολιτική η ανάγκη πολλές φορές γίνεται αιχμαλωσία. Για την ουσία της πολιτικής όμως η αιχμαλωσία της ανάγκης είναι ο εχθρός. Η πολιτική από τη φύση της, όταν υπάρχει, όταν είναι ζωντανή, εναντιώνεται στην ανάγκη. Διαμορφώνοντας τις συνθήκες μιας πορείας, επιβάλλει στην ανάγκη να ακολουθήσει. Να υπαχθεί δηλαδή η ανάγκη στις προτεραιότητες της πολιτικής και όχι η πολιτική στις νομοτέλειες της ανάγκης.
Η ψυχρή γυάλινη επιφάνεια πάνω στην οποία εναποθέτουν αμήχανα τα χέρια τους οι «πρωταγωνιστές», αποτυπώνει με απόλυτο ρεαλισμό αυτό που συμβαίνει. Το τυχαίο της συνύπαρξης δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη έκφραση. Είναι το καλλιτεχνικό χέρι της μοίρας. Αυτό που προκύπτει ανοργάνωτα και που είναι ο πικρός καρπός της ανάγκης.
Πίσω στο βάθος φιγούρες του ’21, αιχμαλωτισμένες κι αυτές στα δικά τους παγωμένα κάδρα, αποτελούν το αθέλητο σκηνοθετικό φόντο αυτής της συνύπαρξης. Στο προσκήνιο της φωτογραφίας τα τρία πρόσωπα της σύγχρονης εποχής, αποτελούν στο βάθος την αντανάκλαση, όχι πια στη γυάλινη επιφάνεια, αλλά στη συνείδηση της σύγχρονης Ελλάδας, αυτού που ως άψυχο επιβιώνει σήμερα.
Αν δεν ήταν έτσι, οι τρεις πρωταγωνιστές θα αντάλλασσαν ένα βλέμμα, θα μιλούσαν με μια ματιά και θα υποδέχονταν ο ένας τον άλλο με ένα χαμόγελο. Ίσως ένα χαμόγελο έμπνευσης.
Εύχομαι στη νέα Κυβέρνηση - απόλυτη αν μη ηρωική διαχειρίστρια της ανάγκης σήμερα - καλή δουλειά.
Ενόψει των εκλογών, έχω τη βεβαιότητα ότι η πολιτική, καθώς θα ξαναβρίσκει τον κεντρικό της ρόλο, θα «ξεπαγώσει» τα πρόσωπα, στην αγωνιώδη προσπάθεια σύνδεσης με την πραγματικότητα και τους ανθρώπους.
(*) Πολιτικός Επιστήμονας
Καλησπέρα Χρήστο.
ReplyDeleteΑναφορικά με την " καινούργια κυβέρνηση " καί τίς ειλικρινείς ευχές σου για επιτυχία καί να μην είναι προσωρινή , τις οποίες λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συμμεριστώ , θέλω να μου πείς τι το καινούργιο φέρνει μια κυβέρνηση στην οποία παρέμειναν τα βαρια χαρτιά της προηγούμενης κυβέρνησης , κυριολεκτικά καί μεταφορικά όσο αφορά ειδικά τους Πάγκαλο & Βενιζέλο ! , τι το καινούργιο φέρνει μια κυβέρνηση ή οποία παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα είναι "γεμάτη" απο κομματικά στελέχη τριών κομμάτων καί κυρίως τέλος τι καινούργιο καί θετικό μπορείνα φέρει μια κυβέρνηση που συμμετέχει ό ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη , του πιό επικίνδυνου έλληνα πολιτικού ! όπως τον έχεις χαρακτηρίσει καί εσύ σε παλαιότερο posting , με 3 πρωτοκλασσάτα μέλη μεταξύ τών οποίων καί ό Γεωργιάδης Μπουμπούκος τής Ευγενίας που καί για αυτόν ή άποψη σου είναι γνωστή ? φοβάμαι λοιπόν ότι ή ευχή σου να αναπνεύσει λίγο καλύτερα ή Ελλάδα μήπως τελικά δέν επαληθευθεί καί αντίθετα πάμε γιά ασφυξία !
Ευχαριστώ.
Αγγελίδης Θεόδωρος