«ΕΠΕΣΕ» σαν ωραία έκπληξη, μια βραδιά του 2005, στο πάλκο ενός διαγωνισμού ξεπεσμένου, στη Σαλονίκη, που προσπάθησαν να τον ανανήψουν, αλλά με λεφτά (πολλά λεφτά, λέμε) δεν γίνονται τέτοια θαύματα. Η Ευσταθία (κατά κόσμον Ευσταθία Μαντζούφα), ετών 33 τότε, ήρθε με το τραγούδι «Χωρίς εσένα», και μας έκανε να πούμε «όοπα, να κάτι που κινείται ωραία εδώ». Εκτοτε, συνέχισε με τους δικούς της ρυθμούς. Διάβασα ότι θα εμφανιστεί για άλλα τέσσερα Σάββατα στο «ELIART» και της έστειλα e-mail να μάθω «τι γίνεται;».
@Γεια σου Ευσταθία. Πού σε πετυχαίνω;
Γεια σου Χρήστο! Με πετυχαίνεις μπροστά στον υπολογιστή μου στο καθιστικό με τα καλοριφέρ να δουλεύουνε στο φουλ!
@Καλά, δεν ανησυχείς εσύ; Δεν φοβάσαι;
Ανησυχώ και φρίττω όπως ανησυχούσα και έφριττα και πριν πέντε χρόνια και πριν δέκα. Μόνο που τώρα οι ανησυχίες μου επιβεβαιώνονται σαν την Κασσάνδρα και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό. Θα ήταν ψέματα να σου πω ότι δεν φοβάμαι, αν και σε προσωπικό επίπεδο δεν έχω τίποτα να χάσω...
@Πού ήσουν τόσο καιρό; Τι έκανες;
Η αλήθεια είναι ότι χαθήκαμε. Εγώ συνέχισα το χαβά μου και εσύ το δικό σου φαντάζομαι. Οπως ξέρεις δεν αλλάζει ο άνθρωπος! Εβγαλα κι άλλο δίσκο, ένα βιβλίο με τους στίχους και με κείμενά μου, έκανα και μερικά λάιβ, ό,τι μπόρεσα τέλος πάντων.
@Εχεις αποθέματα για να αντιμετωπίζεις τα δύσκολα;
Δεν έχω, γιατί κάποτε τελειώνουν κι αυτά. Εχω όμως πηγές ενέργειας, όπως τους ανθρώπους που αγαπώ και διάφορα χόμπι, όπως το διάβασμα και ο αθλητισμός. Η δουλειά μου επίσης, παρ' όλες τις δυσκολίες, είναι κάτι που μου δίνει δύναμη κι ενέργεια. Επίσης κάποιος που θα' ρθει να με ακούσει και μου πει με ειλικρίνεια ένα μπράβο θα μου δημιουργήσει μεγάλη χαρά και θα αισθανθώ ότι κάτι έκανα! Ακούγεται λίγο ματαιόδοξο αυτό αλλά εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε τέρατα ματαιοδοξίας!
@Τι σε κρατάει όρθια αυτόν τον καιρό; Και τι σε ρίχνει;
Με κρατάνε όρθια όλα αυτά που προανέφερα και με ρίχνει όλη αυτή η προδοσία, η παράδοση των όπλων αμαχητί.
@Τώρα, στην παράσταση στο «ELIART», διαλαλείς ότι «το υγιές βλάπτει σοβαρά την υγεία». Το «υγιές» (αν και το υποψιάζομαι...) τι είναι για σένα;
Το υγιές για μένα είναι αυτό που με οδηγεί σε μια ψυχική ανάταση και ευδαιμονία, είναι οι μικροχαρές, είναι η ουσία των πραγμάτων και κανένα βιολογικό προϊόν και κανένα fitness πρόγραμμα δεν μπορεί από μόνο του να μου την προσφέρει.
@Και το «άρρωστο»;
Ο,τι κάνουμε εις βάρος του όλου. Ο,τι κάνουμε για τον εαυτούλη μας. Ο εαυτούλης είναι και εχθρός του εαυτού μας βέβαια, αλλά όταν το αντιληφθήκαμε ήταν πια αργά.
@Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο γεμάτο με άγνωστους σε σένα ανθρώπους. Ούτε και εκείνοι σε ξέρουν. Πρέπει, με λίγα λόγια, να τους συστηθείς...
Χαίρω πολύ, Ευσταθία...
@Πες μου μια μικρή ιστορία της νύχτας, σε παρακαλώ...
Μία εικόνα της νύχτας που επαναλαμβάνεται συχνά: Η φιγούρα μιας ηλικιωμένης γυναίκας που η εμφάνισή της δεν δηλώνει άνεση οικονομική να κάνει το δρομολόγιο Κυψέλη -Κολωνάκι, την ίδια ώρα κάθε νύχτα και απ' ό,τι έχω μάθει χειμώνα- καλοκαίρι με μια τσάντα γεμάτη τρόφιμα και να τα αφήνει στις γωνίες για τα αδέσποτα.
@Κι όταν ξημερώνει;
Κάποιος ξερνάει στη γωνία μετά από ξενύχτι (το Jonnie Walker φεύγει, η μέρα έρχεται).
@Προσεύχεσαι;
Ναι, αρκετά.
@Νηστεύεις;
Προσπαθώ.
@Εχεις εξομολογηθεί ποτέ;
Μια φορά, μικρή.
@Είσαι και εσύ αγανακτισμένη;
Αν είμαι; Από τότε που γεννήθηκα...
@Τι γνώμη έχεις για τον κ. Παπαδήμο;
Δεν τον ξέρω καθόλου, λυπάμαι που το λέω αλλά το όνομά του πρώτη φορά το άκουσα πριν από λίγες μέρες.
@Για ποιον απ' όλους τους πολιτικούς θα έλεγες τα σκληρότερά σου λόγια;
Καλύτερα να με ρώταγες σε ποιους δεν θα έλεγα. Είναι πιο εύκολο.
@Πώς φτάσαμε ώς εδώ;
Βάζαμε τον εαυτούλη μας πάνω απ' όλα. Ψηφίζαμε με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Πετάγαμε τα σκουπίδια έξω από την αυλή μας, το σπίτι μας να 'ναι καθαρό, μέχρι που μας ήρθαν όλα στο κεφάλι μια ωραία μέρα.
@Θα βγούμε, λες;
Μπορεί να συμβεί κι αυτό το θαύμα και να βγούμε, αν τα συνειδητοποιήσουμε όλα αυτά και τα αλλάξουμε, γιατί μόνο η αυτοκριτική δεν φτάνει.
@Τι καταλαβαίνεις απ' όλο αυτό το «πράγμα» που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα;
Οτι σ' αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν πολίτες αλλά μόνο κάτοικοι.
@Τραγούδια λες τώρα;
Αυτά που έλεγα πάντα, κατ' εξοχήν δικά μου και κάποιες διασκευές ρετρό, κυρίως τραγουδιών από την εποχή του Αττίκ, που τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να τα αγαπώ πολύ.
@Πώς ήταν η πρώτη σου βραδιά;
Ομορφη με κάποια μικρά λαθάκια που τα καταλάβαμε ευτυχώς μόνο εμείς. Οι άνθρωποι ήταν φίλοι, γεμάτοι κατανόηση. Δεν τραγουδούσαν απλά χειροκροτούσαν και το σπουδαιότερο: παρακολουθούσαν μετά προσοχής!
@Ποια η γνώμη σου για τη γενιά του Πολυτεχνείου;
Δεν ξέρω, κάποιοι από αυτούς που μας κυβερνάνε τώρα, γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι; Φαντάσου να μην ήτανε κιόλας...
@Τι θυμάσαι όμορφο από τα παιδικά και εφηβικά σου χρόνια;
Τα φωτεινά καλοκαίρια με τις ατέλειωτες διακοπές που κάναμε, τα ατελείωτα μπάνια στη θάλασσα, που δεν βγαίναμε μέχρι να ζαρώσουμε, και τις διακοπές στο βουνό, στη γενέτειρα του πατέρα μου, το Καρπενήσι.
@Τι θα 'θελες να ξεχάσεις;
Την άλγεβρα και το σχολείο γενικά.
@Ποιο μάθημα σου άρεσε τότε;
Η γυμναστική και τα νέα ελληνικά.
@Θεολογία, πώς έγινε και σπούδασες;
Βρήκα ενδιαφέροντα τα περισσότερα μαθήματα που διδάσκονταν σ' αυτή τη σχολή και έτσι πέρασα πολύ όμορφα σπουδάζοντάς την σε γενικές γραμμές.
@Σου την κάνουν συχνά αυτήν την ερώτηση;
Με ρωτάνε: «Καλά, πώς γίνεται θεολογία και τραγούδι μαζί;» λες και το τραγούδι είναι του Σατανά!
@Θα ήθελες να χειροτονούνται και γυναίκες στον κλήρο της δικής μας Εκκλησίας;
Φυσικά και θα ήθελα! Οι ιέρειες ήταν ανέκαθεν πολύ γοητευτικές φιγούρες. Αλλωστε οι γυναίκες έχουν αποδείξει εμπράκτως πόσο πιστές είναι και πόσο υπηρετούν την Εκκλησία. Γιατί λοιπόν να αποκλείονται από το ιερατικό αξίωμα;
@Καλώς ή κακώς υπάρχει το άβατο του Αγίου Ορους;
Θα ήταν καλό προκειμένου να μη χαλάσει ένας τόπος τέτοιας περιβαλλοντικής ομορφιάς και πολιτισμικής αξίας να μη γίνει σούπερ τουριστικός. Να μπαίνει ένας συγκεκριμένος αριθμός επισκεπτών τη φορά. Επίσης θα σεβόμουνα σε κάποιες μονές να μη θέλουν γυναίκες. Αλλά το να αποκλείσεις την είσοδο των γυναικών από ένα κρατίδιο ολόκληρο στην ουσία, το απεχθάνομαι. Δεν το θεωρώ χριστιανικό. Κάπου διάβασα - δεν ξέρω βέβαια αν αληθεύει- ότι κατά την αρχαιότητα η περιοχή του Αγίου Ορους ήταν άβατο των ανδρών γιατί υπήρχαν τα ιερά της Αρτέμιδος. Πώς όλο αυτό ήρθε τούμπα, για να αποσβεστούν οι παλιές μνήμες; Για τιμωρία και επαναφορά της τάξης; Η στάση του ιερατείου απέναντι στις γυναίκες είναι ένα θέμα που θα πρέπει να μιλάμε για ώρες και δεν εξαντλείται έτσι εύκολα... Δεν σου κρύβω όμως ότι είναι κάτι που με προβληματίζει και με ξενερώνει κιόλας.
@Πώς σου φαίνεται αυτή η «ιντερνετική»... συνομιλία;
Χαίρομαι που σκέφτηκες να την κάνουμε.
@Αν αυτή η συνέντευξη γινόταν πρόσωπο με πρόσωπο, πού θα ήθελες να βρισκόμασταν;
Θα ήθελα να βρισκόμασταν σε ένα ουζερί μπροστά στη θάλασσα.
@Κάνε, τέλος, μια ερώτηση και εσύ σε μένα...
Τελικά ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;
@Σπαγγέτι μπολονέζ. Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ γιατί πάντα εμφανίζεσαι την κατάλληλη στιγμή εκεί που δεν το περιμένω...
*Μια ζωή άνοστη, «με πολλά καθωσπρέπει, απαγορεύσεις και... εξειδίκευση». Η Ευσταθία κάνει τις σκέψεις της τραγούδια. Δεν αντέχει. «Γιατί ο Ελύτης, ο Σεφέρης, η Κασσιανή θεωρούνται περιττή γνώση για τους πολίτες-δούλους που πρέπει να είναι απερίσπαστοι και αφοσιωμένοι στη δουλειά τους;» Τα αδιέξοδά μας δεν είναι στο λογαριασμό που δεν μπορούμε να πληρώσουμε, ούτε στο μισθό που κόπηκε, δεν καταβάλλεται, ή χάθηκε ολότελα. Είναι στην αγάπη που χάθηκε. Στη σκόνη...
ΥΓ: Δημοσιεύτηκε στην "Κυριακάτικη" Ελευθεροτυπία στις 20.11.2011
@Γεια σου Ευσταθία. Πού σε πετυχαίνω;
Γεια σου Χρήστο! Με πετυχαίνεις μπροστά στον υπολογιστή μου στο καθιστικό με τα καλοριφέρ να δουλεύουνε στο φουλ!
@Καλά, δεν ανησυχείς εσύ; Δεν φοβάσαι;
Ανησυχώ και φρίττω όπως ανησυχούσα και έφριττα και πριν πέντε χρόνια και πριν δέκα. Μόνο που τώρα οι ανησυχίες μου επιβεβαιώνονται σαν την Κασσάνδρα και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό. Θα ήταν ψέματα να σου πω ότι δεν φοβάμαι, αν και σε προσωπικό επίπεδο δεν έχω τίποτα να χάσω...
@Πού ήσουν τόσο καιρό; Τι έκανες;
Η αλήθεια είναι ότι χαθήκαμε. Εγώ συνέχισα το χαβά μου και εσύ το δικό σου φαντάζομαι. Οπως ξέρεις δεν αλλάζει ο άνθρωπος! Εβγαλα κι άλλο δίσκο, ένα βιβλίο με τους στίχους και με κείμενά μου, έκανα και μερικά λάιβ, ό,τι μπόρεσα τέλος πάντων.
@Εχεις αποθέματα για να αντιμετωπίζεις τα δύσκολα;
Δεν έχω, γιατί κάποτε τελειώνουν κι αυτά. Εχω όμως πηγές ενέργειας, όπως τους ανθρώπους που αγαπώ και διάφορα χόμπι, όπως το διάβασμα και ο αθλητισμός. Η δουλειά μου επίσης, παρ' όλες τις δυσκολίες, είναι κάτι που μου δίνει δύναμη κι ενέργεια. Επίσης κάποιος που θα' ρθει να με ακούσει και μου πει με ειλικρίνεια ένα μπράβο θα μου δημιουργήσει μεγάλη χαρά και θα αισθανθώ ότι κάτι έκανα! Ακούγεται λίγο ματαιόδοξο αυτό αλλά εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε τέρατα ματαιοδοξίας!
@Τι σε κρατάει όρθια αυτόν τον καιρό; Και τι σε ρίχνει;
Με κρατάνε όρθια όλα αυτά που προανέφερα και με ρίχνει όλη αυτή η προδοσία, η παράδοση των όπλων αμαχητί.
@Τώρα, στην παράσταση στο «ELIART», διαλαλείς ότι «το υγιές βλάπτει σοβαρά την υγεία». Το «υγιές» (αν και το υποψιάζομαι...) τι είναι για σένα;
Το υγιές για μένα είναι αυτό που με οδηγεί σε μια ψυχική ανάταση και ευδαιμονία, είναι οι μικροχαρές, είναι η ουσία των πραγμάτων και κανένα βιολογικό προϊόν και κανένα fitness πρόγραμμα δεν μπορεί από μόνο του να μου την προσφέρει.
@Και το «άρρωστο»;
Ο,τι κάνουμε εις βάρος του όλου. Ο,τι κάνουμε για τον εαυτούλη μας. Ο εαυτούλης είναι και εχθρός του εαυτού μας βέβαια, αλλά όταν το αντιληφθήκαμε ήταν πια αργά.
@Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο γεμάτο με άγνωστους σε σένα ανθρώπους. Ούτε και εκείνοι σε ξέρουν. Πρέπει, με λίγα λόγια, να τους συστηθείς...
Χαίρω πολύ, Ευσταθία...
@Πες μου μια μικρή ιστορία της νύχτας, σε παρακαλώ...
Μία εικόνα της νύχτας που επαναλαμβάνεται συχνά: Η φιγούρα μιας ηλικιωμένης γυναίκας που η εμφάνισή της δεν δηλώνει άνεση οικονομική να κάνει το δρομολόγιο Κυψέλη -Κολωνάκι, την ίδια ώρα κάθε νύχτα και απ' ό,τι έχω μάθει χειμώνα- καλοκαίρι με μια τσάντα γεμάτη τρόφιμα και να τα αφήνει στις γωνίες για τα αδέσποτα.
@Κι όταν ξημερώνει;
Κάποιος ξερνάει στη γωνία μετά από ξενύχτι (το Jonnie Walker φεύγει, η μέρα έρχεται).
@Προσεύχεσαι;
Ναι, αρκετά.
@Νηστεύεις;
Προσπαθώ.
@Εχεις εξομολογηθεί ποτέ;
Μια φορά, μικρή.
@Είσαι και εσύ αγανακτισμένη;
Αν είμαι; Από τότε που γεννήθηκα...
@Τι γνώμη έχεις για τον κ. Παπαδήμο;
Δεν τον ξέρω καθόλου, λυπάμαι που το λέω αλλά το όνομά του πρώτη φορά το άκουσα πριν από λίγες μέρες.
@Για ποιον απ' όλους τους πολιτικούς θα έλεγες τα σκληρότερά σου λόγια;
Καλύτερα να με ρώταγες σε ποιους δεν θα έλεγα. Είναι πιο εύκολο.
@Πώς φτάσαμε ώς εδώ;
Βάζαμε τον εαυτούλη μας πάνω απ' όλα. Ψηφίζαμε με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Πετάγαμε τα σκουπίδια έξω από την αυλή μας, το σπίτι μας να 'ναι καθαρό, μέχρι που μας ήρθαν όλα στο κεφάλι μια ωραία μέρα.
@Θα βγούμε, λες;
Μπορεί να συμβεί κι αυτό το θαύμα και να βγούμε, αν τα συνειδητοποιήσουμε όλα αυτά και τα αλλάξουμε, γιατί μόνο η αυτοκριτική δεν φτάνει.
@Τι καταλαβαίνεις απ' όλο αυτό το «πράγμα» που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα;
Οτι σ' αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν πολίτες αλλά μόνο κάτοικοι.
@Τραγούδια λες τώρα;
Αυτά που έλεγα πάντα, κατ' εξοχήν δικά μου και κάποιες διασκευές ρετρό, κυρίως τραγουδιών από την εποχή του Αττίκ, που τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να τα αγαπώ πολύ.
@Πώς ήταν η πρώτη σου βραδιά;
Ομορφη με κάποια μικρά λαθάκια που τα καταλάβαμε ευτυχώς μόνο εμείς. Οι άνθρωποι ήταν φίλοι, γεμάτοι κατανόηση. Δεν τραγουδούσαν απλά χειροκροτούσαν και το σπουδαιότερο: παρακολουθούσαν μετά προσοχής!
@Ποια η γνώμη σου για τη γενιά του Πολυτεχνείου;
Δεν ξέρω, κάποιοι από αυτούς που μας κυβερνάνε τώρα, γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι; Φαντάσου να μην ήτανε κιόλας...
@Τι θυμάσαι όμορφο από τα παιδικά και εφηβικά σου χρόνια;
Τα φωτεινά καλοκαίρια με τις ατέλειωτες διακοπές που κάναμε, τα ατελείωτα μπάνια στη θάλασσα, που δεν βγαίναμε μέχρι να ζαρώσουμε, και τις διακοπές στο βουνό, στη γενέτειρα του πατέρα μου, το Καρπενήσι.
@Τι θα 'θελες να ξεχάσεις;
Την άλγεβρα και το σχολείο γενικά.
@Ποιο μάθημα σου άρεσε τότε;
Η γυμναστική και τα νέα ελληνικά.
@Θεολογία, πώς έγινε και σπούδασες;
Βρήκα ενδιαφέροντα τα περισσότερα μαθήματα που διδάσκονταν σ' αυτή τη σχολή και έτσι πέρασα πολύ όμορφα σπουδάζοντάς την σε γενικές γραμμές.
@Σου την κάνουν συχνά αυτήν την ερώτηση;
Με ρωτάνε: «Καλά, πώς γίνεται θεολογία και τραγούδι μαζί;» λες και το τραγούδι είναι του Σατανά!
@Θα ήθελες να χειροτονούνται και γυναίκες στον κλήρο της δικής μας Εκκλησίας;
Φυσικά και θα ήθελα! Οι ιέρειες ήταν ανέκαθεν πολύ γοητευτικές φιγούρες. Αλλωστε οι γυναίκες έχουν αποδείξει εμπράκτως πόσο πιστές είναι και πόσο υπηρετούν την Εκκλησία. Γιατί λοιπόν να αποκλείονται από το ιερατικό αξίωμα;
@Καλώς ή κακώς υπάρχει το άβατο του Αγίου Ορους;
Θα ήταν καλό προκειμένου να μη χαλάσει ένας τόπος τέτοιας περιβαλλοντικής ομορφιάς και πολιτισμικής αξίας να μη γίνει σούπερ τουριστικός. Να μπαίνει ένας συγκεκριμένος αριθμός επισκεπτών τη φορά. Επίσης θα σεβόμουνα σε κάποιες μονές να μη θέλουν γυναίκες. Αλλά το να αποκλείσεις την είσοδο των γυναικών από ένα κρατίδιο ολόκληρο στην ουσία, το απεχθάνομαι. Δεν το θεωρώ χριστιανικό. Κάπου διάβασα - δεν ξέρω βέβαια αν αληθεύει- ότι κατά την αρχαιότητα η περιοχή του Αγίου Ορους ήταν άβατο των ανδρών γιατί υπήρχαν τα ιερά της Αρτέμιδος. Πώς όλο αυτό ήρθε τούμπα, για να αποσβεστούν οι παλιές μνήμες; Για τιμωρία και επαναφορά της τάξης; Η στάση του ιερατείου απέναντι στις γυναίκες είναι ένα θέμα που θα πρέπει να μιλάμε για ώρες και δεν εξαντλείται έτσι εύκολα... Δεν σου κρύβω όμως ότι είναι κάτι που με προβληματίζει και με ξενερώνει κιόλας.
@Πώς σου φαίνεται αυτή η «ιντερνετική»... συνομιλία;
Χαίρομαι που σκέφτηκες να την κάνουμε.
@Αν αυτή η συνέντευξη γινόταν πρόσωπο με πρόσωπο, πού θα ήθελες να βρισκόμασταν;
Θα ήθελα να βρισκόμασταν σε ένα ουζερί μπροστά στη θάλασσα.
@Κάνε, τέλος, μια ερώτηση και εσύ σε μένα...
Τελικά ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;
@Σπαγγέτι μπολονέζ. Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ γιατί πάντα εμφανίζεσαι την κατάλληλη στιγμή εκεί που δεν το περιμένω...
*Μια ζωή άνοστη, «με πολλά καθωσπρέπει, απαγορεύσεις και... εξειδίκευση». Η Ευσταθία κάνει τις σκέψεις της τραγούδια. Δεν αντέχει. «Γιατί ο Ελύτης, ο Σεφέρης, η Κασσιανή θεωρούνται περιττή γνώση για τους πολίτες-δούλους που πρέπει να είναι απερίσπαστοι και αφοσιωμένοι στη δουλειά τους;» Τα αδιέξοδά μας δεν είναι στο λογαριασμό που δεν μπορούμε να πληρώσουμε, ούτε στο μισθό που κόπηκε, δεν καταβάλλεται, ή χάθηκε ολότελα. Είναι στην αγάπη που χάθηκε. Στη σκόνη...
ΥΓ: Δημοσιεύτηκε στην "Κυριακάτικη" Ελευθεροτυπία στις 20.11.2011
No comments:
Post a Comment