 |
| The Eurocrats |
Στο τευχος της 5ης Νοεμβρίου, το βασικό άρθρο επικεντρώνεται σε εκείνην την απόφαση του κ. Παπανδρέου, και έχει τίτλο "Don't blame the Greeks", δηλαδή "Μην επιρρίπτετε την ευθυνη στους Έλληνες". Ξεκινάει, μάλιστα, το άρθρο με την την εξής παράγραφο:
"Δεν θα μπορουσε να μήν θαυμάσει κανείς τους Έλληνες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είπαν ψέμματα και υπέκλεψαν, τρόπον τινά, την είσοδό τους στην Ευρωζώνη, και δεν αποκλείεται ακόμα και αυτό το δημοψήφισμα που προανήγγειλε ο Παπανδρέου να οδηγήσει την Ευρωζώνη στην οικονομνική άβυσσο. Όμως, θα πρέπει να παραδεχτούμε ταυτόχρονα, ότι κάτι λέει αυτή η απόφασή του, όσον αφορά το γεγονός ότι οι ίδιοι οι λαοί θα πρέπει να αποφασίζουν για το μέλλον τους. Η Ελλάδα έχει μία επιλογή: μία 10ετία (ή και πιο πολύ ακόμα) σκληρής λιτότητας επιβληθείσας από την Φρανκφούρτη, ή χρεοκοπία λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών της, και επιστροφή στη δραχμή. Καμία από τις επιλογές αυτές δεν ειναι ελκυστική. Αλλά το θέμα εδώ αφορά την κυριαρχία ενός λαού, και όχι μόνο το χρήμα. Και αυτό, δεν μπορεί να είναι θέμα επιλογής από τους Έλληνες πολίτες, και όχι μία συμφωνία που επιβάλλεται σε αυτούς απ' έξω, και που μάλιστα έχει ως βασικό της στόχο να σώσει τις τράπεζες της ευρωζώνης".
Ο Spectator, στέκεται ιδιαίτερα σε αυτό το σήμειο, λέγοντας ότι το περίφημο "πακέτο διάσωσης της Ελλάδος" σχεδιάστηκε και προτάηκε, πρωτίστως για "να σωθούν κάποιος ευρωπαικές τράπεζες, οι οποίες ανοήτως (foolishly) δάνεισα στην ελληνική κυβέρνηση 130 δισεκατομύρια ευρώ, τα οποία δεν πρόκειτα ποτέ να πάρουν πίσω". Και κατονομάζει: Την γερμανική Commerzbank, που είναι εκτεθειμένη κατα 15 δισεκατομμύρια ευρω, και την γαλλική BNP Paribas μέ άνοιγμα 37 δις. Και οι δύο αυτές τράπεζες έχουν παραδεχτεί ότι θα είναι τυχερές άν πάρουν πίσω τα μισά, αλλά ακόμα κι αυτό, σύμφωνα με έγκυρους και σοβαρούς οικονομολόγους, δεν είναι πιά καθόλου βέβαιο.
Και συνεχίζει, παρακάτω, το περιοδικό:
"Εάν το σχέδιο διάσωσης της Ε.Ε. αποτύχει, μή ρίξτε την ευθύνη στους Έλληνες. Το εγχείρημα ηταν καταδικασμένο ν' αποτύχει εξαρχής. Δεν θα μπορούσε ποτέ να δουλέψει μια νομισματική ένωση, χωρίς πρώτα να έχει υπάρξει πολιτική ένωση. Εάν τη σκανδάλη δεν την τραβούσε ένα επαπειλούμενο ελληνικό δημοψήφισμα, θα τήν τραβούσε μία ιταλική χρεοκοπία, ή μία επανάσταση των Γερμανών φορολογουμένων. Η απλή αλήθεια είναι ότι η ευρωζώνη δεν έχει τα λεφτά να σώσει όλες τις χώρες που θα χρεοκοπήσουν. (...). Η Ελλάδα, από την άλλη, δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνηθεί όπως κυβερνάται η Γερμανία, και αυτο το απλό γεγονός δεν πρόκειται να το αλλάξει καμμία σύνοδος κορυφής. Οι ευρισκόμενοι σε αυταπάτη Ευρωπαίοι ηγέτες, πετάνε αεροπορικώς από τη μία χώρα στην άλλη, χωρίς να πηγαίνουν πουθενά.Κάθε σύνοδος κορυφής με θέμα την έξοδο από την κρίση, τους απομακρύνει όχι μόνο από την πραγματικότητα, αλλά κυρίως από τους πολίτες που εκπροσωπούν. Οι ηγέτες της Ε.Ε. ζουνε τώρα σ' έναν φανταστικό κόσμο με ακρονύμια, και μιλάνε λες και έχουν τρισεκατομμύρια ευρώ στη διάθεσή τους για να ξοδέψουν. Κανένας τους δεν συνειδητοποιεί ακόμα ότι συζητάνε ευρισκόμενοι επάνω σε ένα βουνό χρεών, που δημιουργήθηκε από χρέη".
Το περιοδικό Spectator, καταλήγει στο άρθρο του, λέγοντας ότι "εάν τελικά γίνει το δημοψήφισμα", που βεβαίως δεν έγινε, τοτε εκείνο που στην ουσία θα αποφασιστεί, δεν θα έχει να κάνει μόνο με την Ελλάδα ή τους πιστωτές της, "αλλά με τα οικονομικά και την πολιτική ματαιοδοξία".
ΥΓ: Ολόκληρο το άρθρο, στα αγγλικά, μπορεί να το διαβάσει κάποιος στην ηλεκτρονική διεύθυνση
http://www.spectator.co.uk/politics/all/7360573/dont-blame-the-greeks.thtml
No comments:
Post a Comment