ΥΠΑΡΧΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΛΠΙΔΑ

Τα παιδιά από την Πάτρα.

Για τα οποία άρχισα κάτι να ψελλίζω στο προηγούμενο post, μιλώντας για τη "δύναμη του καλού", και με παρέσυρε το Σωματίδιο του Θεού!

Ιδού, λοιπόν, η ιστορία τους, όπως τη διάβασα στον τοπικό Τύπο, χωρίς φτιασίδια - δεν τα χρειάζονται, άλλωστε, αυτά τα παιδιά.

"Μαθήματα ανθρωπιάς και στήριξης του πλησίον δίνουν τις τελευταίες ώρες οι μαθητές της Γ’ τάξης του Λυκείου των Δεμενίκων στην Πάτρα, οι οποίοι προχώρησαν σε μια κίνηση η οποία θα συζητηθεί αλλά και θα μείνει χαραγμένη για καιρό στις μνήμες των μελών του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής.Οι μαθητές του λυκείου πριν από λίγες ημέρες πληροφορήθηκαν μέσω mail, που έστειλε προς όλα τα σχολεία της περιοχής η διεύθυνση του 11ου Γυμνασίου της Πάτρας, για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει μαθητής του συγκεκριμένου σχολείου, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Κόσμος”.

Πρόκειται για μαθητή ο οποίος πάσχει από ινομύωμα εγκεφάλου και χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για την ιατρική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αμέσως μόλις οι μαθητές της Γ’ Λυκείου των Δεμενίκων πληροφορήθηκαν για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο μαθητής του 11ου Γυμνασίου, έλαβαν την απόφαση, όλα τα χρήματα που έχουν συγκεντρώσει για την πραγματοποίηση της πενταήμερης εκδρομής τους, να τα διαθέσουν για τις ανάγκες της νοσηλείας και πραγματοποίησης της εγχείρησης.

Σήμερα αντιπροσωπεία των μαθητών του Λυκείου Δεμενίκων θα επισκεφθεί στο Νοσοκομείου τον μικρό μαθητή και θα παραδώσει τα χρήματα που προορίζοντο για την εκδρομή.