ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΤΟΥ

Αρθρο του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου στη SportDay

Αναπόφευκτα, η μεγέθυνση γεννά υπερβολές. Οσοι αξιολογούν τη συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή ως υβριστική και απαράδεκτη, ζητώντας παράλληλα την παραδειγματική τιμωρία του, έχουν δίκιο.

Μόνο που «παραδειγματική» τιμωρία δεν είναι η εξοντωτική τιμωρία. Είναι εκείνη η τιμωρία που, αφου εξηγήσεις σε αυτόν που τιμωρείς γιατί την υφίσταται, χρησιμεύει ως παράδειγμα μίας συμπεριφοράς η οποία πρέπει να αποφεύγεται. Να εκλείψει. Οπως και καθε διαφήμιση του φασισμού, μίας θρησκείας του μίσους, η οποία εκπορεύεται από ηλίθιους, απάνθρωπους και παράγει μόνο νεκρούς. Η σκληρότητα κάποιων προς τον Κατίδη, δείχνει πως στο πρόσωπό του βλέπουν τον Κασιδιάρη και τους ομοίους του. Δεν είναι έτσι. Ο Κατίδης είναι ένας νέος, ανιστόρητος, αμαθής, αγενής, απολίτικος, επιπόλαιος που όπως είπε και ο προπονητής του, έχει πρόβλημα συμπεριφοράς και ζει στον δικό του κόσμο. Ο φασισμός φυτρώνει σε ένα «έδαφος» που έχει αυτά ακριβώς τα στοιχεία που έχει ο χαρακτήρας του Κατίδη.
 
Εξοντώνοντας τον Κατίδη, αντί να τον βοηθήσουμε να καταλάβει, θα πετύχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα. Θα τον στείλουμε στην αγκαλιά του φασισμού, διψασμένο να πάρει ρεβάνς από μία κοινωνία που του έκανε κακό. Ο Κατίδης, πρέπει να κατανοήσει ότι δεν τιμωρείται επειδή δεν κατάλαβε τη σημασία και τον αντίκτυπο της χειρονομίας του. Δεν τιμωρείται για την άγνοιά του. Τιμωρείται για την αδιαφορία του να μάθει. Η γνώση είναι που διαλύει τον φασισμό, γιατί αποκαλύπτει τη φρίκη που κρύβει.

Το στοιχείο που πολλοί παραβλέπουν στο συγκεκριμένο συμβάν έχει να κάνει με τις ευθύνες εκείνων που θα επρεπε να δώσουν τα ερεθίσματα στον Κατίδη, να μάθει. Και μαθαίνουμε στην οικογένεια, το σχολείο και τους χώρους κοινωνικής συνύπαρξης. Τον χώρο της δουλειάς μας, για παράδειγμα. Οι ομάδες, γι' αυτές τις ηλικίες, είναι και σχολεία και εργασιακοί χώροι. Εμείς δεν είμαστε που φωνάζουμε «φέρτε τα παιδιά στον αθλητισμό να ανακαλύψουν αξίες ζωής, που θα τους κάνουν καλύτερους ανθρώπους»; Τι είχε ανακαλύψει, ως αξία ζωής στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο ο Κατίδης; Το σλόγκαν ενός μαύρου ράπερ που είχε κάνει τατουάζ. «Get rich or die tryin'».
 
H «επίσημη» ΑΕΚ δεν πρόσφερε καμία βοήθεια, κανένα ερέθισμα στον Κατίδη για να ενδιαφερθεί, να μάθει. Αν το είχε κάνει, ο Κατίδης θα κατανοούσε το ιστορικό βάρος της φανέλας για την οποία αγωνίζεται, με την οποία ο φασισμός είναι παντελώς ασύμβατος. Οπως παντελώς ασύμβατος ειναι και με τις κοινωνίες των ανθρώπων.