Αντίδοτο στη καταχνιά των ημερών, η μελωδία μιας Ελλάδας που υπήρχε. Τέσσερεις μεγάλους Μάνους έβγαλε ο τόπος μας. Τον Κατράκη, τον Χατζιδάκι, τον Ελευθερίου. Και αυτόν, τον Λοίζο. Εξω, ακούγονται οι βρυχυθμοί των κίτρινων συνδικαλιστάδων. Βάζω τα ακουστικά μου, και ακούω ένα απο τα αγαπημένα του τραγούδια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αυτοί που φεύγουν, κι αυτοί που μένουν*
Μη μπερδεύεστε με το τραγούδι του Πουλόπουλου. Η δικιά μου παρτιτούρα προέκυψε από μια ανάρτηση στο facebook , ενός φίλου και συναδέλφου μ...
-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι... -
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
No comments:
Post a Comment