Κάποτε στην πλατεία Κεφαλαρίου, πίσω από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, υπήρχε ένα ωραίο πάρκο, στο οποίο δέσποζε η λίμνη του με το γεφυράκι της. Γύρω-γύρω υπήρχαν παγκάκια – ακόμα υπάρχουν, αλλά πια δεν κάθεται σχεδόν κανείς. Παλιά, έβλεπες ζευγάρια. Παράνομα και νόμιμα. Ζευγαράκια των άγουρων χρόνων. Αλλά και ζευγαράκια όμορφα σιτεμένα. Η λίμνη, στη μέση, ήταν η αναφορά όλων. Το σημείο συνάντησης. Το παρόν και το παρελθόν. Η αντανάκλαση της ιστορίας του καθένα μας. Οι μικρές και οι μεγάλες μας στιγμές, εκεί. Ο καθρέφτης κάθε ανθρώπου που περνούσε το γεφυράκι και κοντοστεκόταν στη μέση για να κοιτάξει τα νερά. Τον εαυτό του.
Στην εκκλησία, ρίχναμε μια δεκάρα, παίρναμε κερί και προσευχόμασταν. Στη λίμνη, ρίχναμε δυο, κάναμε τρεις ευχές και ελπίζαμε. Η λίμνη ήταν γεμάτη από κέρματα. Και δεν τολμούσε ποτέ, κανείς, να αφαιρέσει έστω ένα. Θα ηταν σαν να έκλεβες ευχές. Και όνειρα. Και ελπίδες. Υπήρχε σεβασμός ακόμα και στις …δεισιδαιμονίες μας!
Περνάω και σήμερα, πολύ συχνά από το πάρκο, πίσω από την εκκλησία. Και πάντοτε κοντοστέκομαι στη κορυφή της γέφυρας, για να κοιτάξω μέσα στη λίμνη, να δω άν ο καθρέφτης των υδάτων εξακολουθεί να είναι επιεικής μαζί μου.
Δεν βλέπω τίποτα, γιατί τίποτα δεν υπάρχει. Άδεια είναι, όπως και το πρόσωπό μου. Τις νυχτες, κάποιοι έκαναν επιδρομές και μάζευαν τα κέρματα. Εφερναν και αντλίες, για να αδειάζουν το νερό και να είναι ευκολότερη έτσι η συγκέντρωση των χρημάτων. Έμαθα ότι και στο παγκάρι της διπλανής εκκλησίας προσπάθησαν να βάλουν χέρι, γι’ αυτό και την κλειδώνουν πλέον.
Βαριά η κρίση μας. Πως ξεπέσαμε έτσι; Κάποτε ήταν ανοιχτές μέρα-νύχτα οι εκκλησιές, και τα πάρκα είχαν ζωή. Το παγκάρι, κανείς δεν διανοείτο να το πειράξει. Και τα κέρματα στη λίμνη, επίσης. Σκέφτηκα να κλειστώ στο σπίτι και να μην ξαναβγώ, ώσπου να με ειδοποιήσουν ότι άλλαξε ο κόσμος. Να βάλω ένα εικονοστάσι σε μια γωνιά, και στην άλλη μια λεκάνη μικρή, να περνάω που και που και να ρίχνω κανά δίφραγκο για το γούρι. Κι αν τυχόν, μετά, πάω για ύπνο, ξύπνα με ψυχούλα μου προτού να κοιμηθώ…
ΥΓ: Το κομμάτι δημοσιεύτηκε στις 6.6.2011 στο aixmi.gr υπό τον τίτλο "Σκέφτηκα να μην ξαναβγώ ώσπου ν' αλλάξει ο κόσμος".
No comments:
Post a Comment