ΠΡΟΣΩΠΑ & ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ, 71, από τους καλύτερους τραγουδιστές που γνώρισε ποτέ ο τόπος μας, ηθοποιός, αθόρυβος και ταπεινός. Πέθανε χθες από εγκεφαλικό επεισόδιο, και κηδεύεται σήμερα στις 2 το μεσημέρι από το Κοιμητήριο του Βύρωνα. Η οιικογένει΄΄α του παρακαλεί να μην κατατεθούν στεφάνια, και όσοι το επιθυμούν να ενισχύσουν, όσο μπορουν, την προσπάθεια που καταβάλλει ο πατέρας Αντώνιος στη Κιβωτό του Κόσμου. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθούν ποτέ οι ερμηνείες του σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του Σταύρου Ξαρχάκου, κυρίως. Το "Παραμύθι Δίχως Όνομα", τον "Ματωμένο Γάμο", το "Νυν και Αεί", το "Μεγάλο μας Τσίρκο" και, βεβαίως, τα πολύ μεγάλα τραγούδια του Ξαρχάκου από την ταινία "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρρη.

Στη μνήμη του απόψε, πίνω ένα κόκκινο, κι ακούω από το YouTube αριστουργήματα. Εδώ, τώρα, στη Καισιαριανή.
 

Εν τω μεταξύ, είμαι βέβαιος πως όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλούτου του ελληνικού τραγουδιού υπάρχει ΚΑΙ χάρη στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην Υγειά Μας". Μια εκπομπή που, όσο λίγες, πολεμήθηκε από τους μίζερους εντός και εκτός ΕΡΤ, επειδή τους ενοχλούσε το κόστος της, το οποίο ήταν ψίχουλα μπροστά σε όσα πρόσφερε η εκπομπή και, επίσης, εν συγκρίσει με όσα έπαιρναν στην ΕΡΤ ακόμα και εκείνοι που φώναζαν. Ο Παπαδόπουλος πληρώθηκε επί ένα συγκεκεριμένο χρονικό διάστημα, για μία δουλειά που θα μείνει. Οι "μονιμάδες" της ΕΡΤ πληρώθηκαν, με τα έτη που αλώνιζαν κει μέσα, για μια δουλειά που ήδη δεν την θυμάται κανείς.

Η ΝΙΝΑ της Παλεστίνης. Το κορίτσι της φωτογραφίας, πρίν από λίγες μέρες στη Γάζα. Πάει στο σχολείο της υπό ... άγρυπνη περιφρούρηση. Ισραηλινοί στρατιώτες, παιδιά και αυτοί, που όμως εκτελούν εντολές στο όνομα ενός φόβου που, πολύ συχνά, υπάρχει λόγος και συμφέρον να συντηρείται. Η Νίνα είναι κάθε παιδί που μαθαίνει να ζεί με τον φόβο, αλλά δεν τον συνηθίζει ποτέ. Θα πάει στο σχολείο της, και ας τη σημαδεύουνε πολυβόλα. Θα βάλει τη στολή της, γιατί είναι πιο όμορφη από τη στολή εκείνων που την φοβερίζουν. θα μάθει γράμματα που δεν θα μάθουν ποτέ όσοι ξέρουν μόνο τη γλώσσα των όπλων.

ΝΤΕΝΙΣ ΜΑΚ ΣΕΪΝ, 65, πρώην βουλευτής του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας επί 18 έτη, και υπουργός για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις στη κυβέρνηση Μπλέρ (2000-2005), φυλακίστηκε χθες για 6 μήνες αφού, όπως παραδέχτηκε κι ο ίδιος, φούσκωσε στις 12.900 λίρες τα έξοδα κινήσεώς του παρουσιάζοντας 19 πλαστές αποδείξεις και τιμολόγια. Αν πήγαιναν οι δικοί μας μέσα για τέτοια … ασήμαντα αδικήματα, δεν ξέρω ποιός θα ήταν έξω.
 

ΚΛΕΦΤΕΣ υπάρχουν πολλοί, παντού και πολλών ειδικοτήτων. Κλέφτες γαλοπούλων, όμως, δεν άκουσα ως τώρα, αν και στην Ελλάδα, ιδίως τον καιρό των εορτών, ευδοκιμούν επί δεκαετίες τώρα οι περίφημοι κλεφτοκοτάδες. Αυτές τις μέρες μάθαμε ότι στο χωριό Δοκίμι, κοντά στο Αγρίνιο, οι δράστες άδειασαν ένα ολόκληρη κοτέτσι και πήραν 22 πουλερικά.  Σε μία φάρμα στο Χέρφορντσάϊρ, στην Αγγλία, η ληστεία είχε περισσότερο … στυλ, και ήταν στο πνεύμα των ημερών. Αγνωστοι έκλεψαν 8 καθαρισμένες και ετοιμοπαράδοτες, μέσα σε ωραία χριστουγεννιάτικα κουτιά, γαλοπούλες τύπου Kelly Bronze, που είναι ασυγκρίτως οι καλύτερες, και υπολογίζεται ότι όλες μαζί άξιζαν περί τις 800 στερλίνες. Η τοπική αστυνομία ανακοίνωσε ότι «οι γαλοπούλες, οι έξη από 9 κιλά και οι δύο από 9, ήταν έτοιμες για ψήσιμο», και παρακαλεί όποιους αγοράσουν από αγνώστους «πουλιά με αυτό το βάρος και σε ωραία κουτιά τοποθετημένες», να επικοινωνήσουν αμέσως μαζί της…

ΓΚΑΖΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ, 46, δημοσιογράφος και συγγραφέας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αλβανία, ζεί στην Ελλάδα από το 1991. Είναι ένας από τους υποψήφιους για τα Βραβεία Μυθιστορήματος 2013 – The Athens Prize for Literature, που απονέμει κάθε χρόνο το λογοτεχνικό περιοδικό ΔΕΚΑΤΑ. Το διαγωνισζόμενο βιβλίο του είναι το «Η Τελευταία Σελίδα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η ανάδειξη και βράβευση των νικητών θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο 28 Δεκεμβρίου στις 6μμ στην αίθουσα Τελετών Γάμου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50).

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι του National Geographic, ο μέσος άνθρωπος του έτους 2050 αυτά τα χαρακτηριστικά προσώπου θα έχει. Τώρα, η αλήθεια να λέγεται, σε όση εκτίμηση και αν έχω στο καλό περιοδικό (και έχω, πράγματι, απεριόριστη), για μένα ο όρος «μέσος άνθρωπος» (στ’ αγγλικά «the average man»), δεν υπάρχει. Κάθε άνθρωπος είναι μία μοναδική, και ξεχωριστή οντότητα. Ακόμα και οι δίδυμοι, που μερικοί εξ αυτών εκ πρώτης όψεως μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερού, με μια δεύτερη ματιά είναι εντελώς διαφορετικοί.