Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν από μερικές μέρες στην Αθήνα. Είναι εικόνα που αντικρύζουμε πλέον καθημερινά. Δεν είναι ασυνήθιστη. Αντίθετα, και αυτό είναι το δράμα, κινδυνεύουμε να την συνηθίσουμε.
Ένας άνθρωπος, ένας συνάνθρωπός μας, προσπαθεί να αντλήσει από έναν τενεκέ λαδιού και την τελευταία σταγόνα που μπορεί. Θυμήθηκα τους παλιότερους που λέγανε "αχ, να λαδώσει το έντερό μας", και νόμιζα πως το λέγανε γι' αστείο.
Η διπλανή φωτογραφία, επίσης πολύ πρόσφατα, είναι τραβηγμένη στην Καλλιθέα. Ο συτγκεκριμένος κάδος, έμαθα, έχει πολλούς επισκέπτες. Ένας από αυτούς, έγραψε σε μια κόλλα χαρτιού την παραπάνω έκκληση. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα.
Αυτόν τον κάδο τον φωτογράφισα στη Κηφισιά. Εκεί όπου, υποτίθεται ότι διαμένουν άνθρωποι "μιας άλφα τάξεως", που υποτίθεται ότι σημαίνει πως έχουν "και μιαν άλφα μόρφωση". Δυστυχώς, διαπιστώνουμε για μία ακόμη φορά ότι η μόρφωση δεν σχετίζεται πάντα με αυτό που ονομάζουμε Παιδεία. Παιδεία είχε η γιαγιά μου που δεν ήξερε γράμματα, αλλά δεν πέταξε ποτέ της ούτε χαρτάκι στον δρόμο. Παιδεία δεν έχουν πολλοί σπουδασμένοι στη γειτονιά μου, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται αν οι μπλέ κάδοι είναι μόνο για πράγματα που μπορούν να πάνε για ανακύκλωση. Αλλά πάλι, ούτε αυτό ξέρουν τι σημαίνει. Οπότε, να την χαίρονται την "τάξη" και την μόρφωσή" τους.
Τούς κάδους σκουπιδιών όμως, τους έχουμε και για να κελίνουμε έναν δρόμο - είτε επειδή θέλουμε να διαδηλώσουμε εκεί και να του βάλουμε φωτιά για να δείξουμε ωραίες επαναστατικές εικόνες στο Ίντερνετ, είτε επειδή θέλουμε να έρθει το φορτηγό να ξεφορτώσει πράγματα στο μαγαζί μας, είτε επειδή είναι Δήμος και θέλω να κάνω κάποια έργα χωρίς να έχω ειδοποιήσει πρωτύτερα τους δημότες μου, είτε επειδή, ..., επειδή, ..., επειδή, πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος για να παρανομήσει ο Έλληνας!
Και βέβαια, τους κάδους των σκουπιδιών τους έχουμε για να κλείνουμε και πεζοδρόμια, ακόμα και ράμπες που διευκολύνουν την έλευση αναπηρικών καροτσιών, ή ειδικές γραμμές για τους τυφλούς.
Τέλος, να καί ένας κάδος από την Μαδρίτη - για να κλείσουμε την "μικρή αυτή ιστορία", όπως την αρχίσαμε. Δηλαδή, με τους κάδους της φτώχειας. Τα σουπερμάρκετ των φτωχών. Αθήνα - Μαδρίτη-Λισσαβώνα - Λονδίνο - και βλέπουμε. Η Ενωμένη Ευρώπη αυτοπροσώπως!
Καλημερα.Χθες το βραδυ βγαινοντας για καφε η 18χρονη κορη μου στο χωριο που μενουμε ,ειδε εναν αγνωστο να πεταει ενα σκουπιδι διπλα-εξω απο τον καδο των σκουπιδιων.Οταν το κοειτσι τον ρωτησε γιατι το κανει αυτο αυτος της ειπε απαξιωτικα να το πεταξει η ιδια κουνωντας το κεφαλι σαν να της ελεγε 'κουνια που σε κουναγε.Τελικα αυτος εφυγε και το κοριτσι πεταξε το σκουπιδι, αλλα η ουσια ειναι οτι ειμαστε βρωμεροι,μα τι λεω τρισαθλιοι πολλες φορες σαν λαος.Παω στο νεκροταφειο του χωριου καθε Σαββατο και φριττω οταν βλεπω γυναικες 'νοικοκυρες' να πετουν σκουπιδια οπου βρουν εκτος του καδου.Δεν εχουν ουτε ιερο ουτε οσιο.Τα παραδειγματα ειναι ατελειωτα ,χωρις υπερβολη,και ειναι δειγματα του ποσο κακομαθημενοι ,ανοητοι,ανευθυνοι..... ειμαστε σαν λαος οποτε δεν μας φταιει κανεις για την καταντια μας. ΟΥΦΦΦ
ReplyDelete