ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΙΝΟΚΕΡΟΣΚΟΝΗ!...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Άπειρες ευχές έχω αποθηκεύσει για τις μέρες αυτές., και σας τις απευθύνω από καρδιάς. Η πρώτη, γεννήθηκε από μια σκέψη. Συνηθισμένη σκέψη, αλλά σου’ρχεται, συνήθως, μόνο όταν βρεθείς στην δυσάρεστη θέση ένας δικός σου, αγαπημένος άνθρωπος, να είναι άρρωστος, να υποφέρει, να μην είναι καλά, και να μην μπορείς εσύ να κάνεις πολλά, πέρα από το να είσαι κοντά του και, όταν δεν είσαι, να προσεύχεσαι γι’ αυτόν. Και η σκέψη αυτή λέει απλά, ότι καλύτερα να μην έχεις εσύ την υγεία σου, παρά να την στερείται ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Κι έτσι, η πρώτη ευχή που μπορείς να πεις ετούτες τις μέρες, είναι να έχουν υγεία όλοι οι άνθρωποι που αγαπάς. Όλα τα υπόλοιπα, πραγματικά, είναι – να μην πω άνευ σημασία, αλλά – πολύ υποδεέστερα.

ΓΙΑ τη δεύτερη ευχή, άμεσα συνυφασμένη βεβαίως με την οικονομική μας κατολίσθηση (για την ηθική, τά’παμε, ο κατήφορός μας κρατάει χρόνια), επιστράτευσα το παλιό αγγλοσαξωνικό εύρημα της ατομικής δέσμευσης του καθένα για τον καινούργιο χρόνο – γνωστότερο ως New Year’s Resolution. Εδώ, θα μοιραστώ μαζί σας μερικά δικά μου, μικρά μυστικά. Δικές μου επιθυμίες που, αθροιστικά, συνθέτουν όλες τις δεσμεύσεις μου, πολλών χρόνων, που δεν αξιώθηκα να πραγματοποιήσω.

 

ΚΑΤ’ αρχάς, λοιπόν, να απαλλαγούμε από όλα τα περιττά μας. Ξεκινώ από τα κιλά, που νομίζω ότι ταλαιπωρούν πολύ, και έχω να καταθέσω τις εξής, πολύ απλές δεσμεύσεις μου: Κομμένη η ζάχαρη, που είναι ο μεγαλύτερος χημικός δολοφόνος της εποχής. Τέρμα κάθε μορφής άλευρου, παρά μόνο εάν δεν περιέχει γλουτένη. Όλες οι τελευταίες, μεγάλες επιστημονικές μελέτες, συμφωνούν ότι κάθε τι που περιέχει αλεύρι, σκοτώνει. Το βιβλίο The Wheat Belly (Η Κοιλιά του Σίτου), του Αμερικανού γιατρού, καρδιολόγου, Ουίλλιαμ Ντέιβις, περιγράφει με επιστημονική τεκμηρίωση, είναι μία βίβλος για όλα τα προιόντα με αλεύρι «που καταστρέφουν τη ζωή μας».

 

ΑΚΟΜΑ ένα περιττό από το οποίο μπορούμε να απαλλαγούμε, και που έχει να κάνει με έναν μύθο με τον οποίο όλοι μεγαλώσαμε, είναι το γάλα, και τα συναφή γαλακτοκομικά προϊόντα, κυρίως εκείνα που παράγονται από αγελαδινό γάλα. Έστω και ο περιορισμός στην κατανάλωσή τους, εάν κάποιος δυσκολεύεται να αντικαταστήσει, φερ ειπέιν, κάθε αγελαδινό προιόν με αιγοπρόβειο ή γίδινο, επιφέρει αισθητή αλλαγή στο σώμα και στην διάθεση, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν κάνω τον διατροφολόγο-διαιτολόγο. Δεν είμαι. Μιλώ από έρευνα πολλών ετών, που συνδυάζει δημοσιεύματα και μαρτυρίες με επιστημονική κατάρτιση αλλά και με ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτό που στα  αγγλικά ονομάζεται well-being, δηλαδή τον ψυχολογικό εκείνο παράγοντα που σε κάνει να νοιώθεις καλά.

ΤΡΙΤΗ ΕΥΧΗ μου, είναι να παλλαγούμε από την καταναλωτική μας μανία. Την «αρρώστια που οδηγεί σε σωματικό και πνευματικό θάνατο», όπως σημειώνει ο έγκριτος Τζον Μόνμπιοτ σε ένα εξαιρετικό του άρθρο στην βρετανική Γκάρντιαν, το οποίο και σας χαρίζω ως μικρό χριστουγεννιάτικο δώρο. Ανοίξτε το εδώ: http://www.monbiot.com/2012/12/10/the-gift-of-death/

 

«Αγοράζομαι και καταναλώνουμε προιόντα τα οποία παράγονται για να αχρηστεύονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα», γράφει. Και το 2007, ο δημοσιογράφος Άνταμ Βέλτζ, μετα από έρευνα ανακάλυψε ότι 13 ρινόκεροι δολοφονήθηκαν από αγνώστους – οι οποίοι βεβαίως δεν είναι τόσο άγνωστοι αφού έκτοτε, το κυνήγι ρινόκερων έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις διότι – ακούστε – στο Βιετνάμ, θεωρείται γκουρμέ οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι να πασπαλίζουν πάνω από το φαγητό τους λίγη σκόνη από το κέρας του ρινβόκερου, και μετα από το δείπνο να το εισπνέουν όπως κάνουν και με την κοκαΐνη, για να πιστοποιήσουν ακόμα περισσότερο τον άθλιο πλούτο τους.

 

ΕΠΕΙΔΗ, λοιπόν, κατ’ αντιστοιχία, και εμείς το ίδιο κάνουμε, με άλλα δικά μας αναλώσιμα η μη, λέω από φέτος να το κόψουμε. Δεν την χρειαζόμαστε αυτήν την ρινοκερόσκονη, μας κάνει κακό. Μας κάνει γελοίους.  Νομίζω πως, για μας στην Ελλάδα και στην Κύπρο, η απαλλαγή από όλα αυτά δεν πρέπει να είναι δύσκολη. Κάποτε, αν όχι εμείς, αλλά σίγουρα οι γονείς και παππούδες μας έτσι ζούσαν. Απλά και όμορφα. Και γι’ αυτό, άλλωστε, τους έχουμε καμάρι και λατρεία.