Έχω να γράψω εδώ από την 1η Μαίου. Δύο μήνες ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι έγραφα αλλού, και πολύ. Πού, δεν έχει και τόση σημασία πια. Έτσι κι αλλιώς, ελάχιστοι με διάβαζαν εκεί. Δεν υποτιμώ τη σημασία των ολίγων - πάντοτε προς αυτούς έγερνα, σ' αυτούς απευθυνόμουν. Κι επιπλέον, για κάθε έναν και κάθε μία που μου κάνει τη τιμή να διαβάζει τα κείμενά μου, να νοιώθει τη σκέψη μου και να αισθάνεται τις μουσικές που επιλέγω, μόνο ευγνωμοσύνη έχω. Απέραντη.
Επειδή όμως σε σας εδώ πάντα μιλούσα ανοικτά, δεν μπορώ τώρα να κάνω κάτι διαφορετικό. Αισθάνομαι ανακούφιση που φεύγω από μία δουλειά που πλέον δεν άφηνε καμία προοπτική εξέλιξης ως σοβαρός δημοσιογραφικός οργανισμός, αλλά και στεναχώρια που για μία ακόμα φορά απέτυχε η προσπάθειά μου να ανοιχτώ σε θάλασσα που δεν κατέχω τα χούγια της!
Ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις μου, παίρνω ισχυρές δόσεις από εκείνα που στερήθηκα: τα βιβλία, τις μουσικές, τις βαθιές σκέψεις μου, λίγες ελεύθερες ώρες. Αυτή η σονάτα του Μπετόβεν, πάντα με άγγιζε και με ανέβαζε. Και το παίξιμο εδώ του Ντάρενμποϊμ, αν και περισσότερο δυνμικό απ' ό,τι μου αρέσει, στη συγκκριμένη χρονική συγκυρία με ταρακουνά ευχάριστα!
Όσοι είστε εδώ ακόμα, καλώς σας βρίσκω.
Επειδή όμως σε σας εδώ πάντα μιλούσα ανοικτά, δεν μπορώ τώρα να κάνω κάτι διαφορετικό. Αισθάνομαι ανακούφιση που φεύγω από μία δουλειά που πλέον δεν άφηνε καμία προοπτική εξέλιξης ως σοβαρός δημοσιογραφικός οργανισμός, αλλά και στεναχώρια που για μία ακόμα φορά απέτυχε η προσπάθειά μου να ανοιχτώ σε θάλασσα που δεν κατέχω τα χούγια της!
Ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις μου, παίρνω ισχυρές δόσεις από εκείνα που στερήθηκα: τα βιβλία, τις μουσικές, τις βαθιές σκέψεις μου, λίγες ελεύθερες ώρες. Αυτή η σονάτα του Μπετόβεν, πάντα με άγγιζε και με ανέβαζε. Και το παίξιμο εδώ του Ντάρενμποϊμ, αν και περισσότερο δυνμικό απ' ό,τι μου αρέσει, στη συγκκριμένη χρονική συγκυρία με ταρακουνά ευχάριστα!
Όσοι είστε εδώ ακόμα, καλώς σας βρίσκω.
Μας λείψατε...
ReplyDeleteΚαι μένα πιο πολύ. Αλήθεια.
DeleteΧρ.
Πράγματι μας λείψατε....
ReplyDeleteΚαι μένα μου έλειψε αυτή η αόρατη, κι όμως τόσο δυνατή επικοινωνία.
Deleteχρ.
Δεν κάνει έτσι ο "κόσμος" κύριε Χρήστο μας :) Αστειεύομαι!
ReplyDeleteΦυσικά και μας λείψατε. Ελπίζω να μας αποζημιώστε γέρα τώρα.
Καλώς σμίξαμε λοιπόν.
ο εν Χαλκίδι
Ναι, σαν τον κλέφτη έφυγες, μου είπε μια φίλη. Μόνο που δεν πίστεψα ποτέ ότι έφυγα. Νόμιζα πως θα λείψω λίγο. Και παρασύρθηκα από μικρά κι ασήμαντα, που είδα κι έπαθα να αποδιώξω. Ελπίθζω τωρα ναμαι πιο συνεπείς. Σας έχω πολλά μαζεμένα. Καλά, εννοώ!
DeleteΧρ.
Καλημέρα, καλό μήνα, ευχάριστη η σημερινή έκπληξη μετά από τόσο καιρό αναμονής. Επιτέλους σας ξαναδιαβάζουμε!! :-)
ReplyDeleteΚι επιτέλου σας ξαναβρίσκω. Ευχαριστώ όσο δεν μπορώ να σας πω.
DeleteΑργήσατε κε Μιχαηλίδη, αλλά καλώς ήρθατε. Ελπίζω αυτή τη φορά να γράφετε περισσότερο εδώ. Δεν πειράζει που γράφετε για λίγους, στην αντίθετη περίπτωση δεν θα γράφατε καλά. Παρακολουθώ τη σκέψη σας από την εποχή του δίεση (ακόμα και στο ατυχές πέρασμα από τον αντένα -σαν τη μύγα μες στο γάλα στο μαγαζί του ξεκατινιάσματος). Δώσατε άλλη πνοή με τον λόγο σας και στην μονοτονία του Τρίτου. Συνεχίστε παρακαλώ έτσι, "μακριά από την συνάφεια των αγορών". Σωτήρης. (Στον Δίεση σας μιλούσα στον ενικό και σας πειράζαμε με τον Θεόφιλο ως Ολυμπιακοί που είμασταν. Με την ευκαιρία καλή τύχη στα ευρωπαϊκά σαλόνια στο ΑΕΚΑΚΙ σας -έτσι το αποκαλούσατε).
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ Σωτήρη. Πές ότι πετάχτηκα κάπου για λίγο, έχασα την αίσθηση του χρόνου και του χώρου, και επέστρεψα. Τα λόγια και το ενδιαφέρον σου με συγκινούν.
DeleteΧρήστος
Ευχαριστώ πολύ Σωτήρη. Πές ότι πετάχτηκα κάπου για λίγο, έχασα την αίσθηση του χρόνου και του χώρου, και επέστρεψα. Τα λόγια και το ενδιαφέρον σου με συγκινούν.
DeleteΧρήστος
Eπιτελους αγαπημενε μας Χρηστο. You're back!! Eιμαστε 'fans'σου απο τις μερες του Διεση..Πολυ μας ελλειψες αλλα 'we'll just pick up from where we left off'οπψς λεμε στα Αγγλικα. Να εισαι παντα καλα και δημιουργικος.Νικος - Μαιρη
ReplyDeleteΜε συγκινείτε, Νίκο και Μαίρη. Σας ευχαριστω πολύ που ειστε πάντα κοντά. I'll try to make up for the lost time.
DeleteΧρηστος