ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Σαν σήμερα, 2 Αυγούστου του 1774, δόθηκε στο Παρίσι η πρεμιέρα της  όπερας του Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ  «Ορφέας και Ευρυδίκη». Από αυτήν, ακούμε σήμερα, στην «κλασσική μας καλημέρα», την άρια Che faro senza Euridice, από την μοναδική Kathleen Ferrier.

Η Βρετανίδα μεσόφωνος Κάθλην Φέριερ, 1912-1953, πέθανε σε ηλικία μόλις 41 ετών από καρκίνο στον μαστό. Αμέσως μετά τον θάνατό της o σπουδαίος Γερμανός μαέστρος Μπρούνο Βάλτερ είπε γι αυτήν "το σημαντκότερο μουσικό γεγονός στην ζωή μου ήταν ότι γνώρισα την Κάθλην Φέριερ και τον Γκούσταβ Μάλερ - με αυτήν την σειρά". 

"Μπορεί κάποιος - όπως έγραψε τον Απρίλιο του 2012 ο Τομ Σέρβις στην Γκάρντιαν -  να σκεφτεί ότι αμέσως μετά από έναν τραγικό θάνατο ίσως ήταν κατανοητά υπερβολικά τα λόγια του Βάλτερ - δεδομένου ότι όχι μόνο γνωρίστηκε με τον Μάλερ αλλά αυτός διηύθυνε σε παγκόσμια πρώτη την 9η Συμφωνία του - αλλά πάλι, κάθεσαι και ακούς τις ηχογαφήσεις της Φέριερ και τότε καταλαβαίνεις γιατί το είπε αυτό ο μεγάλος μαέστρος".

Εδώ είμαστε λοιπόν, σαν "Όλα τα Πρωινά του Τρίτου", τότε που ακροβατούσαμε μεταξύ του Μάνου, του Σεμπάστιαν και του Φλόϊντ, και με μάλωναν οι καθαρόαιμοι της κλασικής διότι δεν τους άρεσε εκείνο το μπέρδεμα. Ίσως μερικές φορές να είχαν και δίκιο. Αλλά το εξέφραζαν με τόσο φανατικό και απόλυτο τρόπο, που σε έβαζαν περισσότερο σε άμυνα παρά σε περίσκεψη.

Όπως και νάχει, λένε πως πρέπει να χάσεις κάτι καλό για να το εκτιμήσεις, και πράγματι έτσι είναι. 

Τώρα κοιτάμε μπροστά, από άλλη αφετηρία, και με εμπειρίες που δεν έχουν αφήσει ανέγγιχτο τον μέσα μας κόσμο. Ελπίζω για καλό.

Ευχαριστώ που είστε εδώ, ακόμα. Θα τα λέμε συχνά πια.