Friday, November 29, 2013

Η ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ



Την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου συνήλθε στ Φανάρι, υπό την προεδρία της Α.Θ. Παναγιότητος, Πατριάρχου Βαρθολομαίου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος, η οποία και απεδέχθη την εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής, και ανέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον Ιερομόναχο Πορφύριο, τον Καυσοκαλυβίτη, καθώς επίσης και τον Ιερομόναχο Μελέτιο "τον εν Υψενή Ρόδου".

Η Αγιοκατάταξη του Γέροντα Πορφυρίου, συγκίνησε πολλούς πιστούς που έχουν διαβάσει για αυτόν, αλλά κυρίως το βιβλίο του ιδίου, "Βίος και Λόγοι". Η είδηση άγγιξε ιδιαιτέρως εκείνους, που δεν ειναι λίγοι, οι οποίοι τον γνώρισαν προσωπικά, καθώς και όσους άκουσαν από αυτούς, από πρώτο χέρι που λέμε, πόσο σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος ήταν.

Ο γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης, της επαρχίας Καρυστίας στην Εύβοιας, και κοιμήθηκε τον Νοέμβριο του 1991 εκεί που ήθελε, δηλαδή στο παλιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους.

Στα 1940, παραμονές του Β'Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημέριου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών, στην Ομόνοια. Όπως έλεγε ο ίδιος, έζησε εκεί 30 χρόνια σαν μια μέρα, ασκώντας ακαταπόνητα το πνευματικό έργο του και ανακουφίζοντας τον πόνο και την ασθένεια των ανθρώπων.

Στο κεφάλαιο του βιβλίου του, Περί Ασθένειας και Παρακλήσεως, ξεκινάει γράφοντας:

"Ευχαριστω τον Θεό που μου έδωσε πολλές αρρώστιες. Πολλές φορές του λέω 'Χριστέ μου, η αγάπη Σου δεν έχει όρια!'. Το πώς ζώ είναι ένα θαύμα. Μέσα στις άλλες μου αρρώστιες έχω και καρκίνο στην υπόφυση. Δημιουργήθηκε εκεί όγκος που μεγαλώνει και πιέζει το οπτικό νεύρο. Γι αυτό τώρα πια δεν βλέπω. Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι, όμως, σηκώνοντας τον Σταυρό του Χριστού με υπομονή. Είδατε τη γλώσσα μου πως είναι; Έχει μεγαλώσει, δεν είναι όπως ήταν. Είναι και αυτό από τον καρκίνο που έχω στο κεφάλι. Κι΄όσο πάω, θα γίνομαι χειρότερα. Θα μεγαλώσει κι άλλο, θα δυσκολεύομαι να μιλήσω. Πονάω πολύ, υποφέρω, αλλά είναι πολύ ωραία η αρρώστια μου. Την αισθάνομαι ως αγάπη του Χριστού. Κατανύγομαι και ευχαριστώ τον Θεό. Είναι για τις αμαρτίες μου. Είμαι αμαρτωλός και προσπαθεί ο Θεός να με εξαγνίσει".

Και στο τέλος του κεφαλαίου, λέει:

"Δεν προσεύχομαι να με κάνει καλά ο Θεός. Προσεύχομαι να με κάνει καλό".

* Ο όσιος Γέροντας υπέφερε από τις παρακάτω ασθένειες: έμφραγμα μυοκαρδίου (προσθιοδιαφραγματικό με πλάγια ισχαιμία), χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, έλκος δωδεκαδακτύλου (με επανειλημμένες γαστρορραγίες), χειρορουργηθέντα καταρράκτη (με αποβολή του φακού και τύφλωση), έρπητα ζωστήρα στο πρόσωπο, σταφυλοκοκκική δερματίτιδα στο χέρι, βουβωνοκήλη (με συνεχή περίσφυγξη), χρόνια βρογχίτιδα, αδένωμα της υποφύσεως στο κρανίο. Βλ. Γεωργ. Παπαζάχου (+2001), Σύναξη 41, Ιανουάριος-Μάρτιος, 1992, σ.93.

 

No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...