Ανοιγεις, ας πούμε, το κομπιούτερ σου. Κάποια στιγμή, ίσως και αμέσως, θα μπείς στο Google, άν δεν τόχεις κιόλας ως πρώτη σελίδα που θα μπαίνεις. Το λογότυπό του σήμερα, είναι ελληνικό. 2500 χρόνια από την μάχη του Μαραθώνα. Η δική μας σελίδα!
8.00 π.μ.: Θα την παρακολουθήσουμε σελίδα-σελίδα ή, όπως λέει και ο τίτλος του ιστολογίου μας, θα την κάνουμε "φύλλο-φτερό" (Νικόλα, από τη Γερμανία, και όχι "Φυλλόφτερο", όπως την παραποίησε η ... κυπριακή σου εμμονή!).
Ειναι, ο σημερινός Μαραθώνιος, από τις ωραιότερες εικόνες που έχουμε δεί, εδω στον "βαρύ" τόπο μας, τον τελευταίο καιρό. Χιλιάδες άνθρωποι (περίπου 12.000 συμμετέχοντες από πολλά μερη του κόσμου, ακόμα περισσότεροι ατα μήκος της διαδρομής να συμπαρίστανται, να χειροκροτούν, να χαίρονται) στον δρόμο.
8.15: Ο καιρός, υπέροχος. Δεν θα μπορουσε ναταν καλύτερος. Ο Αττικός ουρανός, έχει φορέσει σήμερα τα καλύτερά του. Το γαλάζιο που, έστω καθ'υπερβολήν, λέμε ότι δεν υπάρχει πουθενά. Ο Ηλιος, ο Ηλιάτορας, το καλύτερο φάρμακο του κόσμου. Σου ανοίγει τη ψυχή, σου ζωγραφίζει ένα πανέμορφο χαμόγελο στο πρόσωπο, ανοίγει την αγκαλιά σου, σε κάνει να πιστέψεις ότι μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα, νά κερδίσεις κάθε αγωνα της ζωής σου.
10.05: Μία ώρα τρέχουμε! Πω-πω-πω-πω-πω, αυτοί οι απίθανοι Αφρικανοί, κυρίως Κενυάτες, πήραν κιόλας κεφάλι καί τρέχουν με δαιμονιώδη ρυθμό. Σαν γαζέλες! Τους θυμάμαι από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στη Ροδεσία (τωρα Ζιμπάμπουε), όταν τους έβλεπα, για πλάκα, ξυπόλυτοι, χωρίς καμμία πρετοιμασία, ζέσταμα και τέτοιες αηδίες. Πως έτρεχαν παντού. Για ψύλλου-πήδημα. Και ξυπόλοιτοι. Πραγματικοί αγγελιοφόροι. Με φτερά στα πόδια τους.
10.20: Να κι ο Πρωθυπουργός! Σήμερα, τον χειροκροτώ και τον χαιρομαι. Ακούω μερικούς να χλευάζουν και να βγάζουν κακίες. Αυτή η πλευρα μας με απωθεί και με κάνει σμπαράλια ψυχολογικά. Ενας κακεντρεχής γνωστός μου, στην εφημερίδα, από τους πολλούς που ανηκουν στην σχολή της "αριστερής κακομοιριάς" (γιατί υπάρχει ακόμα, ευτυχώς, και η σχολή της "αριστερής ελπίδας και αξιοπρέπειας", κι άς έχουμε χάσει πολλή κόσμο, όπως τον αλησμόντηο Μιχάλη Παπαγιαννάκη), μου έλεγε χθες ότι "ο Παπανδρεου θα θυμηθεί στον Μαραθώνιο τα αμερικάνικα DNA του". Βλακείες. Ας μην παρασυρθούμε, όμως, από αυτές. Σημερα τρεχουμε με χαμόγελο.
10.30: Από την μετάδοση του Σκάι, λείπει το καλό ρεπορτάζ με ανθρώπινες ιστορίες εκείνων που συμμετέχουν. Διάβασα στις εφημερίδες χθες, ότι τρέχει ένας Βέλγος, που πριν από 5 χρόνια έκανε μεταμόσχευση καρδιάς, μία κοπέλλα από τις ΗΠΑ που γεννηθηκε με άσθμα και ένας Νορβηγός που πρίν 1 χρόνο έχασε το παιδί του από λευχαιμία και τρέχει για να μαζέψει χρήματα πρός ενίσχυση ενός Ιδρύματος στη χωρα του για τετοιες ασθένειες.
Εχοντας παρακολουθήσει την μετάδοση μεγάλων Μαραθωνίων Αγώνων στην Αγγλία και στην Αμερική, πρόσεξα πόση σημασία έδιναν οι δημοσιγραφοι σε αυτές τις ανθρωπινες ιστορίες, κάνοντας φοβερό ρεπορτάζ εκ τών προτέρων, και ακολουθώντας αυτούς τους δρομείς, βημα-βήμα, τηλεοπτικά, στην προσπάθειά τους. Αυτες οι ιστορίες αγγίζουν όλους τους ανθρωπους. Και βοηθούν να σκεφτούμε λιγάκι, και ίσως και να αλλάξουμε.
11.00: Τερμάτισε ο Πρωθυπουργός. Μπράβο του! Και, σαν να μήν έφτανε αυτό, μόλις τερμάτισε πήγε καί έκανε διατάσεις. Γεγονός, που έκανε τη σύζυγό μου να μού ρίξει το γνωστό, πλάγιό της βλέμμα, και, τάχα μου αθώα, να μέ ρωτήσει, "τον βλέπεις;". Για να ακολουθήσει, μετά, ο εξής, γνώριμος διάλογος:
-- Και βεβαίως τον βλέπω.
-- Εέ;
(Αυτό το ερωτηματικό σκοτώνει. Ειναι, όπως το λέω, το "ερωτηματικό πρίν από την θύελλα". Για να την αποφύγεις, κάνεις πως δεν άκουσες και σιωπάς. Αλλά εκείνη, απτόητη)
-- Άκουσες;
-- Άκουσα.
-- Εέ;
(Νάτο πάλι! Άλλη ντρίπλα τώρα)
-- Μπράβο του. Εγω τον χαίρομαι τον Πρωθυπουργό.
-- Που σε περνά και καμμιά δεκαπενταριά χρόνια, έτσι;
-- Έτσι.
-- Έέ;
(Νάτο πάλι. Ωρα για ρελάνς και για κλείσιμο...)
-- Εσύ, είδες την κοπέλλα που ειναι 8 μηνών έγγυος;
-- Οχι, αλλά τι σημασία έχει.Εγω δεν ειμαι έγγυος.
(Δεν κερδίζεις με τίποτα, Χρηστάκη. Κλείσ'το το θέμα. Εστω και με ψέμμα).
-- Ωραια, σου υπόσχομια ότι του χρόνου θα τρέξω καί εγω, και μάλιστα όλη τη διαδρομή.
Αυτό ήταν!
Κάτσε όμως, γιατί τερματίζει τώρα ο πρώτος.
11.30: Ειναι ο Κενυάτης Ρέϊμοντ Μπέτ, και μάλιστα με χρόνο-ρεκόρ, 2 ωρες, 12 λετπα και 40 δευτερόλεπτα. Ειναι η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών σ' αυτήν, την κλασσική διαδρομή.
Περιμένω πως-και-πως τον τερματσιμό και του φίλου μου Κώστα Χαράκη από την Κύπρο, που μου υποσχέθηκε ότι του χρόνου θα τρέξουμε μαζί, τον Σεπτέμβριο στο Βερολίνο, και τον Οκτώβριο εδώ - πρώτα ο Θεός.
Ο Κώστας μου ειπε να τον περιμένω στο γκρουπ των πρώτων, "ο μόνος λευκός ανάμεσα στους Κενυάτες", αλλά μάλλον σε άλλον Μαραθώνιο έλαβε μέρος.
Στη δευτερη και στην τριτη θεση τερμάτισαν άλλοι δύο Κενυάτες. Ο Τζόναθαν Κιπκορίρ, και ο Έντουιν Κιμουτάι.
Στις γυναικες, με χρόνο 2:31:5, πρώτη τερμάτισε η (Παναγία μου ένα παδί!) Ράσα Ντραζνατουκαίτε από την Λιθουανία.
(Κάνω ένα διάλειμμα να ετοιμάσω το κυριακάτικο φαγητό - κοτόπουλο με λαχανικά στον φούρνο, ψημένο με μπίρα, λαζάνια, και σαλάτα με μαρουλι, φρεσκο κρεμμυδάκι και άνιθο).
Η δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Γιωργου Παπανδρέου λίγο μετα τον τερματισμό του:
"Πριν από 2.500 χρόνια είχαμε τη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης. Σήμερα, γιορτάζει όλη η ανθρωπότητα μέσα από το πνεύμα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, των Ολυμπιακών Αγώνων. Γιορτάζουμε τις κοινές μας αξίες, της ειρήνης, της συνεργασίας, της αγάπης, του αθλητισμού.
Και για μένα, είναι μεγάλη χαρά που είχα την ευκαιρία να τρέξω έστω αυτά τα λίγα χιλιόμετρα, αυτή την ιστορική ημέρα, που προβάλει την Ελλάδα, την Ελλάδα που έχει και αυτή το δικό της μαραθώνιο, αλλά που σίγουρα όλοι μαζί θα τερματίσουμε και ελπίζω το γρηγορότερο.
Να ευχαριστήσω όλους όσοι βοήθησαν στην οργάνωση αυτής της πάρα πολύ ωραίας γιορτής. Συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές που συμμετέχουν. "
"Ο Μαραθώνιθος της καρδιάς μας"
"Εκ μέρους όλων των γονιών και των παιδιών της Φλόγας, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους δρομείς – μαραθωνοδρόμους που έτρεξαν στον 28ο Μαραθώνιο της Αθήνας με τη φανέλλα της Φλόγας. Η ομάδα έτρεξε με αγάπη και ενθουσιασμό με στόχο να ευαισθητοποιήσει το ευρύτερο κοινό για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Η ομάδα θα συνεχίσει να τρέχει για τη Φλόγα και σε άλλες διοργανώσεις που θα λάβει μέρος στο μέλλον στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, αλλά κυρίως θα εξακολουθήσει να βρίσκεται δίπλα μας για να στηρίζει με κάθε τρόπο το έργο μας.
Ετρεξαν 45 δρομείς και τερμάτισαν όλοι !!!
Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ που με τόση ευαισθησία κάλυψαν το γεγονός και έφεραν τη Φλόγα και το έργο της σε κάθε σπίτι. Η συμπαράσταση αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να υλοποιούμε τα προγράμματά μας και να συνεχίζουμε τον αγώνα μας δίπλα στο παιδί που νοσεί και την οικογένειά του."
Το Δ.Σ. του συλλόγου "Η Φλόγα"
"Μπράβο Κώστα"
Το φωνάζω με τη ψυχή μου στον Κώστα Παναγόπουλο, της Alco όπως ειναι πιο γνωστός, που είναι ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Κλασσικού Μαραθωνίου. Ο ανθρωπος που πήρε στους ώμους του αυτό το project, από ανιδιοτέλεια και μόνο, αφου ειναι από μικρό παιδί λάτρης του κλασσικού αθλητισμού (και με ξέρετε ότι δεν εκθειάζω ποτε ανθρωπους εαν δεν πιστευω πραγματικα ότι το αξίζουν), και θυσίασε αγόγγυστα τον προσωπικό και επαγγελματικό του χρόνο για τον αγωνα αυτόν.
Τι όμορφη κάλυψη, ευχαριστούμε Χρήστο.
ReplyDelete