Τον περασμένο μήνα ο πρώην διευθυντής της εφημερίδας Ουάσινγκτον Ποστ, Λέοναρντ Ντάουνι Τζούνιορ, έδωσε μία διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου που ακόμα συζητείται, και μάλιστα με πολλές και έντονες αντιπαραθέσεις, στον χώρο των μίντια.
Αναφέρθηκε, συγκεκριμένα, σε εκείνους πού έχουν δημιουργήσει ενημερωτικά sites στο Διαδίκτυο κάνοντας, όπως είπε, «επιδρομή σε όλους τους καταξιωμένους ειδησεογραφικούς οργανισμούς».
Τους χαρακτήρισε, μάλιστα, «παράσιτα τα οποία ζουν από την δουλειά που παράγουν άλλοι», και ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας σχολής ηλεκτρονικής «δημοσιογραφίας», τον ιστότοπο της Huffington Post, βασική ιδρύτρια του οποίου είναι η Ελληνοαμερικανίδα Αριάννα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον.
Τέτοια σάϊτ-παράσιτα, που μάλιστα έχουν κα ως πρότυπό τους το www.huffingtonpost.com, ευδοκιμούν ιδιαίτερα στην Ελλάδα, και συνεχώς αυξάνονται.
«Αυτοί οι επιδρομείς», είπε ο κ. Ντάουνι, «γεμίζουν τις ιστοσελίδες τους με ειδήσεις, απόψεις, ρεπορτάζ, φωτογραφίες και βίντεο που συλλέγουν συστηματικά – κάποιοι θα προτιμήσουν το ρήμα “κλέβουν” – από ιστότοπους άλλων μέσων ενημέρωσης, εθνικής εμβέλειας, ή τοπικούς, αλλά και από διάφορα μπλογκς, οί ιδιοκτήτες των οποίων με μεγάλη χαρά ανταλλάσσουν το χρήμα, που δεν λαμβάνουν, για την δόξα της δημοσιότητας».
Ο κ.Ντάουνι, που ήταν διευθυντής της Ουάσιγκτον Ποστ επί 17 χρόνια, μέχρι το 2008, και έκτοτε, είναι αντιπρόεδρός της, αναφέρθηκε ακόμα και στο «χαοτικό σύμπαν των μπλογκς και των κοινωνικών δικτύων».
«Τα περισσότερα δημοσιεύματά τους είναι κοινότοπα, ασήμαντα και τετριμμένα πράγματα: προσωπικές δραστηριότητες, παρατηρήσεις, διαπιστώσεις, απόψεις, εικόνες και, βεβαίως, κακόβουλες φήμες οι οποίες πολύ συχνά γίνονται πιστευτές από πολλούς ανθρώπους. Τονίζω ότι είναι πολύ ανησυχητικός ο αριθμός τον Αμερικανών που, επειδή το γράφουν ακόμα στα μπλογκς και στο τουίτερ, ακόμα πιστεύουν ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα είναι ένας Μουσουλμάνος που γεννήθηκε εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών», είπε στην διάλεξή του στο Σίτι.
Ταυτόχρονα, όμως, παραδέχτηκε ότι υπάρχουν μπλογκς και κοινωνικά δίκτυα που μεταδίδουν «πραγματικές ειδήσεις» τις οποίες αναπαράγουν και τα λεγόμενα συμβατικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, συμπλήρωσε, «υπάρχει στην Αμερική και μία συμβιωτική σχέση των παλαιών και των νέων μίντια», και επιτυγχάνεται, λέει, «όταν ό ένας δεν προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του άλλου».
Δηλαδή, ούτε οι μπλογκερς και τα «παρασιτικά ενημερωτικά σάιτ» μπορούν να γίνουν δημοσιογραφικοί οργανισμοί, αλλά ούτε και οι τελευταίοι μπορούν να γίνουν μπλογκς και κοινωνικά δίκτυα.
Η αλήθεια είναι πως εάν αύριο όλοι οι «πατροπαράδοτοι» ειδησεογραφικοί οργανισμοί (πρακτορεία ειδήσεων, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί) απαγόρευαν στους «επιδρομείς» να χρησιμοποιούν το υλικό τους, την επόμενη μέρα τα περισσότερα «παρασιτικά σάιτς» θα ήταν ή στη φυλακή, ή πεθαμένα.
Από την άλλη αγαπητέ Χρήστο, πολλές φορές σε "σοβαρές" δημοσιογραφικές ραδιοφωνικές εκπομπές, έχω ακούσει να επικαλούνται ως πηγή τους κάποια "blogs" για τη αναμετάδοση ειδήσεων.
ReplyDeleteΊσως βέβαια θα πεις ότι αυτό είναι στο πνεύμα της "υγιούς" συνεργασίας της επίσημης και ανεπίσημης δημοσιογραφίας.
Η ανακύκλωση ειδήσεων πάντως από τα blogs, περισσότερο σε "κουτσομπολιό" μου ακούγεται παρά σε "παραγωγή ειδήσεων". Κουτσομπολιό με όλες τις επιπτώσεις της διαστρέβλωσης, στην οποία όμως αρέσκονται οι άνθρωποι όποτε τo συναντούν (βλέπε εφημερίδες τύπου espresso).
Κι ίσως σαν κάτι τέτοιο να έπρεπε να αντιμετωπίζεται.