Tuesday, October 26, 2010

Αγαπημένο μου Walkman


Η εταιρεία Sony ανακοίνωσε χθες ότι σταματά την παραγωγή του θρυλικού Walkman, βάζοντας έτσι μια «μελαγχολική πινελιά» σε μία από τις πιο αγαπημένες συσκευές όλων των εποχών.

Εδώ και περίπου 30 χρόνια, το Γουόκμαν της Sony, που ήταν το «ορίτζιναλ» και δεν συγκρινόταν με κανένα από τα εκατοντάδες άλλα που βγηκαν, πούλησε διεθνώς περισσότερα από 300 εκατομμύρια τέτοια φορητά κασετόφωνα με τα ακουστικά τους, τα πρώτα που μας έμαθαν ν ακούμε μουσική περπατώντας, τρέχοντας, ταξιδεύοντας, με όση ένταση ήχου θέλαμε χωρίς να ενοχλούμε κανέναν.

Όπως γράφει ο Greg Sandoval στο cnet.com, συγκρινόμενο με τις σημερινές «συσκευές» με τις οποίες ακούμε μουσική, το Γουόκμαν είναι ένα πλαστικό, ογκώδες, κάπως άτσαλο «πράγμα», που οι δύο μπαταρίες του, τύπου ΑΑ, ήθελαν άλλαγμα πολύ συχνά, που δεν είχε λειτουργία shuffle για ν «ανακατώνει» τα τραγούδια και να τα ακούς με διαφορετική σειρά από εκείνη που τα έγραψες, που δεν είχε καθόλου αποθηκευτικό χώρο για να «στοιβάζεις» όσα τραγούδια ήθελες – θυμάμαι, στα φοιτητικά μου χρόνια, οι πιο ματσωμένοι φίλοι έπαιρναν κασέτες καλής μάρκας (Sony, TDK, Denon, και άλλες), 90άρες, ενώ τα πιο φτωχαδάκια έβρισκαν κασέτες, από κάτι μαγαζιά στην 3ης Σεπτεμβρίου, που είχαν μάρκα «μ’ έκαψες», και διάρκεια 45 λεπτών και … βγάλε!

Το’χω, ακόμα, το τελευταίο, δικό μου Γούκμαν της Sony και, παρά την  … συζυγική προτροπή, αρνούμαι να το εκποιήσω στο e-Bay ή να το πετάξω κιόλας. Οι αγαπημένες μου κασέτες, ξεκουράζονται τώρα σε χάρτινα κιβώτια (καμιά 20ριά, νομίζω), στην αποθήκη του σπιτιού μου. Αν έχουν ψυχή – που είμαι βέβαιος ότι έχουν – θα απορούν γιατί, τουλάχιστον, δεν τους κάνω, πότε-πότε, κανά μνημόσυνο;

Να ανοίξω ένα κιβώτιο, να χαζέψω στη θήκη τη λίστα με τα τραγούδια που έγραφα, να θυμηθώ τον χειμαρρώδη γραφικό χαρακτήρα των νεανικών μου χρόνων, να γελάσω με τις επιλογές μου, να κλάψω, να συγκινηθώ, να ακούσω ξανά, τιμής ένεκεν, δειγματοληπτικά, μια, οποιαδήποτε μια, από τις μουσικές μου ιστορίες…  ν΄αναψω ένα κεράκι περί «αιωνίας μνήμης», και να επιστρεψω έπειτα στο i-Pod μου!


No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...