ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΙ. Είδος το
οποίοι ευδοκιμεί εν καιρώ κρίσης. Είναι ίδιο με τη συνομοταξία των λαμογίων που
έκαναν πάρτι τον «καλό καιρό», και έτρωγαν όπου έβρισκαν φαί. Αυτά τα
καινούργια όρνια, που οργιάζουν στην Ελλάδα, στοχοποιούν ανθρώπους με μόνο κριτήριο ότι αμείβονται με υψηλό
βαθμό, και αυτομάτως τους με χαραμοφάηδες, είτε και με απατεώνες. Δίχως
αμφιβολία, υπάρχουν και «προκλητικοί μισθοί», όπως και υπάλληλοι, κυρίως
κρατικοί, που χωρίς να διαθέτουν κάν τα «τυπικά προσόντα» αμοίβονται με ποσά
που εάν ζούσε σήμερα ο Αινσταιν θα έβαζε ένα πιστολι στον κρόταφό του και θα
αυτοκτονούσε! Όμως, πρέπει επιτέλους στον τόπο μας «των μίζερων ανθρώπων», να
ξεκαθαρίσουμε ότι η αμοιβή που θα λαμβάνει ένας καταξιωμένος επιστήμονας, δεν
μπορεί να είναι υπόθεση που θα καθορίζεται από το κόμπλεξ ενός, οποιουδήποτε,
ανεπάγγελτου συνδικαλιστή. Αυτό, είναι απλά και ξάστερα, προσβολή στον
ανθρώπινοι πολιτισμό. Που εύχομαι να μην τον θυσιάσουμε και αυτόν στον βωμό της
… κρίσης!
Μα είπαμε, φίλτατε κ. Μιχαηλίδη,
ReplyDeleteΗ κρίση μας είναι πρωτίστως κρίση ΑΞΙΩΝ κι όλα τα υπόλοιπα έπονται....
Ίσως σας φανεί λίγο άσχετο, αλλά στηλιτεύοντας αυτήν ακριβώς την έλλειψη αξιών, ας δούμε πώς ανεκδοτολογείται η "αξία" (τιμή εδώ) της εργασίας :
Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
- Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γιʼ αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Βενιζέλο (Υπουργό Οικονομίας):
- Βαγγέλη, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Βενιζέλος λέει:
- Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
- Τι λε ρε Βενιζέλο, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.
Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Βενιζέλος:
- Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
- Οοοοοχι ρε Βενιζέλο. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
- Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
- Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Βαγγέλη, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
- Γιατί;;;;;;;
- Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.
Ντόρα