ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Καλημέρα - εμείς εδώ είμαστε!
Είπαμε, αυτό το μαγαζί ΔΕΝ κλείνει, και δεν υπάγεται σε κανένα συνδικαλιστικό όργανο.
Οι εκπομπές μας συνεχίζονται: Μικρές Ιστορίες, από το filofteroFM, και όπως πάντα, αρχίζουμε με το κλασικό μας ξεκίνημα, που σήμερα είναι η υπέροχη Ρομάντζα για Βιολί, αρ.2 σε Φα μείζονα, έργο 50, του Μπετόβεν. Σολίστ ειναι ο Γιόζεφ Σουκ, και την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας διευθύνει ο Βάτσλαβ Σμέτατσεκ.

Καλή ακρόαση.

 

ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Ανταπόκριση από το Μέτωπο

ΕΔΩ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, σας μιλάει η φωνή των ελεύθερων αγωνιζόμενων υπαλλήλων, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων.

ΓΝΩΡΙΜΗ είναι η φωνή που ακούεις, αλλά μην την πάρεις στα σοβαρά. Πλάκα κάνει. Η μπάντα της ΕΡΤ παίζει Σοστακόβιτς και Χατζιδάκι. Το πλήθος αλαλάζει. «Ορίστε. Να τι θέλουν να μας στερήσουν». Και η μπάντα σιγεί.

«ΕΤΣΙ ξεκίνησε η περίφημη στάση των μουσικών, με κύριο και πρωταρχικό τους αίτημα, να φύγουν τα περιστερια από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Και φυσικά, παρ’ όλες τις στάσεις των μουσικών, τα περιστέρια παραμένουν ανενόχλητα και με το ράμφος τους θωπεύουν κάθε διερχόμενο στρατιώτη που έχει ειδική άδεια περιπάτου», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 1978 στην εκπομπή του «Τα Σχόλια του Τρίτου», που έσπαγε κόκαλα, και που κάποια στιγμή, το εντός της ΕΡΤ κατεστημένο, φρόντισε να απομακρύνει.

«ΒΡΕ ΤΣΟΓΛΑΝΕ! Τα θέλεις και τα λές, η σου ξεφεύγουν;», ακούω ευθύς τη φωνή του Διονύση Σαββόπουλου, από τις παλιές μπουάτ της Πλάκας, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά την δική του εκδοχή του έργου «Αχαρνής», του Αριστοφάνη. Ήταν, τότε, που τον χειρουργούσε «μια αλλήθωρη νεολαία, μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική». Εννοούσε την δογματική αριστερα, την οποία προσωποποιούσε τότε το ΚΚΕ, και που σήμερα έχει κάνει πολλαπλές μεταστάσεις και σε άλλους χώρους.

 

 

Ο «ΤΣΟΓΛΑΝΟΣ», είναι εκείνος που δεν θέλει να συμπλεύσει ούτε με τους αλαλάζοντες, ούτε και με εκείνους που απαγγέλλονται την εξυγίανση έχοντας και οι ίδιοι, μέχρι πολύ πρόσφατα, σπείρει εκεί μέσα το χτικιό της σύγχρονης Ιστορίας μας. Ρουσφέτι. Πελατειακό βόλεμα. Απροκάλυπτη παρέμβαση. Κεκτημένα δικαιώματα. Καμία υποχρέωση, εκτός του να κάνεις το παν για να διαφυλάξεις την θέση σου. Μη γελάτε, είναι και αυτό επάγγελμα για πολλούς μέσα στην ΕΡΤ: δουλεύουν για να διαφυλάξουν τη θεση τους. Μονο. Στο προαύλιο, έξω από το Ραδιομέγαρο, μετράω «σημαίες από νάυλον» και ζαλίζομαι. Νόμιζα πως τις είχαμε δώσει για ανακύκλωση πολλά χρόνια πρίν – που να φανταστώ ότι αυτό, ακριβώς, είναι η ανακύκλωση: να εμφανίζει μπροστά σου, σαν εφιάλτη θαρρείς, παλιές αμαρτίες σου!

ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ. Άλλως, τηλεβόας. Επανέκαμψε κι αυτό, που επίσης χρόνια είχα να δώ. Από τότε, μάλιστα, που μου το πάσσαραν σε μία πορεία του Πολυτεχνείου οι σύντροφοι και μου’παν «δώσε εσύ, τώρα, το σύνθημα». Εμβρόντητος, έντρομος, διότι δεν ήξερα, διότι δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τα συνθήματα, μόνο με ποίηση και στιχάκια, τι να κάνω όμως, πήρα το χωνί, το’ βαλα στο στόμα, και μ’ όλη τη δύναμη της τρομαγμένης μου ψυχής, άρχισα με στόμφο και ρυθμό να φωνάζω «Εμπρόοοος. Εμπρόοοος. Εμπρός-Εμπρός-Εμπρός». Εκτοτε, μου απαγόρευσαν το όργανο…

ΕΔΩ στον «προαύλιο χώρο» (το μάθαμε και αυτό), η ντουντούκα φωνάζει «Μη τολμήσετε, ν’ αγγίξετε την ΕΡΤ», «Κάτω τα χέρια από την κρατική τηλεόραση», αλλά δεν υπάρχει ούτε ρυθμός, ούτε ομοιοκαταληξία, όπως το δικό μου «Εμπρόοος». Η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, κόκκινο πανί για το «αγωνιστικό μέτωπο», απορεί πως γίνεται σ’ αυτόν τον τόπο, «σε οποιαδήποτε κρατική δράση οί Ελληνες να απαντούν με απεργία;». Ειδικά η απεργία των δημοσιογράφων, συνεχίζει, «μου φαίνεται, όχι μόνο περιττή, αλλά αυτόχρημα γελοία: ενώ καταργείται, δηλαδή, μία πηγή πληροφόρησης, η ΕΡΤ, καλούνται να κλείσουν όλες οι πηγές πληροφόρησης, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη σύγχυση για το κοινό, αμηχανία, σκοτάδι».

 

Ο ΤΣΑΚΝΗΣ τραγουδάει το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον». Η ντουντούκα τραγουδάει «Μη τολμήσετε». Η κυβέρνηση παίζει το «Βουβό Ρεφρέν». Η Ορχήστρα το «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες». Η μπάντα των διερχομένων πολιτικών το «Εμβατήριο του Κενού Λόγου», και ο φίλος μου ο προβοκάτορας, σε μια γωνιά, το «χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις…».

ΚΥΡΙΕΣ και κύριοι καληνύχτα σας. Μεταβαίνω τώρα στη Πλατεία Ταξίμ…