ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΠΑΝΙΜΑ

Το κορίτσι από την Ιπανίμα, τότε

H Ελοϊσα Πινέϊρο Μενέζες Παέζ Πίντο, 70 χρονών σήμερα, γνωστότερη απλώς ως Ελοϊσα Πινέϊρο, ειναι το περίφημο Κορίτσι από την Ιπανίμα, που ενέπνευσε τον Πορτογάλο στιχουργό Βινίσιους Ντε Μοράες να γράψει τα λόγια, και τον Βραζιλιάνο συνθέτη και τραγουδιστη Αντόνιο Κάρλος Ζομπέμ να βάλει τη μουσική, και να "γεννηθεί" έτσι, το 1962, ένα από τα πιο δημοφιλή και πολυτραγουδισμένα τραγούδια όλων των εποχών.

Η Ιπανίμα είναι μια παραθαλλάσια περιοχή κοντά στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο. Ειναι μία από τις "καλές περιοχές" της πόλεις, από αυτές που συνηθίζουμε και ονομάζουμε "μοδάτες".

Η Ελοϊσα, 17 μόλις ετών τότε, ζούσε στην οδό Μοντενέγκρο. Κάθε μέρα περνούσε (διόλου απαρατήρητη) μπροστα από το περίφημο Βελόσο μπάρ-καφέ. Εκεί, σύχναζαν ο Ζομπέμ κι ο Μοράες, ηταν αδύνατον να μην την προσέξουν. Μελαχροινή, υψος 1 και 73, ωμή ομορφιά.

Χωρίς να της μιλήσουν ούτε μια φορά, την έκαναν τραγούδι.

Κι όταν αποκάλυψαν την πηγή της έμπνευσής τους, "ποιό είναι το κορίτσι από την Ιπανίμα;", έγινε διάσημη. Φωτομοντέλο. "Σαλόνι" στο Playboy, Λαγπουδάκι της χρονιάς, 1965, και άλλα πολλά.

Ομως, ο Μοράες, ο στιχουργός, είναι εκείνος που έδωσε την πιο ατόφια εξήγηση για την έμπνευσή του:

"Το παράδειγμα μιας νεαρής Καριόκα (κατοίκου του Ριο Ντε Τζανέϊρο): μια ολόχρυση κοπέλλα στην εφηβεία της, ένα μείγμνα λουλουδιού και γοργόνας, (σ.σ.: ξαναδείτε τη φωτογραφία τη πρώτη!), γεμάτο από φως και χάρη, η θέα της οποίας όμως, φέρνει και λύπη, γιατί κουβαλάει μαζί της, περνώντας από το μπαρ-καφέ στην καθημερινή διαδρομή της πρός την θάλασσα, την αίσθηση των νειάτων που σιγοσβήνουν, (στη διπλανή φωτογραφια, το "κορίτσι" σημερα), της ομορφιάς που δεν είναι μόνο δική μας - αλλά ένα δώρο της ζωής, στην πιο όμορφη και μελαγχολική εκδοχή της."

Ιδού η πιο ωραία εκτέλεση του τραγουδιού από την Αστρούντ Ζιλμπέρτο, τον Ζοάο Ζιλμπέρτο και, βεβαίως, το μέγα σαξοφωνίστα Σταν Γκέτς.