Του Λευτέρη Κουσούλη, πολιτικού επιστήμονα
www.lefteriskousoulis.gr
Η σοβαρή πολιτική κρίση που
προκλήθηκε από την ακραία και αυταρχική απόφαση να κλείσει η ΕΡΤ, έφερε τους
πρωταγωνιστές μπροστά σε αποφάσεις για την περαιτέρω πορεία. Και αυτή η πορεία,
θα είναι δύσκολη και οδυνηρή.
Πριν από ένα χρόνο, έγιναν δύο
εκλογές. Η λαϊκή εντολή ήταν κατά τη γνώμη μου σαφής. Προχωρήστε αποφασιστικά
για να βγούμε από την έρημο. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Για πορεία στην έρημο.Στην πορεία, η ΔΗΜΑΡ δείλιασε. Αυτή είναι η ουσία. Η ΕΡΤ είναι πρόσχημα. Και είναι απογοητευτικό ότι ένα ζήτημα, όσο σημαντικό και αν είναι, καθίσταται υπέρτερο και από την ίδια την πορεία. Στις εποχές της κρίσης, η διαδρομή είναι το παν. Στην πορεία είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν διαφωνίες και συγκρούσεις. Παγίδες και λάθη.
Κριτήριο και πυξίδα στο βαθμό που οι πρωταγωνιστές έχουν στρατηγική αντίληψη για την εποχή, τις συνθήκες του σύγχρονου κόσμου και τις προϋποθέσεις εξόδου, είναι η επιβίωση, η διάσωση και, σε ένα δεύτερο κύκλο, η ανασυγκρότηση και η αναγέννηση. Δεν πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη για τις υποκειμενικές δυνατότητες των πρωταγωνιστών. Αυτό όμως στο πλαίσιο μιας συμμαχικής κυβέρνησης, που είναι καρπός της λαϊκής εντολής, καθίσταται δευτερεύον, αφού η δυναμική της δημιουργικής συνεργασίας και του γενναίου συμβιβασμού, εάν υπάρχει, θα μπορούσε να υπερβαίνει τις ατομικές αδυναμίες.
Η πολιτική δεν αναπτύσσεται στον κόσμο των επιθυμιών μας.
Αναπτύσσεται στο πύρινο και ναρκοθετημένο πεδίο της καθημερινής ζωής. Εκεί που, συγκεκριμένοι άνθρωποι, ένας ή πολλοί, πολλοί ή ένας, δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, τα δικαιώματά τους και την ελευθερία τους. Ένας χώρος εξουσίας, όπως η ΕΡΤ, στην οδυνηρή πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, δεν δικαιούται καμιάς προνομιακής μεταχείρισης έναντι έστω και του ενός που πάσχει.
Η λύση αυτού του ζητήματος - και άλλων παρόμοιων - καθιστά την πολιτική διαχείριση ένα πεδίο δράσης και συμμετοχής με στοιχεία τραγικότητας. Ο δισταγμός και η αναδίπλωση της ΔΗΜΑΡ, μας δείχνει ότι δεν άντεξε την αναμέτρηση με αυτή την τραγικότητα.
Συμφωνώ.
ReplyDeleteΚαι αν μου επιτρέπεται να το πω κάπως αλλιώς, η ΔΗΜΑΡ φοβήθηκε μάλλον μην την κατηγορήσουν για έλλειψη αριστεροσύνης και μη έχοντας αυτό που ο κ. Κουσούλης ονομάζει "στρατηγική αντίληψη για την εποχή". Κρίμα. Όσο και αν είχε απόλυτα δίκιο η ΔΗΜΑΡ και όλοι ότι ο τρόπος δεν ήταν δημοκρατικά άψογος, αλλά, κανείς πολεμάει ανάλογα με τον αντίπαλο που έχει απέναντί του. Και ο συγκεκριμμένος φορέας - όπως είχε εξελιχθεί - μόνο κατ' επίφαση λειτουργούσε δημοκρατικά, όπως ξέρουμε καλά. Άρα, δεν λυπούμαστε που του έλαχε τέτοια τύχη. Και εύχομαι και ελπίζω, όταν αρχίσει να επαναλειτουργεί, να επαναπροσληφθούν όλοι οι πραγματικά άξιοι εργαζόμενοι και να μείνουν έξω οι παρασιτούντες, με κριτήρια που δεν θα έχουν καμμία σχέση με τζάκια (και αυτό να διαφυλαχθεί στο διηνεκές). Αυτό θα είναι και η ηθική δικαίωση εργαζομένων και κοινωνίας. Είθε.
ΚΜ