Δεν εφωτίσθησαν, φοβούμαι, οι πολιτικοί μας άρχοντες από το Άγιον Πνέυμα χθές, και εσχημάτισαν μία κυβέρνηση πολυπρόσωπη, βαθύτατα κομματική, ταυτοπροσωπία του "παλιού, καλού καιρού" όπου βασίλευε ο παλιοκομματισμός, με ελάχιστες αναλαμπές για προοπτική πραγματικής μεταρρύθμισης (π.χ., Κυριάκος Μητσοτάκης στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης - εύχομαι να μην απογοητευθούμε και εδώ), και με ένα τηλεοπτική τσίρκο μπροστά στο οποίο το φτηνιάρικο και ξεπερασμένο Medrano φαντάζει Cirque de Soleil.
Δεν υπάρχει, σίγουρα, άλλη χώρα στον κόσμο στον οποίο ο ανασχηματισμός κυβέρνησης να είναι "όλο το δελτίο ειδήσεων", με συνεχείς συνδέσεις έξω από το "κέντρο των αποφάσεων", όπου μία ή ένας ρεπόρτερ να μας λένε τι γίνεται μέσα σε αυτό. Όλοι είχαν τις πληροφορίες τους, ασφαλώς. Και με τα κινητά τους τηλέφωνα, τα οποία και κρατούσαν επιδεικτικά κατά την διάρκεια των μαραθώνιων δελτίων, επικοινωνούσαν με τους πληροφοριοδότες τους. Οι οποίοι, δεν ήταν αναγκαστικά "εκεί μέσα", αλλά όμοια με τους δαιμόνιους ρεπόρτερ διέθεταν και αυτοί κινhτά τηλέφωνα με τα οποία μάθαιναν από τον "άνθρωπό τους" (που μπορεί να ήταν και στη Μποτσουάνα), ποιός υπουργός φεύγει, ποιός έρχεται, και σε ποια υπουργεία "γίνεται καραμπόλα" - το μάθαμε κι αυτό!
Επί της ουσίας, ο αδαής περί τα πολιτικά, αλλά όχι κατ' ανάγκην ιδίας πνευματικής κατάρτισης με τους ασχολούμενους περί αυτά, δικαίως αναρωτιόταν ακούγοντας τις δημοσιογραφικές ανακοινώσεις (οι οποίος προηγήθηκαν της επίσημης του Κεδίκογλου!):
-- Καλά, τι σχέση μπορεί να έχει ο Άδωνις Γεωργιάδης με το Υπουργείο Υγείας;
-- Πως κολλάει η Φώφη Γεννηματά στο Εθνικής Αμύνης;
-- Ο Αδριανός στο Αθλητισμού;
-- Ο Παναγιωτόπουλος, Πολιτισμού;
Καί τι είναι, τέλος πάντων, αυτό το "μαγικό χόρτο" που καθιστά τους πολιτικούς ντε φάκτο ικανούς ακόμα και να διοικήσουν μια τράπεζα, όπως συνέβη, θυμάμαι, επί παλαιού ΠΑΣΟΚ, με την Γενική Τάπεζα, και γελούσαν ως και οι ταμίες μαζί τους...
Τέλος πάντων, άλλαξαν οι καιροί, λέμε έτσι για να περνά η ώρα, και πλέον έχουμε (ακόμα μία) νέα κυβέρνηση.
Αχ, κι αν απονέμονταν βραβεία "Βατόμουρου" για τις χειρότερες "πολιτικές ταινίες" και τους χειρότερους ρόλους στις κυβερνησεις παγκοσμίως, νομίζω πως εδώ στην "μικρή πλήν τίμια Ελλάδα", θα σαρώναμε μονίμως.
Η ουσία είναι, πάντως, ότι κάθε φορά προσευχόμαστε να μην είναι όσο κακά τα βλέπουμε ή τα εκτιμάμε από την αρχή τα πράγματα. Αλλά δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες ταινίες του παρελθόντος, και ακόμα λιγότεροι "πρωταγωνιστές" τους, που να ξεχώρισαν κάπως, και να άφησαν πίσω τους ένα έργο αξιομνημόνευτο.
Προσευχόμαστε ο Άδωνις, αυτός ο χειμμαρώδης τηλε-βιβλιοπώλης, που μπήκε στη ζωή μας σαν ανεμοστρόβιλος μέσω του κόμματος του ΛΑΟΣ, που διαφοροποιήθηκε κατόπιν, ξεσκαρτάρωντας ακραία κομμάτια του παλιού του εαυτού και λέγοντας κουβέντες που σχεδόν σε έκαναν να θέλεις να φωνάξεις "πες τα Χρυσόστομε, έστω εσύ!", ..., προσευχόμαστε λοιπόν, στον άγριο και δύσκολο χώρο της Υγείας, εκεί όπου οι περισσότεροι προκάτοχοί του, ακόμα και σχετικοί με την ιατρική, τα έκαναν θάλλασσα, αυτός να επιτυχεί. Δηλαδή, να συγκρουστεί. Διότι πλέον, ο τόπος μπήκε σε δρόμο που χωρίς συγκρούσεις, (κάποιοι λένε "χωρίς΄αίμα", αλλά δεν μου αρέσει, έστω και μεταφορικά αυτός ο όρος), δεν γίνεται τίποτα.
Προσευχόμαστε αυτή η on the field πια, σε κάθε υπουργείο, απευθείας συνεργασία μεταξύ Νεοδημοκράτη από την μία και ΠΑΣΟΚου από την άλλη, να βγει σε καλό, να οδηγήσει στην πραγματική ωρίμανση του πολιτικού μας συστήματος, και να απεμπλακούμε επιτέλους από τον στείρο κομματισμό.
Η στεναχώρια και η αγωνία μας, είναι ότι σε αυτό το καινούργιο (με παλιούς!) κυβερνητικό σχήμα, δεν υπάρχουν πρόσωπα έξω από τον στενό κύκλο της πολιτικής. Είναι γνωστό ότι οι εντός αυτού, τα αποστρέφονται αυτά τα πρόσωπα, και πάντα καταφέρνουν να τα αποβάλουν. Έτσι, άνθρωποι καθ' όλα έντιμοι, ικανοί και αξιοπρεπείς, όπως πχ ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης και πολλοί άλλοι, έφτασαν στο σημείο, μετα από την κυβερνητική τους εμπειρία, να πουν "ποτέ ξανά".
Όπως και νάχει, και για να τελειώνουμε, προσευχόμαστε να πάει καλά η κυβέρνηση. Για το καλό του τόπου. Που δεν συμβαδίζει ποτέ με το καλό εκείνων που καραδοκούν να έρθουν!
No comments:
Post a Comment