ΣΧΟΛΙΟ: Εκθείασα την πράξη του Βενιζέλου να μείνει στη κυβέρνηση, και στιγμάτισα εκείνην του Κουβέλη να βγει από αυτήν. Κάτι μέσα μου, όμως, μου λέει ότι κάποια στιγμή ο ΜΠένι θα του την κάνει του Σαμαρά...
Τσούγδω (@tsougdw): Eίπαμε έναν καλό λόγο για τον Βενιζέλο και έσπευσε να μας κάνει να τον πάρουμε πίσω.
ΣΧΟΛΙΟ: Έχω και εγω το ίδιο συναίσθημα, ρε γαμώτο, και δεν θέλω να το έχω!
alexia tasouli (@alexiatasouli): Πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ένας Υπουργός που θα είναι ταυτόχρονα Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Πρόεδρος κόμματος και υπουργός Εξωτερικών.
ΣΧΟΛΙΟ: Εμένα, το "Πρόεδρος Κόμματος" με απασχολεί!....
Λάκης Μπέλλος (@pamelouketo): Τελικά αποφάσισαν Βενιζέλος πρωθυπουργός, Σαμαράς αντιπρόεδρος.
ΣΧΟΛΙΟ: Και Φώτης Κουβέλης στον ρολο του Παπαγιαννοόπουλου στη ταινία Ο Κυρ-Γιώργης Εκπαιδεύεται, "εγω, ρε παιδιά, ταβερνιάρης είμαι, τι τα θέλω τα μεγαλεία;".
Άσχετο, αλλά δεν μπορώ να περιμένω άλλη σχετική ανάρτηση για να κάνω το σχόλιό μου.
ReplyDeleteΣχετίζεται όμως με το τωρινό persona non grata,τον κ. Τσίπρα. Εστιάζοντας προσεκτικά στην σημερινή φωτο με τα υψωμένα χέρια - αλλά και σε άλλες, καθώς και στην ρητορική του γενικά - αναρωτιέμαι, καλά, δεν έχει ακούσει ή διαβάσει ότι τον παρομοιάζουν με τον Ανδρέα ;
Αν όχι, κάτι δεν πάει καλά, υπάρχει πρόβλημα ενημέρωσης, ο ίδιος δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον και οι "σύμβουλοι" του λένε μόνον ό, τι του αρέσει να ακούει. Αν ναι όμως, τότε, δείχνει ότι ο Ανδρέας είναι το πρότυπο ηγέτη που θα ήθελε να του μοιάσει αλλά δεν είναι ικανός να τον ξεπεράσει (μην ξεχνάμε ότι ο Ανδρέας λατρεύτηκε μια περίοδο, όταν ακόμη είχε την ανοχή λόγω της προσδοκίας λύσεων που όλοι θεωρούσαμε ότι ήταν μόνο θέμα πολιτικής βούλησης - αυτό δηλαδή που "πουλάει" τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ - αλλά μετά καταλάβαμε...). Άρα, που πάμε; Πάμε σε πανηγυράκια με "δοξάστε με" και χειροκροτήματα για άλλη μια χωρίς θεμέλια και συγκρότηση "αλλαγή", μόνο και μόνο από απόγνωση λόγω των σκληρών μέτρων; Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται και ας βάλουμε κάτω να δούμε αν υπάρχουν προγράμματα και που βγάζουν. Αλλιώς, αν φερθούμε παρορμητικά και επιπόλαια, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ας σκεφθούμε και ας θυμηθούμε ότι οι πολιτικοί δεν είναι φίλοι μας για να θεωρούμε την μπέσα τους δεδομένη. Μας βλέπουν μόνο σαν ψηφοφόρους για την ικανοποίηση των προσωπικών τους στόχων και ελαχιστότατοι είναι στην πολιτική με διάθεση προσφοράς στο πόπολο, αλλά οι περισσότεροι απλά δεν έχουν δουλέψει σε άλλες δουλειές ή απέτυχαν σε αυτές και έκαναν την πολιτική επάγγελμα.
ΚΜ