ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ΑΛΛΟΥ...

Α, ναι! Επειδή πολλή σαχλαμάρα μαζεύτηκε πάλι γύρω, είτε τηλεόραση ανοίξω, είτε ράδιο, είτε γύρω μου κοιτάξω απλώς, είτε σε παρέες προσπαθήσω ν' απλωθω, νοιώθω να δυναμώνει πάλι μέσα μου η ορμή της φυγής, αλλά είναι νωρίς ακόμα, δεν πρόκαμε καν να κάνει τον κύκλο της η αρρώστεια μου, καταφεύγω ξανά στη συνταγογραφία της ψυχής, παλιά και δοκιμασμένη, αδιάκοπη, σαν τις σκέψεις που τώρα αραδιάζω, χωρίς τελεία, μόνο με κόμματα, εμπλουτισμένη με αναμνήσεις από το μέλλον που δεν μπορώ να δω, αρωματισμένο με έλαια αιθέρια, της λεβάντας, του πικρολέμονου και της κανέλλας, αναμεμειγμένη με μέλι, που κάνει καλό στις αρθρώσεις, και στο κυκλοφοριακό, και στο ανοσοποιητικό σύστημα, να εισπράττω την σαχλαμάρα αλλά να μήν την αποδίδω, να γεύομαι εκστατικός, να αφήνομαι, να κλαίω, να ονειρεύομαι, να υπάρχω αλλου, και να επιστρέφω έμφωτος, μεσα σε βαθιά νυχτα, μη με δουν οι κοσμικοί και με προσκαλέσουν στα πάρτι τους.


Η Λορίνα Μακένιτ, εδω, σε ένα τραγούδι που το έχω λιώσει σε όσα ραδιόφωνα δούλεψα. Στον Σκάι, στον Σταθμό, στον Δίεση, στον Αντέννα, στο Τρίτο. Είναι, το Lady of Shalott,μια βικτωριανή μπαλλάντα εμπνευσμένη από ένα ποιημα του λόρδου Τένισον. Η Κυρά του Σαρλότ, ζει σ' ένα κάστρο, που καταλαμβάνει ένα ολόκληρο μικρό νησάκι, που βρίσκεται στη μέση ενός ποταμού, το οποίο ρέει πρός τον Κάμελοτ.ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ.