Saturday, April 28, 2012

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝ, ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ ΕΤΑΦΗΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 38 ΧΡΟΝΙΑ!

Κηδεύτηκαν μετα από 38 χρόνια, και ετάφησαν σήμερα στη Λευκωσία τα λείψανά του Μιχάλη και της Μαρίτσας Μαρωνίτη, που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους Τούρκους, μέσα στο σπίτι τους στο Νέο Χωριό Κυθραίας, στις 22 Αυγούστου του 1974. Έκτοτε, ήταν καταγεγραμμένοι ως Αγνοούμενοι, και μάλιστα ώς οι πλέον υπερήλικες εκείνης της μακάβριας λίστας των 1587 ψυχών. Εκείνος ήταν 77 ετών, εκείνη 75.

Όπως είπε στον επικήδειο λόγο του σήμερα, ο Κώστας Ζερβός, Κοινοτάρχης του κατεχόμενου "Νιοχώρκου", (έτσι το αποκαλούν οι ντόπιοι), ο Μιχάλης κι η Μαρίτσα,  ήταν από τους λίγους χωριανούς που δεν έφυγαν την 14η Αυγούστου και έμειναν στο χωριό, μόνοι και ανυπεράσπιστοι, κλεισμένοι στα σπίτια τους.

"Βίωσαν εφιαλτικές στιγμές, πρωτάκουστες και απερίγραπτες ενέργειες του Τούρκου εισβολέα, εικόνες τραγικές αντίκρυσαν τα μάτια τους, αθώα θύματα πλήρωσαν την αγριότητα του εχθρού."

Μεταξύ των θυμάτων του Νιοχώρκου, ήταν και οι ηλικιωμένοι Μιχάλης και Μαρίτσα Μαρωνίτη, 77 και 75 ετών αντίστοιχα. Τούρκοι στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι τους και τους σκότωσαν εν ψυχρώ. Κατά την ταυτοποίηση με την μέθοδο του DNA που έγινε πρόσφατα στα λείψανά τους, διαπιστώθηκε ότι είχαν βρεθεί και οι δύο νεκροί από μία σφαίρα ο καθένας στο κεφάλι.

Ο Χρίστος Χριστοφίδης, Διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, είπε:

"Έφυγαν κυριολεκτικά ο ένας στην αγκαλιά του άλλου το πικρό εκείνο πρωινό μετά της 22 Αυγούστου του 1974. Πρόκειται για μία εν ψυχρώ δολοφονία δύο άκακων, ηλικιωμένων ανθρώπων. Δύο μαρτύρων καλοσύνης και απλότητας, οι οποίοι θυσιάστηκαν από το μένος του κατακτητή".

Εκ μέρους της οικογένειας, τον Μιχάλη και την Μαρίτσα Μαρωνίτη αποχαιρέτισε η εγγονή της Μάρω Τσιακλή. Ηταν παόρντα άλλα 3 εγγόνια, και 9 δισέγγονα. Τα παιδιά του ζεύγους, ο Σάββας κι ο Νικόλας δυστυχώς δεν ζούν πιά.

No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...