Υπάρχουν φορές που, όταν διαβάζω κάτι που "ακολουθεί" κατα γράμμα, θαρρείς, τη σκέψη μου, ενθουσιάζομαι, και από "καλή ζήλεια", λέω "αυτό θά ήθελα να το είχα γράψει εγώ".
http://maecenas.capitalblogs.gr/listArticles.asp
Στο blog που διαφημίζω τωρα (με χαρά, και χωρίς καμμία τύψη - δυστυχώς, στην Ελλάδα, ο καλός λόγος γίνεται ύποπτος και ο κακός επαινείται), ο φίλος μου ο Γιώργος με έχει αναγκάσει πολλές φορές να το πώ. Ομως, η ουσία είναι άλλη: Ειναι παρήγορο, όσο τίποτ' άλλο, που βρίσκεις ανθρωπους με τους οποίους, ακόμα και εάν γνωρίζεσαι πολύ λίγο, μπορείς να συνεννοηθείς, να ανταλλάξεις δυο κουβέντες ωραίες, και να νοιωσεις ότι δεν ειναι όλα γκρεμισμένα στον τόπο μας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Κι εμείς, πουλιά που διώξαν μας…(*)
Persona Grata , ο Ανδρέας Καζαμίας , εκπαιδευτικός, συντονιστής στην πανεπιστημιακή κλινική της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου...
-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι... -
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
Ευχαριστώ για τον καλό και ευγενικό σου λόγο.
ReplyDeleteΑπο παλιά τότε που δεν σε γνώριζα αλλά σε διάβαζα με βοήθησες να καταλάβω την δύναμη και την αξία του ήπιου λόγου.
Ευχαριστώ
Γιωργος Λιγνός (ο ΜΑΙΚΗΝΑΣ του ιστολόγιου Εν Χορδαις και Οργάνοις)