Διαβάζοντας Κυριακάτικες Εφημερίδες

-- Κάποτε, η "διαδικασία" αυτή ηταν ένα είδος ιεροτελεστείας. Σήμερα, έμεινε κυρίως ως συνήθεια, που όμως ακόμα μου φέρνει χαρά. Συνήθως, αγοράζω μία ή δύο εφημερίδες τις Κυριακές. Το "Βήμα" και την "Καθημερινή". Τωρα που άρχισα να γράφω στην "Κυριακάτικη", παίρνω και το δικό μας φύλλο ώστε, όπως όλοι οι δημοσιογράφοι (καί όποιος το διαψεύσει, λέει ψέμματα!) να διαβάσω πρώτα το δικό μου κομμάτι.

                                                *****************

-- Τις 2-3 αυτές εφημερίδες, τις αγοράζω και εγω ώς κλασσικός Ελληνας καταναλωτής. Εάν έχουν "καλό δώρο" (δηλαδή, ένα ενδιαφέρον DVD, ή ένα ένθετο μαγειρικής, που ειναι το πάθος μου εδω και χρόνια), παίρνω την ... ενισχυμένη έκδοση. Εάν όχι, παίρνω την ... άνευ.

                                    ************
-- Σημερα, αγόρασα 4 εφημερίδες. το "Βημα" (4,25 ευρω), την "Καθημερινή" (4,00 ευρω), την "Κυριακάτικη" (4,00 ευρω), και το "Πρώτο Θέμα" (4,25 ευρω). Τις αγόρασα όλες "ενισχυμένες", και έδωσα συνολικά 16,50 ευρω. Το "Βήμα" συνεχίζει την εξαιρετική σειρά ταινιών του Γούντι Αλλεν, με τον "Ειρηνοποιό" καί έχει και το μαγειρικό ένθετο Gourmet. Η "Καθημερινή" έχει ένα CD Μάνου Χατζιδάκι (αλλά δεν την πήρα για αυτό), και τον "Γαστρονόμο", που έχει ένα αφιέρωμα μεγάλο στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, αλλά από το πρώτο φυλλομέτρημα που έκανα, μάλλον απογοητεύτηκα. Την "Κυριακάτικη", κομπλέ, την πήρα και αυτήν λόγω του ένθετου Gourmet, και το "Πρωτο Θέμα", για το DVD "Οσα Παίρνει ο Ανεμος" - το CD με τον Αντύπα το πέταξα κιόλας.

-- Αφαίρεσα αό όλες τις εφημερίδες τα σελοφάν καλύμματα που, όπως και το ατέλειωτο διαφημιστικό χαρτομάνι, θεωρώ απαράδεκτα ιδίως για μερικές εφημερίδες που το παίζουν και οικολογκά friendly. Τα καλύμματα από σελοφάν και πλαστικό βρίσκουν αντίθετες όλες τις σοβαρές περιβαλλοντικές οργανώσεις. Η WWF ενθαρρύνει, μάλιστα, στο site της τον κόσμο να σαμποτάρει τα προιόντα που διατίθενται με πλαστικό περιτύλιγμα.

                                      ********

-- Σημερα, είπα από περιέργεια να ζυγίσω τα έντυπα διαφημιστικά ένθετα των 4 αυτών εφημερίδων που αγόρασα. Ηταν, συνλικά, ελάχιστα λιγότερο, το βάρος τους, από 1 κιλό. Συγκεκεριμένα, ηταν 987 γραμμάρια. Σκεφθείτε, λοιπόν: Εαν τα διαφημιστικά 4 φύλλων ζυγίζουν περίπου 1 κιλό, τότε και οι 4 αυτες εφημερίδες, που συνολικά πουλάνε, σύμφωνα με τα νουμερα της περασμένης Κυριακής, 496.100 φυλλα, μοιράζουν άχρηστο έντυπο διαφημιστικό υλικό βάρους περίπου μισού τόννου. Μιλάμε, βεβαίως, μόνο για 4 εφημερίδες, και μόνο για τα φύλλα που πωλούνται. Η διαφμιστική χαρτουτρα, όπως και το πλαστικό, υπάρχουν και στα φύλλα που δεν πωλούνται και επστρέφονται. Και, όσο καί άν ανακυκλώνονται τα υλικά αυτά, η ζημιά στο περιβάλλον, πρωτογενώς, έχει επιτελεστεί.

-- Εχω αρχίσει, λοιπόν, την ανάγνωση από τις 11 το πρωί. Συνοδευτικά, μεχρι τώρα, είχα μία ωραία κούπα με φρέσκο χαμομήλι και μέλι, και σε λίγο θα το γυρ΄σω στπο κρασάκι μου - έχω βάλει να παγωνει ένα Ασύρτικο, βαρέλι, του Σιγάλα, πού όμοιό του, παρά τις φιλότιμες προσ΄πάεθειες άλλων (Παυλίδη, Αργυρου, κλπ), δεν έχει ακόμα εμφανιστεί. Θα διακόπτω την ανάγνωση για να σημειώνω εδώ ό,τι μου κάνει εντύπωση. Η διαδικασία, προφανώς, μπορεί να πάρει όλη μέρα, αλλά ενδιάμεσα θα δω και το ΑΕΚάκι μου στο Περιστέρι εναντίον του Ατρόμητου, και κάποια στιγμή το χθεσινό Masterchef που το έχασα.

-- Υπάρχουν πολλά θέματα στις εφημερίδες που τα διαβάζω μόνο από δημοσιογραφική υποχρέωση, όχι από αναγνωστκό ενδιαφέρον. Ενα απ΄αυτά, είναι το θέμα με τις εξελίξεις στον χώρο της Παιδείας όπου, όπως γράφει η "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", αναμένεται από αύριο "καυτή εβδομάδα με συλλαλητήρια και καταλήψεις". Διαβάζω μόνο το "κίτρινο σχόλιο" της πρώτης σελίδας, που είναι μία από τις καλύτερες καινοτομίες της εφημερίδας:

-- "Μια-δυο σοβαρές προσπάθειες υπήρξαν στο αώτερο παρελθόν. Από εκεί και πέρα μεχρι σημερα ο χώρος της παιδείας λειτουργεί ως δοκιμαστικός σωλήνας και πειραματόζωα είναι τα παιδιά. Απ' αυτα που ο καθένας μας έχει στο σπίτι κάνα δυο..."


-- Στην "Καθημερινή", το θέμα που "παίζει" σημερα στους ενημερωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, και που θα "παίξει" οπωσδήποτε και στα βραδυνά δελτία, είναι η συνέντευξη του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, κ. Γιώργου Προβόπουλου. Θεωρεί ότι το Μνημόνιο είναι "ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα", κάτι με το οποίο συμφωνώ απολύτως, υπό την προυπόθεση ότι η κυβέρνηση, κυρίως, αλλά και τα άλλα πολιτικά κόμματα, όπως και οι απλοί πολίτες, θα εφαρμόσουν κατα γράμμα όσα πρέπει να εφαρμοστούν, όχι μόνο για να βγεί η χώρα μας από την κρίση, αλλά να βγεί "καινούργια", έτοιμη να κάνει μία νέα αρχή, που δεν θα έχει καμμία σχέση με τη "ζωή του παρελθόντος" που μας έφερε σ' αυτά τα χάλια.

-- Η "Καθημερινή" για μένα, μαζί και με το "Βήμα της Κυριακής", έχουν τους καλύτερους αρθοργράφους στον ελληνικό Τύπο. Με μερικούς από αυτούς, έχω διαφορετικές απόψεις. Αλλά τους διαβάζω με φανατισμό, και χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα έντυπα στην ελληνική δημοσιογραφία, που προσφέρουν άπειρη καί άριστη τροφή για σκέψη.

-- Στην "Επιφυλλίδα" του, ο καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς, μας λέει το εξής απλό και αυτονόητο, που όμως, εδώ στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς κτυπάει εκείνους που θεωρούν ότι εσαεί έχουν "άσυλο" για όλα, πάντα προκαλεί αντιδράσεις: "Αν υπήρχε Αριστερά, θα απαιτούσε, ναί, απολύσεις από το Δημόσιο".

-- Το άρθρο ειναι πολύ σημαντρικό για να το εξαντλήσω εδώ αποσπασματικά. Εαν δεν αγοράσετε την εφημερίδα (με ή χωρίς προσφορές), θα το βρείτε οπωσδήποτε στην ιστοισελίδα της http://www.kathimerini.gr/, που είναι πάντοτε πλούσια και καλά ενημερωμένη. Ως "πρόγευση", παραθέτω απλώς μία παράγραφο:

-- "Πρίν από λίγες εβδομάδες ο Αλέκος Παπαδόπουλος με λόγο στέρεο, ρεαλιστικό, ακομμάτιστο, ανέλυσε την ανάγκη να μειωθεί το κράτος κατα 30%. Θα μπορουσε να είναι μία πρόταση αυθεντικά αριστερή, άν απηχούσε την πεποίθηση ότι στόχος της μείωσης και των οδυνηρών μεταρρυθμίσεων που προυποθέτει δεν είναι ή αποκατάσταση της δανειολπτικής ικανότητας του εκφαυλισμένου κρατικού γεννήματος της κομματοκρατίας, αλλά η αποκατάσταση της προτεραιότητας των αναγκών της κοινωνίας έναντι της κρατικής μηχανής. Για να είναι αριστερή η πρόταση πρέπει να απαιτεί την μείωση τοιυ κράτους προκειμένου να καταστεί το κράτος λειτουργικό, δηλαδή υπηρετικό των κοινωνικών αναγκών. Να ελευθερωθεί η ελλαδική κοινωνία από την υποτέλεια στα συνδικαλιστικά συμφέροντα της δημοσιουπαλληλίας".

                                      *********

-- Εχοντας μόλις παρακολουθήσει το πρώτο ημίχρονο του αγωνα Ατρομήτου-ΑΕΚ, που έληξε ισόπαλο 0-0, με την ΑΕΚ να έχει χάσει με κόκκινη κάρτα τον Πάπα Μπούπα Ντιοπ, επιβεβαιώνω για μία ακόμη φορά ότι την "ποιοτική ζημιά" στο ελληνικό ποδόσφαιρο την κάνουν οι λεγόμενες "μικρές ομάδες", εφαρμόζοντας σύστημα ασφυκτικής πίεσης που, τις περισσότερες φορές αποφέρει αποτέλεσμα. Ο Ατρόμητος εφαρμόζει άριστα σημερα αυτό το σύστημα. Εχει την υπεροχή. Εχει κατοχή της μπάλλας, και δημιουργεί ευκαιρίες. Και καλή ευρωπαική ομάδα (πόσο μάλλον την μέτρια ΑΕΚ) να είχε αντίπαλό του, θα την δυσκόλευε. Ομως, αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο. Ειναι τακτική που σκοτώνει το ποδόσφαιρο, για χάρη του αποτελέσματος. Αυτες οι μικρομεσαίες ομάδες (που τέτοια είναι και η ΑΕΚ όταν βγαινει στην Ευρωπη), αγωνίζονται μόνο για "εφήμερο στόχο", όχι για τη χαρά και το μεγαλείο του παιχνιδιού. Δεν θα πάψουν ποτέ τους να είναι μικρομεσαίες και κακορίζικες, γιατί όλη η φιλοσοφία τους κτίζεται επάνω στη λογική του "να πάρουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε, να μείνουμε στην πρώτη κατηγορία, να εξασφαλίσουμε τις επιχορηγήσεις". Ειναι πολύ αποικρουστικό αυτό το ποδόσφαιρο. Γυρναω να δώ Μπρόμγουιτς Αλμπιον-Νιούκασλ, που ειναι και αυτές "μικρές" ομάδες, αλλά όχι ... μικρομεσαίες και κακομοίρικες!

                                    ************

-- "Πρωτο Θέμα". Εκείνο που την ξεχωρίζει από όλες τις άλλες κυριακάτικες εφημερίδες, και που την έχει φέρει στην πρώτη τριάδα των κυκλοφοριών, είναι τα ανθρωποκεντρικά θέματά της - άλλα τα δίνει πολύ καλά, άλλα πολύ κακά. Ειναι ίσως η μόνη εφημερίδα (άν και τελευταία το "Βημα" και τα "Νέα", έχουν πιάσει το ... νόημα), που έχει δει πόσο σημαντικό είναι στη δημοσιογραφία να μπορεί να λές ένα στόρι, με επίκεντρο πάντοτε τον άνθρωπο.

-- Ενα θέμα που "κτυπάει" η εφημερίδα στην πρώτη της σελίδα, είναι οι εθελοντικές υπηρεσίες που προσφέρει στον Ερυθρό Σταυρό η κ. Χριστίνα Βαλυνάκη σύζυγος του πρωην υφυπουργου Εξωτερικών κ. Γιάννη Βαλυνάκη, εί κυέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Εχει ενδιαφέρον το θέμα, αλλά φοβούμαι πως είναι δοσμένο με την γνωστή, νεοελληνική κακομοιριά, μιας και η εφημερίδα στέκεται κυρίως στο γεγονός ότι η κ. Βαλυνάκη προσφέρει τις εθελοντικές υπηρεσίες της φορώντας πανάκριβο ρολόι, αξίας 23.000 ευρω, και πανάκριβα σκουλαρίκια, αξίας 5.000 ευρω. Αυτες οι δύο "λεπτομέρειες" κυριαρχούν" στο ρεπορτάζ, χωρίς να δίδεται στον αναγνωστη η πληροφόρηση εάν όντως η κ. Βαλυνάκη ειναι εθελόντρια για λόγους μόστρας ή για λόγους ουσίας. Εάν ισχύει το πρώτο, καλώς. Εάν όχι, που για μένα είναι και το πιο πιθανό, γιατί να έχει σημασία εάν φοράει ρολόι Βασερόν Κωνσταντέν, ή σκουλαρίκια μαργαριταρένια. Αυτή η ... καχύποπτη θολούρα της εύκολης, ελληνικής δημοσιογραφίας, με κουράζει και με απωθεί.

-- Πάω να δώ τα τελευταία 30 λεπτά του αγωνα της ΑΕΚ στο Περιστέρι. Σκόρ, 0-0 ακόμα.

                                 ***************
-- Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο, 1-1, με πικρή γευση για την ΑΕΚ που προηγήθηκε στο 84' και ισοφαρίστηκε στο 88'. Ηταν ένας ακόμα ... θρίμβος των "μικρομεσαίων" που, αντί να εξοικειωθούν με το πραγματικό τους μέγεθος, ξεκινούν έχοντας ως δεδομένο ότι είναι κάτι πολύ σπουδαιότερο απ' ότι πραγματικά είναι, και εκεί τα θαλασσώνουν όλα, και πάντα.

                                  ***************

Την ανάγνωση των κυριακάτικων εφημερίδων θα την αφήσω τελικά γιά αύριο. Είπα σε κάτι φιλαράκια να έρθουν απόψε - έχω όρεξη να μαγειρέψω. Το μενού θα είναι:

Σαλάτα με φακές και καβουρμά Σερρών

Κοτόπουλο ψημένο σε βαθύ τηγάνι, με ελιές, κουκουνάρια, φύλλο δάφνης και κρασί.

Μακαρόνια χωριάτικα με κεφαλοτύρι

Ενα τσίζκεικ με κεράσια

Κρασί ασύρτικο.

Ωχ! Αλλοίμονό μου από τον Βασίλη, τον αρχιφύλακα της διατροφής μου.

Καληνύχτα