Δεν τα καταφέρνω καλά σ' αυτά, ιδίως ετουτες τις μέρες που λέγονται και γράφονται τα τυποποιημένα. Ο βομβαρδισμός από ευχές είναι ανηλεής στις εποιχές που ζούμε; SMS, e-mails, ηλεκτρονικές κάρτες, τηλεφωνήματα, skype, κλπ. Μου λείπουν πολύ οι παλιές, καλές χριστουγεννιάτικες κάρτες. Μέχρι πρίν από κάποια χρόνια, ήταν τόσες πολλές, που τις κρεμούσαμε στον τοίχο πάνω σ' ένα σχοινί, ή τις "πιάναμε" με συνδετήρα επάνω σε μια κορδέλλα, και ήταν μέρος του χριστουγεννιάτικου ντεκόρ. Ο γραφικός χαρακτήρας του καθένα, ηταν η προσωπική του κατάθεση στις ευχές που μοίραζε σε φίλους και γνωστούς. Τέτοια κάρτα, "χειροποίητη", έλαβα φέτος μόνο από την αδελφουλα μου που ζεί στην Αγγλία, όπου μερικά έθιμα ακόμα αντέχουν. Και επειδή, ίσως, οι φίλοι εδώ θα με παρεξηγούσαν εάν τους έστελνα και εγω, περιορίστηκα μόνο να στείλω κάρτες στους ενοίκους της πολυκατοικίας μου, υπό το ... πρόσχημα ότι το κάνω ως νέος διαχειριστής. Ευχομαι, μόνο, να μήν το εκλάβουν ώς "πολιτικάντικη χειρονομία", και να με ψηφίσουν στο ίδιο πόστο και του χρόνου!
Οπως και νάχει, ευχαριστώ από καρδιάς όλους και όλες για τις ευχές τους, και δανείζομαι με τη σειρά μου μια ευχή από την φίλη μου Ελένη Σπανοπούλου:
Η Καινούργια Χρονιά, ό,τι κι άν μας κόψει, να μήν αγγίξει την υγεία, την πίθστη, την δύναμη, την υπομονή και την ανθρωπιά μας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Έκλαιγα όλη νύχτα!...
ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Από έναν δάσκαλο, που πριν από αρκετούς μήνες μου έστειλε ένα μέϊλ. Δεν θέλω να πω το όνομά του, γιατί ζούμε μέρες αδ...
-
Υποψήφιος για το βρετανικό θεατρικό Βραβείο Λόρενς Ολίβιε είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Τα θεατρικά βραβεία, τα οποία θεωρούνται τα «T... -
Ποιός "μεγαλύτερος" δεν θυμάται το Ρωσικόν η το Πετρογραντ στην Πανεπιστημίου με τα τρομερά πιροσκί με κιμά ; Ε, από τότε δεν έχ...
Φοβόμαστε Χρήστο μου, φοβόμαστε.
ReplyDeleteΘυμάμαι πως ένοιωσα την πρώτη φορά που μπόρεσα να σχεδιάσω μια υπογραφή. Γιατί ξέρεις κάποια στιγμή σαν παιδιά ακόμα συνδέουμε τα γράμματα που έχουμε μάθει να τα γράφουμε κοματιαστά σε μία συνεχή ενότητα. Είναι η πρώτη μας υπογραφή μας. Η υπογραφή μας που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα gesture (δεν υπάρχει ανάλογη λέξη στα ελληνικά), είναι μια συμπύκνωση του γραφικού μας χαρακτήρα, που κι αυτός με τη σειρά του είναι καθρέφτης της ψυχής μας.
Μήπως λοιπόν εκτός απο τον γρήγορο ρυθμό του p.c και του sms έχουμε και ένα άλλο "κέρδος". Αποφεύγουμε την αποκάλυψη. Ναι μας ενοχλεί ο γραφικός μας χαρακτήρας. Όμως τότε, πριν απο χρόνια στην πρώτη δημοτικού κάνοντας αντιγραφή, τελειώνοντας κοιτάζαμε πίσω και αν κάτι δεν μας άρεσε το διορθώναμε. Θέλαμε να δείξουμετον καλύτερό μας εαυτό. Τώρα ποιός ξέρει, θέλουμε το αντίθετο. Να μην δείξουμε τίποτα.
Άσε που το να γράψεις κάρτες προϋποθέτει σχεδιασμό. Να το έχεις σκεφτεί. Να το έχεις σχεδιάσει. Τι θα στείλεις, τι θα ευχηθείς και πανω απ όλα σε ποιούς. Δύσκολα πράγματα.
Κι εγώ που σου τα γράφω αυτά, υπέκυψα στην ευκολία. "Δάσκαλε που δίδασκες και νόμον δεν εκράτεις" ΜΑΙΚΗΝΑΣ
Τυχερέ!
ReplyDelete