ΖΑΚΛΥΝ ΝΤΕ ΡΟΜΙΓΥ (1913-2010)

Ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος των γραμμάτων, η Γαλλίδα ακαδημαϊκός και ελληνήστρια Ζακλύν Ντε Ρομιγύ, η μία από τις δύο, μόλις, γυναίκες που μπήκαν ποτέ στην Γαλλική Ακαδημία, (ή άλλη ήταν η συγγραφέας Μαργκερίτ Γιουρσενάρ), πέθανε χθες, Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 97 ετών, στο παγωμένο και σκεπασμένο από χιόνι Παρίσι.

Όποτε κάποιος (δημοσιογράφος, συνήθως) την ρωτούσε «ποιος είναι ο ακριβής τίτλος σας;», πολύ κοφτά, αλλά πάντοτε μ ευγένεια, απαντούσε «μόνο φιλόλογος». Όλα τα έγκυρα, πάντως, διεθνή μέσα ενημέρωσης, εκτός από την ακαδημαίκή της διάκριση, την παρουσίαζαν χθες ως διαπρεπή ελληνίστρια «που αφιέρωσε την ζωή της μελετώντας και γράφοντας για τον πολιτισμό και την γλώσσα στην Αρχαία Ελλάδα» (Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων AFP).

Στις 7 Μαίου 1991 η Ακαδημία Αθηνών υποδέχτηκε, με κάθε επισημότητα, την Καθηγήτρια Jacqueline de Romilly, «ξένον εταίρον της». Στην προσφώνησή του, ο τότε Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Μιχαήλ Σακελλαρίου, δανείστηκε ένα απόσπασμα από τον δικό της λόγο, όταν δήλωνε σε ένα από τα βιβλία της ότι στοχεύει «περισσότερο τις ιδέες για τους θεσμούς, παρά τους ίδιους τους θεσμούς, περισσότερο τις σκέψεις για τα γεγονότα, παρά τα ίδια τα γεγονότα».

Ιδού και μία φράση της για την ελευθερία:

«Η ελληνική εμπειρία συνεχίζει την πορεία της και παράγει πάντα τους καρπούς της, χωρίς τους οποίους η ζωή μας θα ηταν διαφορετική».

Ένα από τα πιο γνωστά (και τολμώ να πω, πιο συναρπαστικά) της βιβλία, είναι ντο «Η Αρχαία Ελλάδα σε Αναζήτηση της Ελευθερίας», που κυκλοφόρησε το 1992 από τις εκδόσεις «Το Στάχυ».  

Στην Ζακλύν ντε Ρομιγύ απεδόθη, τιμής ένεκεν, το 1995, η ελληνική ιθαγένεια, και κηρύχτηκε Πρέσβειρα του Ελληνισμού από την τότε ελληνική κυβέρνηση.

«Είναι μία πραγματική απώλεια για την χώρα μας», δήλωσε σήμερα στο γαλλικό ραδιόφωνο «France info» η Helene Carrere, μόνιμη γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας.

«Είναι μία γυναίκα – συνέχισε – που αφιέρωσε όλη τη ζωή της στην ελληνική γλώσσα και στον ελληνικό πολιτισμό, γιατί θεωρούσε και τα δύο ως στοιχεία εκπαιδευτικά στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου και στην σημασία της δημοκρατίας».
Σύμφωνα με την κ. Carrere, η Ζακλύν ντε Ρομιγύ υπέφερε πολύ βλέποντας την φθορά, σε παγκόσμιο επίπεδο, των σπουδών της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας – πρώτα απ’ όλα, θα συμπληρώναμε εμείς, στην ίδια την Ελλάδα.
«Ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την μνήμη της», κατέληξε η κ. Carrere, «είναι να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ελληνική γλώσσα, για την οποία ήταν, στη χώρα μας, η πιο ένθερμη υποστηρίκτρια».