Monday, November 15, 2010

Τα παράδοξα των ημερων



Τα "ανεξέλεγκτα" e-mails δεν τα πολυσυμπαθώ. Πολλά από αυτά ανακυκλώνουν ψέμματα, όπως για παράδειγμα, ότι η Apple, τιμώντας την αξία της γλώσσας μας, έφτιαξε ένα λογισμικό στα ελλκηνικά.

Υπάρχουν, όμως, και e-mails που, ακόμα και εάν δεν ξέρεις τον αρχικό "συγγραφέα" τους, έχουν ενδιαφέρον. Αυτό εδω, το έλαβα πριν αρκετό καιρό, είναι πάντα επίκαιρο νομίζω, και φέρεται να το έχει γράψει ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, στις ΗΠΑ.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ της εποχής μας, γράφει, είναι ότι έχουμε υψηλότερα κτίρια και πολύ χαμηλές προδιαγραφές. Πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα. Αγοράζουμε πολύ, αλλά απολαμβάνουμε λίγο.

ΕΧΟΥΜΕ μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. Περισσότερη γνώση, μα λιγότερη κρίση. Έχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά και περισσότερα προβλήματα. Έχουμε πλεόνασμα φαρμάκων, αλλά έλλειμμα στην ποιότητα της ζωής μας.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΑΜΕ τα υπάρχοντα μας, και μειώσαμε τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε πιο συχνά. Μάθαμε πώς να εξασφαλίζουμε τα προς το ζην, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε. Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.

ΦΤΑΣΑΜΕ ως το φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο για να συναντήσουμε το γείτονά μας. Κατακτήσαμε το Διάστημα και χάσαμε το δικό μας πλανήτη. Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι και τις προκαταλήψεις μας.

ΕΧΟΥΜΕ υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες. Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπινων σχέσεων. Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα, αλλά και χειρότερη διατροφή. Κτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια. Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη. Η αποθήκη της όμως, είναι έρημη και άδεια.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το παράθυρο, άραγε, που βλέπουμε στη φωτογραφία, ανοιγει προς τα έξω ή πρός τα μεσα; Παράδοξο...

2 comments:

  1. η 'θέα' ήταν πάντα θέμα βλέμματος ...

    καλησπέρα
    :)

    ReplyDelete
  2. Εχεις δίκιο Maya. Θυμάμαι τις όμορφες πόρτες, πόσο "θεάνοιχτες" μου φαίνονταν, ακόμα κι όταν ηταν "κλειστές"

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...