Saturday, June 15, 2013

ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ...

Καλημέρα σας, περί ώραν μεσημβρινήν!

Συγχωρέστε με, αλλά ήμουν στα οδοφράγματα ως αργά. Με σταμάτησαν για αλκοτέστ, επιστρέφοντας από τον προαύλιο χώρο, και μόλις φύσηξα στη "φυσσούνα", το μηχάνημα άρχισε να παίζει το "και συ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό"

Κοιμήθηκα σαν πουλάκι ξένο, ξενιτεμένο, και τώρα είμαι έτοιμος για εκπομπή από την υπέροχη εξορία μου.

Να, σήμερα, κάτι που μου φέρνει χαρά. Ο Ευάγγελος και η Ζώη Ασημακοπούλου, ένα από τα σπουδαιότερα κιθαριστικά ντουέτα στον κόσμο (και πόσο τυχερός ήμουνα που για ένα μικρό φεγγάρι, το 1980, είχα τον Ευάγγελο Ασημακόπουλο, μαζί με τον Μάνο Αναγνώστου, καθηγητές μου στο Εθνικό Ωδείο), στο περίφημο Κοντσερτο για 2 Μαντολίνα σε Σολ μείζονα του Αντόνιο Βιβάλντι, εδώ σε διασκευή για 2 κιθάρες.

Ακούμε το 1ο μέρος, αλλέγκρο, από την ορχήστρα "Estro Armonico", με μαέστρο τον Μάρκο Μπατιστέλα.

Καλημέρα ξανά, και καλή ακρόαση.



Μικρή Ιστορία τυπικής, αθάνατης Ελληνίδας μάνας. Ξυπνάει ο κανακάρης της και φωνάζει "Μάνα καφέ!". Ιδού η απάντηση:
"Χέρια δεν έχεις; Ποιά θα σε πάρει που τα θέλεις όλα στο χέρι; Ποια θα σε ανεχτεί; Ποια; Θα πεθάνω και δεν θα δω εγγόνι! Τι καφέ θέλεις;..."

Ετσι, για να χαλαρώσουμε...

Εν τω μεταξύ, να! Τωρα σκέφτηκα ότι σήμερα, είναι το πρώτο Σάββατο μετα από τόσο καιρό που οι δημοσιογραφοι της ΕΡΤ ... εργάζονται! Ενω, ταυτόχρονα, η ΕΣΗΕΑ έχει επιβάλει σ' εκείνους όλων των άλλων μέσων ενημέρωσης να απεργήσουν....

David Bowie. Let's Dance. Ας χορέψουμε...

 


Αγαπητέ κ. Μιχαηλίδη – αγαπητέ Χρήστο
Συγχώρα μου τον ενικό, αλλά σε νιώθω πραγματικά δικό μου άνθρωπο, λόγω της ανεπανάληπτης παρέας σου κάθε πρωί στο Δεύτερο.
Φίλε Χρήστο, την Τρίτη το βράδυ έκλαψα. Έκλαψα γιατί την Τετάρτη δεν θα μπορούσα να ακούσω εσένα, δεν θα μπορούσα να ακούσω τον κ. Φλωράκη, δεν θα μπορούσα να ακούσω τον κ. Αϊβαλή, δεν θα μπορούσα να ακούσω τον κ. Χρυσοστόμου,δεν θα μπορούσα να ακούσω τον κ. Πρίντεζη, δεν θα μπορούσα να ακούσω τον κ.Μητρόπουλο… Δεν θα μπορούσα να χαλαρώσω με τον δέκτη στη συχνότητα του Τρίτου, ούτε να σεργιανίσω στον «Cosmos».
Ναι, η ΕΡΤ οπωσδήποτε χρειάζονταν αναμόρφωση και εξορθολογισμό. Αλλά,αν έπρεπε να «αναμορφώσουμε» ή να «εξορθολογήσουμε» την ΔΕΗ ή την Εταιρία Υδάτων, θα κόβαμε για δύο μήνες απ’ όλους τους Έλληνες το ρεύμα ή το νερό αντίστοιχα;
Αλλά ας μιλήσουμε και λίγο για Δημοκρατία.
Τι σημαίνει «ψήφος εμπιστοσύνης»;
Σημαίνει ότι στηρίζω μια κυβέρνηση, χωρίς να συμφωνώ απόλυτα μαζί της,αλλά της έχω ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Όταν αυτή η κυβέρνηση παίρνει μια απόφαση«αποφασίζομεν και διατάσσομεν», όχι απλώς χωρίς την σύμφωνη γνώμη των δύο εκ των τριών εταίρων που την στηρίζουν, αλλά με δηλωμένη την αντίθεσή τους, πού ακριβώς βρίσκεται η εμπιστοσύνη; Πολύ δε περισσότερο όταν η απόφαση περικλείει ακραία και αποτρόπαια χαρακτηριστικά (απότομο μαύρο στις οθόνες και απότομη σιγή στα ραδιόφωνα, εισβολή των ΜΑΤ σε πομπούς με βανδαλισμούς, απειλές σε όποιον τολμήσει να αναμεταδώσει το πρόγραμμα κ. ά.). Ακόμα, όταν η απόφαση αφήνει μια σειρά περιοχές της χώρας έρμαιο ξένων σταθμών (ή –ακόμα χειρότερα- χαμηλότατης στάθμης ελληνικών) και όλους τους απόδημους Έλληνες αποκομμένους από την πατρίδα τους. Ή, όταν η απόφαση κάνει την Ελλάδα θλιβερό πρωτοσέλιδο σε όλη την Ευρώπη με ένα εξαιρετικά δυσάρεστο ερωτηματικό μετά τις λέξεις«Ελληνική Δημοκρατία».
Εύχομαι σύντομα (αύριο κιόλας αν είναι δυνατόν!) να σε ξανακούσω το πρωί μαζί με όλους τους άλλους αγαπημένους (μας) συναδέλφους σου.
Χάρης Τσώνος
Θεσσαλονίκη

Ευχαριστω πολύ Χαρη μου.
Με συγκινει το μειλ σου. Μου δινει και δυναμη. Δεν ξερω πως θα ξημερώσει αύριο. Πάντα ελπίζω για το καλύτερο. Ό,τι και να γίνει όμως, όλοι εσείς που μας τιμήσατε με την σιπηλή σας, αλλά όχι παθητική παρουσία, θα ειστε πάντα στη καρδιά μου. Χρήστος


 



Μικρό διάλειμμα, για μία βόλτα στη Πλάκα, και επιστρέφω δριμύτερος...

2 comments:

  1. Αυτή η επιβολή σιωπής στα ΜΜΕ από το συνδικαλιστικό τους όργανο, επιβεβαιώνει την ιδιοτέλεια και όχι τον επαγγελματισμό της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Όλα τα θυμούνται, εκτός ποια είναι η δουλειά τους και οι υποχρεώσεις τους έναντι του κόσμου. Μας εκπλήσσει σαν κοινωνία ; Δυστυχώς όχι πια, τόσο μεγάλη είναι η διάβρωση και η έλλειψη κοινωνικής συνοχής. Εξάλλου, η δημοκρατία για την οποία κόπτονται συνήθως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες - και δίκαια - πόση σχέση έχει με αυτήν την απόφαση φίμωσης της πληροφόρησης ; Αν δημοκρατία είναι η κυριαρχία και ο σεβασμός των πολλών, πόσο αυτά τηρούνται με αυτήν την απόφαση ; Ή μήπως μέσα στην εμπάθεια πεσμένοι, οι συνδικαλιστές παρουσιάζουν σε εαυτούς -ψευδαίσθηση το λένε αυτό οι ψυχολόγοι - και αλλήλους την ενέργεια αυτή σαν "ηρωϊκή", μιας και ο πραγματικός δρόμος της δημοκρατίας απαιτεί "προσόντα" εν ανεπαρκεία ; Δηλαδή, διάλογο και σεβασμό της άλλης άποψης και βέβαια κόπο να πείσθεί κάποιος να αλλάξει. Οπότε, ας λεονταρίσουμε λίγο, μην μας πάρουν και για λαπάδες...

    Καληνύχτα σε όλους τους νυχτερινούς...

    ΚΜ

    ReplyDelete
  2. Καλημέρα σας,τέλεια η ορχήστρα!
    ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Β

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...