Παρακολουθούσα το χθεσινό παιχνίδι του Παναθηναικού με τον Τότεναμ για το Europa Cup. To παιχνίδι γινόταν στο γηπεδο της αγγλικής ομάδας. Στις κερκίδες του, υπήρχαν περίπου 2000 οπαδοί του "Τριφυλλιού", φοιτητές που σπουδάζουν εκεί, αλλά και πολλοί άλλοι που πήγαν από την Ελλάδα. Εάν εξαιρέσει κάποιος κάποια υβριστικά συνθήματα εναντίον του Ολυμπιακού και των μανάδων των Ολυμπιακών (μόνιμο κόμπλεξ των Ελλήνων φιλάθλων να βρίζουν χυδαία), δημιούργησαν μία "δυναμική" ατμόσφαιρα, τέτοια που για μεγάλα χρονικά διαστήματα ακούγονταν περισσότερο από τους οπαδούς της Τότεναμ.
Δυστυχώς στον τόπο μας τέτοια ατμόσφαιρα δεν ξέρω πότε θα ξαναζήσουμε. Δηλαδή, στο ίδιο παιχνίδι, στο ίδιο γήπεδο, να είναι οπαδοί και των δύο ομάδων, και μάλιστα οι γηπεδούχοι, που ειναι πάντα απείρως περισσότεροι, να μην βρίζουν τους φιλοξενούμενους.
Μεθαύριο ο Παναθηναικός θα υποδεχτεί στο ΟΑΚΑ τον Ολυμπιακό. Όχι, όμως, τους οπαδούς του. Και έτσι, εκτός του ότι δεν πρόκειται να ζήσουμε αυτό που λέμε "ατμόσφαιρα" ενός παιχνιδιού, και μάλιστα τέτοιου παιχνιδιού που χαρακτηρίζεται ως "κλασικό ντέρμπι", οι ομάδες θα απωλέσουν και ένα όχι ευκαταφρόνητο εισόδημα αφού, το συγκεκριμένο γηπεδο τουλάχιστον, δεν θα γεμίσει.
Βέβαια, εάν επιτρεπόταν τώρα η παρουσία και οπαδών φιλοξενούμενης ομάδας, με τα μυαλά που εξακολουθούμε να έχουμε το πιθανότερο είναι ότι θα γίνονταν πάλι επεισόδια, με αποτέλεσμα οι ομάδες να πληρώσουν σε αποκατάσταση ζημιών και πρόστιμα όσα θα κέρδιζαν εάν οι οπαδοί ήταν πολιτισμένοι και όχι κάφροι.
Είναι γνωστό, ακόμα, ότι κάφροι είναι ένα κομμάτι των οπαδών της κάθε ομάδας, που μάλιστα είναι γνωστοί ένας-ένας, με τα ονόματά τους. Αυτοί πυροδοτούν την ατμόσφαιρα που συχνά καταλήγει σε επεισόδια. Αυτοί εξακολουθούν να θεωρούνται οι "στρατοί" του εκάστοτε προέδρου-στρατηγού, που τους διευκολύνει στην εξασφάλιση εισιτηρίων, με αντάλλαγμα να έχει την υποστηριξή τους και αυτοί, διά της ... δυναμικότητάς τους, να καταστούν σαφές προς όλους ότι εκπροσωπούν μία ομάδα "τρανή και δυνατή" και, επομένως, "μη τυχόν και την αδικήσετε".
Ταυτόχρονα, όμως, οι κάφροι υπάρχουν και χωρίς τους προέδρους-προστάτες τους πια. Ομαδοποιούνται μεσα σε μία ψευδαίσθηση ότι ανήκουν σε "εκλεκτό κομμάτι της κοινωνίας", ότι είναι "οι μόνοι που αντιστεκόμαστε στο σύστημα" και, με την βοήθεια διαφόρων ουσιών, διότι η "ιδεολογία", βλέπετε, δεν φτάνει, είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τα κάνουν γυαλιά-καρφιά.
Η κατάσταση, έτσι που ειναι τώρα η χώρα μας, δεν διορθώνεται με σκληρά μέτρα. Η παρακμή πρέπει να ολοκληρώσει τον κύκλο της, οι ομάδες να βυθιστούν ακόμα πιο πολύ στην απαξίωσή τους, ο κόσμος να σταματήσει εντελώς να πηγαίνει στα γήπεδα, εν ανάγκη "να καεί το πελεκούδι", και σιγά-σιγά, από τις στάχτες, να ξαναγεννηθεί κάτι καινούργιο, πιο ελπιδοφόρο.
Και, όσο θα διαρκεί αυτή η επώδυνη μετάλλαξη, εμείς θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε καλό ποδόισφαιρο, μακριά από δω...
ΥΓ: Ο παντοδύναμος Ολυμπιακός μια χαρά τα κατάφερε τελικά. Έμεινε μόνος, να καρπούται όλα τα λεφτά του Τσάμπιονς Λίγκ, και να πανηγυρίθζει που κέρδισε την 3η ομάδα της μέτριας, φέτος, Αρσεναλ!...
No comments:
Post a Comment