ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΤΟΠΟΙ

Άν γυρίσει κανείς με την φαντασία του σε προηγούμενες δεκαετίες, πχ τη δεκαετία του '70 ή του '80 ή και του ΄90, θα γελάει με τις ακλόνητες βεβαιότητες εκείνης της εποχής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ασπάζεται τον μεγάλο λαϊκό ηγέτη Καντάφι, τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης, κυρίαρχα και έτοιμα ν φέρουν την επανάσταση μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού, η Σοβιετική Ένωση παντοδύναμη μπροστά στην κατάκτηση του κόσμου, με βάση την νομοτελειακή εξέλιξη της Ιστορίας, όπως την όριζαν τα Ιερά Κείμενα.



Σήμερα, λίγα χρόνια μετά, ούτε κάν μια σταγόνα στον χρόνο της Ιστορίας, όλα αυτά έχουν καταρρεύσει. Θρύψαλα που τα παίρνει ο άνεμος των αλλαγών. Μα που πήγαν αυτές οι νομοτελειακές βεβαιότητες που όριζαν την τύχη μας πέρα από την θέλησή μας και εναντίον της; Που πήγαν οι μεγάλες διακηρύξεις; Που χάθηκαν τα τροπαιοφόρα επαναστατικά κινήματα και που κρύβονται οι κατά καιρούς εκφραστές τους με την ψευδή συνείδηση;

Υπάρχει σε όλες τις κοινωνικές συγκροτήσεις μια εκρηκτική δύναμη στα θεμέλιά τους. Η εκρηκτική δύναμη της ελευθερίας, που ζωντανή πάντα μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση, θα διαγράφει με μια μονοκοντυλιά κάθε ιερή βεβαιότητα και θα ανατρέπει κάθε παγωμένη στιγμή της Ιστορίας.

Τίποτα δεν είναι ιερό. Ιερή είναι μόνο η ελευθερία.

Αυτά γράφει στο οπισθόφυλλο του πρώτου του, μικρού ετούτου βιβλίου, που με χαρά παρουσιάζω σήμερα, ο και εορτάζων, Λευτέρης Κουσούλης, πολιτικός επιστήμονας, άρθρα του οποίου τακτικά φιλοξενούνται στο filoftero. Σε αυτό το βιβλίο, συγκεντρώνονται κείμενα που επιχείρησαν να αποτυπώσουν ενδιαφέρουσες στιγμές της δημόσιας ζωής. Να προσεγγίσουν, ίσως και να αναλύσουν, σύγχρονες εκφράσεις της πολιτικής.

Μαζί τους και ανάμεσά τους και κείμενα άλλα, πέρα από την πολιτική, διαφορετικά και αλλόκοτα, κείμενα που μιλάνε για το κρυφό και αόρατο που υπάρχει δίπλα μας, για τις πλευρές της ύπαρξης που, μυστηριωδώς ή και μυστηριακά, ξεδιπλώνονται στην καθημερινότητα.

Η δημοσίευση κειμένων που ήδη υπήρξαν στον ρου του επίκαιρου, στον Τύπο ή σε ιστολόγια, υπό μορφή πλέον μικρού βιβλίου, μπορεί να φανεί ότι έχει μια κάποια ματαιότητα. Ίσως πάλι όχι. Είναι πράγματι ένα δίλημμα. Ο καθένας δίνει την απάντησή του.

 

Κοινότοπο είναι αυτό που θα πω, αλλά δεν βρίσκω άλλο καλύτερο: Το βιβλίο είναι, όντως, από τους καλύτερους φίλους του ανθρωπου. Και στις γιορτές, οι φίλοι έρχονται ακόμα πιο κοντά με τα δώρα που δίνουν και παίρνουν. Θα κάνουμε αρκετές προτάσεις απ' εδω. Οι "Σταθεροί Τόποι" είναι από τις πρώτες.