ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ*

Επειδή υπάρχουν ειδήσεις πολύ πιο σημαντικές από τις οικονομικές, και απώλειες πολύ πιο επώδυνες από τα ευρώ μας!.....

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΡΟΥΜΠΕΚ, ο μεγάλος πιανίστας της τζαζ, που έφυγε από τη ζωή προχθές, Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 92 ετών. Κατά την 10ετια του '50 είχε δημιουργήσει το περίφημο David Brubeck’s Quartet, όπου επίσης κυρίαρχη μορφή ήταν ό σαξοφωνίστας Πολ Ντέσμοντ. Τα 2 έργα που τους έκαναν διάσημους ήταν το περίφημο "Take five" και το "Blue rondo alla turk". Η  ειρωνεία : την επομένη του θανάτου του, δηλαδή χθές, ο Μπρούμπεκ θα γιόρταζε τα 92α του γενέθλια!

ΟΜΩΣ: Εάν υπάρχει Αθανασία, ένας μέρος αυτής βρίσκεται σίγουρα στα σπουδαία έργα που αφήνουν πίσω τους πραγματικά σημαντικοί άνθρωποι. Ο Μπρούμπεκ, που γεννηθηκε το 1920 στην Καλιφόρνια από πατέρα αγελαδοτρόφο και το όνειρο της ζωής του ήταν να γίνει σαν και αυτόν, έγραψε περισσότερα από 250 κομμάτια εξαίσιας μουσικής, και κλήθηκε να παίξει ενώπιον 4 Προέδρων της Αμερικής.

ΓΙΑ να γίνει αγελαδοτρόφος, έπρεπε να σπουδάσει πρώτα κτηνιατρική. Εκεί, ο καθηγητής του, γνωρίζοντας ότι είχα πάρει από την μητέρα του την αγάπη και το ταλέντο του πιάνου, του σύστησε να αφήσει τα βόδια και να τιθασεύσει τις νότες. Στην Αμερική, ξέρετε, τα liberal arts πανεπιστήμια βοηθούν τα νέα παιδιά να βρύν τον πραγματικό τους δρόμο. Αυτόν που ο συγγραφέας Σκοτ Πέκ ονόμασε «λιγότερο ταξιδεμένο», και που είναι πολύ πιο συναρπαστικός από την λεωφόρο που ακολουθούν όλοι.

 

 

Ο «ανέμελος κατεργάρης» που έκανε τις καμπύλες της γυναίκας αρχιτεκτονικά αριστουργήματα!...

ΟΣΚΑΡ ΝΙΜΑΓΙΕΡ. Ακόμα μία μεγάλη απώλεια και για την αρχιτεκτονική, με τον θάνατο χθες του σπουδαίου Βραζιλιάνου αρχιτέκτονα που έσβησε σε ηλικία 104 ετών. Ο επονομαζόμενος και «πατέρας της Μπραζίλια», της πρωτεύουσας της Βραζιλίας, εμπνεόταν για τις δημιουργίες του από την φύση. Ήταν από τους πιο καινοτόμους και ταλαντούχους αρχιτέκτονες του 20^ου αιώνα. Ακόμα και στα πιο ύστερά του χρόνια, ήταν πολύ πιο προχωρημένος από πολλούς αρχιτέκτονες που φαντάζονται ότι είναι μοντερνιστές. Ίσως μία εξήγηση να βρίσκεται και πίσω από τον τρόπο που επέλεξε να ζεί τη ζωή του, σε κάθε της φάση. Γεννήθηκε στο Ριο Ντε Τζανέϊρο, και στα νεανικά του χρόνια περιγράφει τον εαυτό του ως «ανέμελο κατεργάρη». Λάτρευε τις γυναίκες, και ξημεροβραδιαζόταν στα μπαρ και στα μπορντέλα. Οι καμπύλες μιας ωραίας γυναίκας υπήρξαν για αυτόν πηγή μεγάλης έμπνευσης σε μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του. Τον ενθουσίαζαν, επίσης, οι καμπύλες που σχημάτιζαν οι βουνοπλαγιές του Ρίο, καθως αυτές έδεναν με την θάλασσα και κατέληγαν σ’ αυτήν. «Οι καμπύλες», έλεγε, «αποτελούν όλο το Σύμπαν – το καμπυλωτό Σύμπαν του Αϊνστάιν!».

 

* Ευχαριστώ θερμά τον Θοδωρή, που πάντα μου θυμίζει να μην ξεχνώ....