Η Ελλάδα που, ευτυχώς, δεν κάθεται σε κανένα τηλεοπτικό πάνελ. Που δεν έχει την ανάγκη να απαντήσει σε κανέναν δημοσιογράφο. Που δεν έχει την ανάγκη της ψήφου κανενός πολίτη της. Είναι η Ελλάδα που υπερβαίνει τα σύνορά της χωρίς να φοβάται, αλλά και χωρίς να επαίρεται. Είναι η Ελλάδα που συγκινεί, χωρίς να εντυπωσιάζει. Η Ελλάδα που δανείζει τη γλώσσα της γενναιόδωρα, δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Η Ελλάδα που απαγγέλλεται σε κάθε διάλεκτο, με τον ίδιο ακριβώς λόγο. Η Ελλάδα των ποιητών της.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Κι εμείς, πουλιά που διώξαν μας…(*)
Persona Grata , ο Ανδρέας Καζαμίας , εκπαιδευτικός, συντονιστής στην πανεπιστημιακή κλινική της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου...
-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι... -
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
No comments:
Post a Comment