Η Ελλάδα που, ευτυχώς, δεν κάθεται σε κανένα τηλεοπτικό πάνελ. Που δεν έχει την ανάγκη να απαντήσει σε κανέναν δημοσιογράφο. Που δεν έχει την ανάγκη της ψήφου κανενός πολίτη της. Είναι η Ελλάδα που υπερβαίνει τα σύνορά της χωρίς να φοβάται, αλλά και χωρίς να επαίρεται. Είναι η Ελλάδα που συγκινεί, χωρίς να εντυπωσιάζει. Η Ελλάδα που δανείζει τη γλώσσα της γενναιόδωρα, δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Η Ελλάδα που απαγγέλλεται σε κάθε διάλεκτο, με τον ίδιο ακριβώς λόγο. Η Ελλάδα των ποιητών της.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Έκλαιγα όλη νύχτα!...
ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Από έναν δάσκαλο, που πριν από αρκετούς μήνες μου έστειλε ένα μέϊλ. Δεν θέλω να πω το όνομά του, γιατί ζούμε μέρες αδ...
-
Υποψήφιος για το βρετανικό θεατρικό Βραβείο Λόρενς Ολίβιε είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Τα θεατρικά βραβεία, τα οποία θεωρούνται τα «T... -
Δεν ξέρω εάν ακόμα αποκαλούμε αγράμματο έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το δημοτικό. Ξέρω ότι για να διοριστείς σε ορισμένες θ...
No comments:
Post a Comment