ΣΚΟΡΠΙΑ...

*** Κυβέρνηση "εθνικής συνευθύνης". Μία ακόμα εθνική παπαριά (εννοώ τον όρο), που ετούτη τη φορά είναι δμιούργημα του ευφυούς μεν, πλην όμως ακατάσχετου Βενιζέλου. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Φράντισεκ Φάντροκ, του μεγαλύτερου ίσως προπονητή που πέρασε από την ΑΕΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο μετα τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, "προτιμώ χίλιες φορές έναν καλών δυνατότητων, αλλά σταθερό ποδοισφαιριστή που θα μου αποδίδει πάντοτε το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του και θα δίνει και την ψυχή του για την ομάδα, παρά έναν παίκτη-φαινόμενο, που θα παίζει καλά όποτε γουστάρει, και που θα είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο".

*** Διαβάστε το άρθρο της Βένας Γεωργακοπούλου, υπό τον τίτλο "Η μεγάλη μου απογοήτευση", στο protagon.gr στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=16220
Είναι εξαιρετικό.

*** Η Βένα είναι από τους δημοσιογράφους που θεωρώ ότι τιμούν το επάγγελμά τους. Είμασταν μαζί στην "Ελευθεροτυπία". Εκείνη στο Πολιτιστικό Τμήμα εγώ στο "γραφείο απέναντι", στην αρχή με τον Θέμο (Αναστασιάδη), τον Ανδρέα (Ρουμελιώτη) και τον Γιάνη (Τριάντη), στη συνέχει χωρίς τον Θέμο, μετα χωρίς τον Ανδρέα, και μετά χωρίς εμένα - έμενε μόνο, και μόνος, ο Γιάννης, με τα βιβλία και την γραφομηχανή του...


*** Πήγα προχθές στην "Ε", να πάρω την βεβαίωση για την φορολογική μου δήλωση του 2012. Βεβαίωση ότι, όπως όλοι οι άλλοι, πληρώθηκα και εγώ μόνο τη μισή χρονιά, και ότι τα υπόλοιπα μας οφείλονται. Ήταν σαν μία επίσκεψη στο νεκροταφείο. Ο θάνατος κυριαρχεί παντού, εκτός από τον 1ο όροφο όπου μερικά παιαδιά του Λογιστηρίου, ηρωικά εργάζονται μέρα μπαίνει-μέρα βγαίνει, για να τακτοποιήσουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, όλες τις εκκρεμότητές μας με την εταιρεία. Έτσι την λέμε, και έτσι την βλέπουμε - όχι μόνο σήμερα, αλλά εδώ και καιρό. Εταιρεία, και όχι "εφημερίδα", όπως την λέγαμε παλιά, και εννοούσαμε με αυτό ότι ήταν η δουλειά και το σπίτι μας. Κάποιοι άλλοι πρώην συνάδελφοι έχουν ξεμείνει εκεί μοιρολογώντας. Εγώ, είμαι ο τελευταίος που θα κρίνω, ή θα κατακρίνω το πως ο κάθε ένας επιλέγει να πενθήσει. Προσωπικά, όμως, επειδή έχω βιώσει τον θάνατο στον οικογενειακό, συγγενικό και φιλικό μου περίγυρο πολλές φορές, πιστεύω ακράδαντα ότι η πιο υγιής αντίδραση είναι να αποδεχείς τον θάνατο, και να αφήσεις τον νεκρό να φύγει...

*** Ξεκίνησα με τις βλακώδεις λεκτικές (και όχι μόνον) ακροβασίες των "υπολοίπων" του πολιτικού συστήματος, και κατέληξα στο "κοιμητήριο" της οδού Μίνωος, στον Νέο Κόσμο. Εκεί όπου, το πιο θλιβερό απ' όλα, ήταν άρθρο ενός παρωχημένου αθλητικού σχολιαστή, κολλημένο με σελοτέιπ στον τοιχο κάποιου γραφείου, που περιέγραφε γιατί, κατα τη γνώμη του, ο νεκρός είναι ακόμα ζωντανός. Το κατέβασα, το έσκισα, και το πέταξα!


*** Ορκίστηκε προ ολίγου (τώρα είναι 5.25 μ.μ.) ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αντώνης Σαμαράς. Αμέσως μετά, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

"Πατριωτισμό, αρραγή εθνική ενότητα και εμπιστοσύνη. Με τη βοήθεια του Θεού θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βγει ο λαός μας μια ώρα νωρίτερα από την κρίση.

Θα ζητήσω αύριο το πρωί, από τη νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, σκληρή δουλειά για να μπορέσουμε να δώσουμε χειροπιαστή ελπίδα στο λαό μας. Ευχαριστώ πολύ."

*** Δεν θέλω, αυτήν την ώρα, να πω τι δεν μού αρέσει στον Σαμαρά. Θα πω όμως, ένα από αυτά που μου αρέσουν΄σε αυτόν: Ό,τι πιστεύει στον Θεό, και το δηλώνει. Χωρίς αυτό να αποτελεί για μένα ικανό κριτήριο για να κυβερνησει κάποιος μια χώρα, βαρέθηκα να βλέπω ηγέτες και κορυφαία στελέχη μας να κάνουν τον σταυρό τους σαν να παίζουν κιθάρα, και στην Εκκλησία να πηγαίνουν μόνο εθυμοτυπικά. Θα προτιμούσα, χίλιες φορές, κάποιον που δέν πίστευε καθόλου στον Θεό, και που απείχε από κάθε θρησκευτική δραστηριότητα ή τελετή.

*** Το ξέρω ότι δεν επιτρέπεται να ζητάς από τον Θεό ευτελή πράγματα, αλλά θα κάνω μιαν εξαίρεση επειδή πιστεύω ότι έχω σχετικά καλή σχέση μαζί Του: "Θεέ μου. Βοήθα να νικήσουμε την Γερμανία την Παρασκευή στο Γιούρο, κι άς αργήσει έξη μήνες ή έξοδός μας από την κρίση. Προκειμένου να γευτούμε τέτοια χαρά, χαλάλι. Ας υποστούμε τα Μνημόνια μισό χρόνο παραπάνω..."

*** Φίλος, επιχειρηματίες, με "ιστορική" μάλιστα επιχείρηση, ένα από τα καταστήματα της οποίας βρίσκεται στην Ομόνοια, μου είπε ότι ψήφισε Τσίπρα για να σταματήσουν οι διαδηλώσεις στο Κέντρο της Αθήνας. Ατύχησε!

*** Πήγα στο υποκατάστημα της τράπεζάς μου σήμερα στη Κηφισιά, να κάνω μία κατάθεση. Μου είπε ο ταμίας: "Εχει
αντιστραφεί το κλίμα κύριε Μιχαηλίδη. Την περασμένη εβδομάδα έγινε χαμός εδώ. Όλοι σήκωναν τα λεφτά τους.". Ακουσα και ιστορίες ότι πολλοί συμπατριώτες έτρεξαν, πάλι, στα σουπερμαρκετ και αγόρασαν ρύζι και μακαρόνια, με τα κιβώτια. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, αύριο-μεθαύριο, θα λένε στις παρέες τους ότι ζουμε "σε μια τριτοκοσμική χώρα", και ότι πρέπει να παταχθεί η κερδοσκοπία τών μεγάλων σουπερμάρκετ!

*** Φίλος καλός, με πήρε τηλέφωνο χθές και μου ζήτησε να ενεργοποιηθώ "για την διάσωση της ΑΕΚ". Τού είπα ότι "αυτήν την στιγμή είμαι δοσμένος στηε, ακι διάσωση της πατρίδας". Με πίστεψε, αλλά απάντησε: "Ναι, αλλά η ΑΕΚ είναι υπεράνω όλών"!

*** Μαθαίνω, γιατί τα ενδο-ΑΕΚτζίδικα με απωθούν, και δεν τα πολυ-παρακολουθώ, ότι υπάρχουν τώρα δύο - ίσως και περισσότερες - τάσεις στην ομάδα. Αμφότερες αντιπροσωπεύονται από δύο σπουδαίους, πρώην ποδοσφαιριστές. Από τον Θωμά Μαύρο η μία, και τον Ντέμη Νικολαίδη η άλλη. Ρόλο, υποχθόνιο όπως πάντα, παίζει και εκείνη η φράξια της Ερασιτιχνικής που ελέγχεται από τον γραφικό πιά Χατζηχρήστο της και τα "νούμερα" της Ορίτζιναλ - τα περισσότερα από τα οποία εξακολουθούν και σουλατσάρουν με ευκολία μεταξύ Εξαρχείων και Νέας Φιλαδέλφειας.  Θαρρώ πως περισσότερες πιθανότητες έχει η Ελλάδα να απαλλαγεί από τα παλιά πολιτικά της βαρίδια, παρά η ΑΕΚ από τα μόνιμά της, οπαδικά αρχ....!