Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, την χώρα μας εκπροσώπησε ο υπηρεσιακός Πρωθυπουργός κ. Παναγιώτης Πικραμένος, 67 ετών, ανώτατος δικαστικός, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο "Εθνος της Κυριακής", με μερικά, μικρά στιγμιότυπα από την εκεί επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουγού. Βέβαια, το ήθος και οι ικανότητές του δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Αλλά, επειδή ζουμε σε μια χώρα όπου, όποτε "έβαζε πόδι" στο γήπεδο της πολιτικής ένας "μη πολιτικός", και δή ένας άνθρωπος προερχόμενος από τον επιστημονικό-ακαδημαικό χώρο, οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες τρελλαίνονταν και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δυσκολέψουν το έργο τους, ώστε στο τέλος να πουν το περίφημο "καλός ο τάδε, αλλά δεν κάνει για την πολιτική".
Εγώ πιστεύω ότι, επειδή άλλαξαν οι καιροί, και ότι πολιτικοί από καλό σταύλο δεν βγαίνουν πιά (ή, αν βγαίνουν, είναι ελάχιστοι), η πιο ασφαλής λύση για κάθε χώρα (σίγουρα για την δική μας) πρέπει να προέρχεται από τον επιστημονικό-ακαδημαικό-τεχνοκρατικό χώρο. Το ρεπορτάζ του "Εθνους" με τις "μικρές λεπτομέρειες" από την επίσκεψη Πικραμένου στις Βρυξέλλες, επιβεβαιώνει, νομίζω, την άποψή μου.
Ο κ. Πικραμένος, λοιπόν, που είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (1963) και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών (1968), "ανάγκασε", σύμφωνα με το "Εθνος", αργά την νύχτα της Συνόδου, που πήρε εκείνος τον λόγο, τους Ευρωπαίους ηγέτες να επιστρέψουν στις θέσεις
τους και να ακούσουν με προσοχή την ομιλία του για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Επιπλέον, και έξω από τα "καθαρά επίσημα" της λεγόμενης "ημερησίας διατάξεως", ο πρωθυπουργός ενδιαφέρθηκε προσωπικά αν έφαγαν τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας. Έστειλε ευχαριστήρια κάρτα στους βέλγους αστυνομικούς που τον συνόδευαν. Κάι άλλα πολλά.
Αυτα είναι μερικά άγνωστα στιγμιότυπα από την πρώτη, και πιθανότατα τελευταία Σύνοδο Κορυφής, στην οποία συμμετείχε ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός κ. Π. Πικραμένος,
Όπως σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα, οι θετικές εντυπώσεις από την παρουσία του ανώτατου δικαστικού φάνηκαν ήδη με την προσέλευσή του στη Σύνοδο, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αφιέρωσαν μεγαλύτερο, από το συνηθισμένο, χρόνο για να ανταλλάξουν απόψεις μαζί του.
Η συζήτηση με την κ. Μέρκελ διήρκησε 40 λεπτά, ενώ αρκετή ώρα διήρκησαν και τα τετ-α-τετ με άλλους ηγέτες. Και βέβαια χωρίς τη βοήθεια διερμηνέα, αφού ο κ. Πικραμένος, σε αντίθεση με άλλου καθαρόαιμους πολιτικούς, μιλά άπταιστα γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά.
Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ του "Εθνους της Κυριακής", κατά τη Σύνοδο, ο κ. Πικραμένος χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη δεινότητα το συναισθηματικό στοιχείο, αναδεικνύοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιεί ο μαστιζόμενος από την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία ελληνικός λαός.
Η σύζυγος του υπηρεσιακού πρωθυπουργού παραβρέθηκε μόνο στο επίσημο γεύμα, που παρέθεσε η αντιπροσωπεία της προεδρεύουσας Φινλανδίας. Το υπόλοιπο διάστημα χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς επισκέφθηκε αξιοθέατα της πόλης, ενώ το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου της κάλυψε η ίδια.
Πρώτιστο μέλημα του κ. Πικραμένου, όταν τελείωσε το επίσημο γεύμα, ήταν να ρωτήσει εάν έφαγαν τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας. Αυτά ήταν και η συντροφιά με την οποία επέλεξε να μοιρασθεί το λίγο χρόνο του, μετά την ολοκλήρωση της συνέντευξης Τύπου, τα ξημερώματα, χρησιμοποιώντας τη πιστωτική του κάρτα για την πληρωμή του κεράσματος και καλώντας τους άνδρες της προσωπικής του φρουράς να συμμετάσχουν στην ομήγυρη με ένα ποτό, αν και
αυτοί αρνήθηκαν αφού ήταν σε ώρα υπηρεσίας.
Τελική πράξη της θετικής παρουσίας του υπηρεσιακού πρωθυπουργού στη Σύνοδο ήταν ο προσωπικός χαιρετισμός, με ευχαριστίες για τις υπηρεσίες τους σε καθέναν από τους Βέλγους αστυνομικούς που συνόδευαν το θωρακισμένο αυτοκίνητο του, καθ' όλη τη διάρκεια της Συνόδου, όταν έφθασαν στο αεροδρόμιο για την αναχώρηση. Οι αστυνομικοί παρέμειναν κοντά του μέχρι που
μπήκε στην αίθουσα αναχωρήσεων.
Σε μία περίοδο "πολιτικά εμπόλεμη", λοιπόν, η εικόνα μας προς τα έξω και προς τα μέσα θα έπρεπε να ήταν η εικόνα τέτοιων ανθρώπων, και τέτοιων συμπεριφορών. Εάν είμασταν σοβαροί ως λαός, που δεν είμαστε, εκείνα που μας ενώνουθν θα έπρεπε να ήταν περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν, και η προσπάθεια εξόδου μας από την κρίση θα έπρεπε να ήταν κοινή.
No comments:
Post a Comment