Μεγαλείο ψυχής.

Από τον φίλο μου Θεόδωρο Αγγελίδη, η ακόλουθη ιστορία, που σίγουρα μας βγάζει από τον δικό μας,ασφυκτικό μικρόκοσμο, και μας υπενθυμίζει ότι ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.

Πολλές  φορές   συμβαίνει  να  διαβάζεις μια είδηση  που σου αναπτερώνει το ηθικό  θυμίζωντας σου ότι   υπάρχουν  ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ !! , άνθρωποι που μέσα στον πόνο τους  ή καλύτερα  μέσα από τον πόνο τους κοιτάνε να  βοηθήσουν κάποιους  άλλους , πολλούς ή λίγους , ξεπερνώντας  την υπόσταση  τους και παρ’ότι  ταπεινοί   φαίνωνται γιγάντιοι μπροστά σ’εμάς τους υπόλοιπους  που απλά θαυμάζουμε ! θυμάσαι  τον συγλονιστικό   πατέρα  από την Αυστραλία  ό οποίος παρότι  κάποια  εγχώρια  δίποδα  κτήνη  αφαιρέσαν την ζωή του παιδιού του αυτός  βρήκε την δύναμη να δωρίσει τα  όργανα  του παιδιού του  , κάτι  ανάλογο  διάβασα  πρίν από λίγο  στην ηλεκτρονική έκδοση της  ιτάλικης εφημερίδας La Repubblica  συγκεκριμένα  ένα κοριτσάκι  12  ετών  που νοσηλευόταν  με σοβαρή μυοκαρδιοπάθεια  στην καρδιοχειρουργική κλινική του νοσοκομείου του Παλέρμο , περίμενε εδώ  και  2 μήνες  το μόσχευμα  που θα της  έσωζε την ζωή   το μόσχευμα όμως δεν ήρθε και το παιδάκι  έσβησε  οί γονείς του όμως  που τόσο καιρό  ήλπιζαν  σε  ένα δώρο της τύχης  αποφάσισαν να  δωρίσουν  τα όργανα  του παιδιού τους  κάνωντας πράξη  για κάποιους  την ελπίδα  !  ό ίδιος ό επικεφαλής  της  κλινικής δήλωσε  συγκλονισμένος  και συγκινημένος  ότι αυτοί  οί  ΑΝΘΡΩΠΟΙ ( ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ  ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ) θέλησαν να δώουν  την ελπίδα σ’άλλους  την ελπίδα που οί ίδιοι  δεν είχαν πλέον ! απλά μεγαλείο της ψυχής .