Τον παλιό-παλιό καιρό, έτσι εκινούντο οι οικονομίες των κοινωνιών. Δώσε μου ένα σακκί πατάτες, να σου δώσω μια κότα. Αυτού του είδους οι συναλλαγές αρκούσαν και με το παραπάνω για να καλύψουν τις ανάγκες. Τα προβλήματα άρχισαν, μεγάλωσαν, και έφτασαν στην μορφή της οικονομίας που ζούμε σήμερα, με μόνη αιτία την ανθρωπινη απληστία. "Τί λες μωρέ που θα σου δώσω την κόταν μου μόνο για ένα σακκί - δωσε μου δύο, να την πάρεις". Και, κάπως έτσι, προέκυψε το "περρισεύον κέρδος". Η συσσώρευση του οποίου, έφερε όλα τα άλλα. Την δύναμη. Την εξουσία. Την επιβολή. Την κυριαρχία.
Σήμερα, πήγα να πλύνω το αυτοκίνητό μου σε ένα υπαίθριο καθαριστήριο αυτοκινήτων στη Κάτω Κηφισιά, στην οδό Καλυφτάκη. Ολος ο χώρος γέμισε από αυτοκίνητα (τα περισσότερα πολυτελή), που οι ιδιοκτήτες τους δεν μπόρεσαν να κρατήσουν, και που τώρα τα πωλούν όσα-όσα. Είδα τζίπ Τσερόκι, δύο μόλις χρόνων, να έχει τιμή πώλησης 5000 ευρώ. Δεν θα τα πάρει. Η μόνη του ελπίδα, είναι να γυρίσει στην παλιά οικονομία, και να το ανταλλάξει με κανά φορτηγό πατάτες. Κι άν του το δώσει ο αγρότης!
Καλησπέρα Χρήστο.
ReplyDeleteΤα βράδια με μπλούζ σίγουρα θα ..είναι φτωχότερα χωρίς την κυρία αυτή!Καλή της ώρα!