«Μέσα στα μάτια σου γλυκές, τ’ Άη Γιάννη ανάβουν οι φωτιές»

ΚΑΛΗΜΕΡΑ και Καλό Μήνα. Ο Μάϊος, που τον αγαπώ πολύ γιατί μού’φερε το ωραιότερο δώρο της ζωής μου – τον Μιχαλιό.

ΜΗΝΑΣ που κατά την εκδοχή που επικρατεί περισσότερο, πήρε τα’ όνομά του από την θεότητα Μαία, στα λατινικά Μάγια, μητέρα του Ερμή, θεά της γονιμότητας.

ΝΟΜΙΖΩ πως κάθε άνθρωπος έχει μέσα του μία «ιστορία αναφοράς» για όλους τους μήνες. Δεν είναι συνδεδεμένη κατ’ ανάγκην με ένα γεγονός. Μπορεί να είναι, ακόμα, και μια φευγαλέα εικόνα. Στίχος από’ να ποίημα. Ή και μια μυρωδιά που, μόλις πεις ή σκεφτείς το όνομα του μήνα, σού έρχεται αμέσως και σε πλημμυρίζει, λες και είσαι πάνω από μια κατσαρόλα, μέσα σ’ ένα λιβάδι, στο στασίδι μιας εκκλησίας, ή σ’ ένα όνειρο διαρκές.

ΔΙΑΒΑΖΩ πως στην  Αρχαία Ρώμη τον μήνα Μάιο γιορτάζονταν τα  Φλοράλια (Floralia), τα ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμή της Flora, θεάς της βλάστησης και της άνοιξης.

ΣΗΜΕΡΑ υπάρχουν άνθρωποι – και γνωρίζω προσωπικά πάρα πολλούς -  που αυτόν ακριβώς τον μήνα, όπως και τον προηγούμενο, υποφέρουν από διάφορες αλλεργίες που φίλος γιατρός ο οποίος ειδικεύεται σε αυτές, μου έλεγε ότι δεν μπορεί να αποσυνδέσει κάποιος από αυτόν που λέμε σύγχρονο τρόπο ζωής.

ΑΠΕΙΡΕΣ επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος (με κακή διατροφή, ακραία και αλόγιστη χρήση φαρμάκων, ιδίως αντιβιοτικών, και άλλων), έχει καταστήσει τον άνθρωπο ευάλωτο όχι μόνο απέναντι σε κακουχίες, αλλά ακόμα και σε εποχικές ομορφιές!

ΝΑ μη μπορείς να πας σε μιαν ανθοκομική έκθεση. Να περπατήσεις σ’ ένα πευκόδασος. Να τρέξεις σ’ ένα γήπεδο με γρασίδι!

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ των άπειρων προλήψεων, ο μήνας Μάιος, στη λαϊκή συνείδηση, ακόμα, συσχετίζεται παρετυμολογικά με τα μάγια και τη μαγεία, όπως διαβάζω στο sansimera.gr. Γι’ αυτό και οι προλήψεις ότι δεν πρέπει να γίνονται γάμοι τον Μάιο, ούτε κάποια σοβαρή εργασία τον μήνα αυτό, λες και κάνουμε δηλαδή ποτέ «κάποια σοβαρή εργασία»

ΜΙΑ παροιμία λέει «τον Μάη μήτε δέντρο να φυτέψεις, μήτε παιδί να παντρέψεις». Και δεν ξέρω αν είναι και σοφό να κάνεις και συμφωνία με τους εταίρους για τα οικονομικά σου χάλια, καθώς το πιθανότερο είναι πως θαναι προσωρινή μια τέτοια συμφωνία,  γέφυρα τη λέμε, και του χρόνου τέτοια μέρα μάλλον δεν θα υπάρχει κάν…

ΓΙΑ τούτο, καλό είναι το πανελλήνιο έθιμό μας να πλέκουμε στεφάνια με λουλούδια τη μέρα αυτή, Πρωτομαγιά, να τα κρεμάμε στις εξώπορτες ή στους εξώστες των σπιτιών μας μέχρι τις 24 Ιουνίου, οπότε τα καίμε στις φωτιές του ΑϊΓιάννη.

ΚΑΙ τι ωραία που το λένε αυτό, αλήθεια, με τον υπέροχο στίχο του Λειβαδίτη στην πρώτη εκτέλεση του «Έχω μια αγάπη» (1961) του Μίκη Θεοδωράκη, η Μαρινέλλα κι ο Καζαντζίδης: «Μέσα στα μάτια σου γλυκές, τ’ Άη Γιάννη ανάβουν οι φωτιές».

ΕΧΟΥΜΕ, βέβαια, και τη μεγάλη θρησκευτική εορτή του Μαΐου, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (21 Μαΐου) και την θύμηση της αποφράδας ημέρας της 29^ης ετούτου του μηνός, ημέρα που  «τούρκεψε η Πόλη».__

(*) Το κομμάτι δημοσιευεται στον σημερινό "Φιλελεύθερο" στη Κύπρο