«Ξαφνικά μέσα στις πόλεις η
λάσπη μου φαινόταν κόκκινη και μαύρη, σαν τον καθρέφτη, όταν το φως
μετακινείται στη διπλανή κάμαρη, σαν τον κρυμμένο στο δάσος θησαυρό! Ο Θεός
βοηθός! Φώναζα, αντικρίζοντας στον ουρανό μια θάλασσα φλόγες και καπνό – κι από
δεξιά κι αριστερά, όλα τα πλούτη να λαμπαδιάζουν, λες κι έπεφταν χιλιάδες
κεραυνοί.»
n
Arthur
Rimbaud, Γάλλος ποιητής, 1854-1891. Απόσπασμα από το
μνημειώδες έργο του «Μια Εποχή Στην Κόλαση».
No comments:
Post a Comment