Sunday, October 13, 2013

ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ!...



Σήμερα γύρω στις 11 το πρωί στην οδό Ελευθερώτριας στη Κηφισιά, ένας νεαρός στάθμευσε το μηχανάκι του στην άκρη, τράβηξε δύο κάδους σκουπιδιών στη μέση του δρόμου και τούς έδεσε μεταξύ τους με μία ερυθρόλευκη πλαστική κορδέλα. Στους οδηγούς που σταματούσαν από την μία και από την άλλη μεριά των κάδων, έλεγε "με συγχωρείτε, αλλά μου είπαν να σας πω ότι τρεις δρόμοι θα είναι κλειστοί για την επόμενη μισή ώρα, και δεν μπορείτε να περάσετε".

Έτσι, λοιπόν, οι οδηγοί έκαναν μία παράκαμψη, οι μέν, όπισθεν οι δε, και πήραν άλλον δρόμο. Ο νεαρός μοτοσυκλετιστής, που φορούσε πορτοκαλί πλαστικό γιλέκο, κάτι που με έκανε να συμπεράνω ότι πιθανώς να είναι του Δήμου (δεν βάζω όμως το χέρι μου στη φωτιά, αλλά δεν έχει και σημασία κιόλας), μετά από λίγο έφυγε από το σημείο εκείνο.

Δεν πέρασαν, όμως, ούτε δύο λεπτά, και ο πρώτος οδηγός που βρέθηκε μπροστά στους κάδους, κατέβηκε από το αυτοκίνητό του, έλυσε την κορδέλα, πέρασε, ξανασταμάτησε, ξανακατέβηκε, ξανάδεσε την κορδέλα και έφυγε. Οι 3-4 επόμενοι έκαναν κανονικά την αριστερή παράκαμψη ή την όπισθεν για άλλο στρίψιμο. Και μετα από λίγο ήρθε δεύτερος εξυπνάκιας που επίσης έλυσε την κορδέλα και πέρασε.

Μόνο που αυτός δεν σταμάτησε για να την ξανασυνδέσει με τους κάδους, οπότε όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί περνούσαν μια χαρά ανάμεσά τους. Υπέθεσα, τότε, ότι θα εμφανιζόταν ξανά ο μοτοσικλετιστής με το πορτοκαλί γιλέκο για να ξαναφτιάξει το ... οδόφραγμα αφού, σύμφωνα με τα προηγούμενα λεγόμενά του, "πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει ο δρόμος αυτός για μισή ώρα".

Προς στιγμήν παίδεψα λίγο το μυαλό μου για να καταλάβω τι μπορεί να ήταν εκείνο που έκανε αναγκαίο, κυριακάτικα, το κλείσιμο ενός βασικού δρόμου της περιοχής, και μάλιστα με τέτοιον ερασιτεχνικό και αστείο τρόπο; Όμως, πολύ γρηγορα απαγόρευσα στον εαυτό μου να απασχολήσει τη σκέψη του με ένα τόσο φαιδρό ζήτημα.

Την απασχολώ όμως τώρα, γράφοντας, μόνο και μόνο για να επισημάνω, μέσω αυτής της απίθανης εικόνας που είδα μπροστά μου, την προχειρότητα και την ανυπακοή του Έλληνα σε κάθε δρομολόγιο της ζωής του - όχι μόνο σε ένα κυριακάτικο "έκτακτο περιστατικό" σε έναν δρόμο, ενός προαστείου της Αθήνας. Όποιος θέλει (κρατική υπηρεσία ή ιδιωτής) κλείνει έναν δρόμο, και μάλιστα με τον πιο ανόητο και επικίνδυνο τρόπο. Βάζει έναν κάδο στη μέση, και κάνει τη δουλειά του...

Και όποιος θέλει αγνοεί το κλείσιμο, και περνάει - που επίσης ενέχει σοβαρούς κινδύνους. Στην ουσία, και οι δύο, είναι παράνομοι. Κάτι που δεν περνάει ούτε στιγμή από το μυαλό τους. Και εδώ, ακριβώς, είναι το πρόβλημα...

3 comments:

  1. Kαι σήμερα ήμουν Κηφισιά γιατί είχε μια τελετή το σωμα ελληνων οδηγών.
    Που είναι αυτός ο δρόμος? Νομίζω πίσω από τον Αγ. Δημήτριο προς νεκροταφείο?

    ReplyDelete
  2. Θεωρώ ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι απαγόρευσαν το πέρασμα αλλά το ότι κανείς δεν ήξερε το λόγο για αυτήν την απαγόρευση... ΓΙ'αυτό δεν το σεβάστηκε κανείς - δεν κατανόησαν την σημαντικότητά του. Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα. Ότι δεν έχουμε συλλογικό στόχο! Είναι σαν να λες σε ένα παιδί συνέχεια "μη" και "κάνε". Πώς θα εξελιχθεί η κρίση του έτσι;

    ReplyDelete
  3. Συμφωνώ απόλυτα ότι και όσοι ανέχονταν ... κάποιο κάδο που έβαλε ...κάποιος άγνωστος σε ...κάποιο δρόμο ... κάποια ώρα είναι εξίσου παράνομοι και περιμένουν ...κάποιον αστυφύλακα (κατά προτίμηση της Δημοτικής Αστυνομίας, χαλαρό για...) να τους λύσει το θέμα στην έρημη ΑΥΤΗ χώρα. Αν δε γίνει καμία στραβή, βγαίνουν στα κανάλια και περιγράφουν το μέγα γεγονός, γιατί πια αποκτήσαμε την κουλτούρα "δεν συμμετέχω αλλά παρατηρώ μακρόθεν και περιγράφω ή χάβω την περιγραφή" και μετά ...πίνω να ξεχάσω και πάω και κοιμάμαι ήσυχος και νιρβανάτος, χωρίς χθες και χωρίς αύριο, σε άλλη γη και σε άλλα μέρη...Είναι μια συμπεριφορά σαν καταθλιπτικού αλλά από πολιτικά και όχι κοινωνικά αίτια.

    ΚΜ

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...