ΣΤΑΘΗΣ: ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ Π. ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Ιδού και η απάντηση του γελοιογράφου Στάθη στο LongTwitter που ανάρτησε ο Πάσχος Μανδραβέλης (βλέπε προηγούμενο post) με λήπτη τον Νίκο Χατζηνικολάου. Κατα τη γνώμη μου η απάντηση είναι ειλικρινής ως προς την παραδοχή ότι δεν γνώριζε περί της άμισθης, περιστασιακής εργασίας του Π.Μανδραβέλη σε δημόσιο φορέα, αλλά "ξεφεύγει" μετα, μετατοπίζοντας το "πρόβλημα" στις πολιτικές διαφορές τους.

Ιδού η απάντησή του Σταθη:

Εν πρώτοις: μαθημένος σ’ αυτά ο κ. Μανδραβέλης απευθύνθηκε στο «αφεντικό», στον κ. Νίκο Χατζηνικολάου, μπας και «με μαζέψει», αντί να απευθυνθεί σε μένα, καθώς όφειλε, ως δημοσιογράφος προς δημοσιογράφο. Εγώ λοιπόν δεν απευθύνομαι στον κ. Αλαφούζο, αλλά στον κ. Μανδραβέλη: Πάσχο, γνωριζόμαστε! Ασε στην άκρη τα περί «συκοφάντη», «λάσπης» και τα συναφή, διότι ξέρεις ότι δεν με αγγίζουν. Και ηρέμησε. Το βάρος των δοσοληψιών σου, εσένα και της συζύγου σου με τον κ. Παπακωνσταντίνου εσύ το φορτώθηκες προς δόξαν της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Λες ότι οι υπηρεσίες σου στο Οπτικοακουστικό Αρχείο ήταν αμισθί κι οφείλω να το δεχθώ. Τις γυριστές όμως για τη Βουλή, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Μουσείο Ακρόπολης, τι τις θες; και από ποιον φάκελλο τις αλίευσες; Για τη μεν Βουλή εργάσθηκα αφιλοκερδώς, όπως ο πρώην Πρόεδρος κ. Απόστολος Κακλαμάνης μπορεί να σε διαβεβαιώσει (καθώς και ο κ. Σιούφας, αν δεν σου αρκεί μια μαρτυρία). Για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έκανα μια ογκώδη και πολυεπίπεδη δουλειά για τα κωφά παιδιά, λαμβάνοντας ένα ασήμαντο ποσό για έξοδα συγκέντρωσης υλικού.
Τέλος, για την εργασία μου για το Μουσείο της Ακρόπολης έλαβα την αμοιβή που λαμβάνει κάθε εργαζόμενος όταν του ανατίθεται ένα έργο, όπως ο κ. Παντερμαλής μπορεί να σου εξηγήσει.
Οσο γι’ αυτά που λες περί συζύγων, φίλων κουνιάδων, εξαδέλφων, όντως ταιριάζουν στην ηθική των Λιστών Λαγκάρντ Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλου - άσε τη δική μου ηθική ήσυχη, διότι ήσυχα κοιμάται.
Ομως αυτά που μας χωρίζουν, πρώην φίλε Πάσχο, όπως απ’ την εκπομπή που κάναμε μαζί είχε φανεί, δεν είναι μόνον οι υποκρισίες, οι ιδιοτέλειες, οι δοσοληψίες με υπουργούς και τα τοιαύτα, περί των οποίων εγώ δεν ελέγχομαι, αλλά κυρίως οι πολιτικές που υποστηρίζουμε. Εσύ, κ. Μανδραβέλη, έχεις υποστηρίξει και τον «εκσυγχρονισμό» που μας έφθασε έως εδώ και τα μνημόνια που μας πάνε στην κόλαση.
Εγώ, απ’ την άλλη, κομμουνιστής, καθώς ο ίδιος λες, ούτε τις αυτοκτονίες προσπάθησα να δικαιολογήσω, ούτε το ξεχαρβάλωμα της ζωής εκατομμυρίων πολιτών να νομιμοποιήσω - αλλά τώρα τι σου λέω; Μήπως και δεν ξέρεις τι κάνεις;
Ρητορικά τα ερωτήματα και δεν θα επανέλθω.
ΥΓ.: Την επόμενη επιστολή σου στο «αφεντικό μου», δηλαδή στον συνάδελφο κι εργοδότη μου κ. Νίκο Χατζηνικολάου, θα τη διαβάσω σε παιδιά που υποσιτίζονται κι όχι σε υπουργούς που σχετίζεσαι μαζί τους - διότι συναισθάνονται κι αυτοί όσα συναισθάνεσαι κι εσύ.