Friday, October 14, 2011

Ενημέρωση μιας άλλης ... διάστασης!

Το χάζεμα της τηλεόρασης χθες, ημέρα απεργίας γενικώς, με έφερε μεσημεριάτικα στο "Στάρ", και μάλιστα στην εκπομπή "Μίλα". Μέ κέντρισε η παρουσία του Σταρόβα, και μάλιστα εν ώρα μαγειρικής. Κοτόπουλο με λαχανικά, και ρύζι, περικυκλωμένο από σουρλουλούδες γνωστές.

Κάποια στιγμή, την προσοχή μου απέσπασε ένα crawl που σερνόταν στην πάνω ούγια της οθόνης. Έγραφε:  "Η κηδεία του Νίκου Γιγουρτάκη σε απευθυειας μετάδωση, τώρα, από το www.star.gr".

Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα. Και όμως, είναι.

Η ενημέρωση έχει πλέον εκτοξευθεί σε άλλα επίπεδα. Όπου σε μία εκπομπή μεσημβρινού κουτσομπολιού, μεταξύ "ας βάλουμε λίγο λάδι ακόμα στα μανιτάρια", και "πές μας Νίκο, με ποιά αό μας θα πήγαινες για πατσά στις 5 τα ξημερώματα όταν θα σχόλαγες από την Ακτή Πειραιώς;", ή προτροπή "ας πεταχτούμε τώρα να δούμε λίγο από την ζωντανή μετάδοση του Νίκου Γιγουρτάκη από το νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου".

Πετάχτηκα, λοιπόν! Και "στάθηκα", ιντερνετικά,  έξω από την εκκλησία, που ηταν γεμάτη από κόσμομέσα ηταν η ρεπορτερ του star.gr που μετέδιδε απευθειας όσα έβλεπε και όσα αισθανόταν.

"Ενα παλλικάρι 30 χρονών, που πρόσεχε το σώμα του, την υγεία του, που έκανε υγιεινή διατροφή, αλλά έκανε υγιεινή ζωή, αλλά έφυγε αναπάντεχα. Η αιτία θανάτου δεν έχει διευκρινισει ακόμη.Οι καρδιές όλων ραγίζουν. Ολοι ειναι εδώ (τους αναφέρει), μερικοί φοράνε άσπρα, μερικοί μαύρα, για να του ευχηθούν καλό ταξίδι. Το μόνο που ακούγεται αυτή τη στιγμή στην εκκλησία είναι τα δάκρυα (!!!) των φίλν και το σπαρακτικό κλάμα της μάνας που αποχαιρετά το παιδί της".

Σκέφτηκα αυτούς που έχουν το κανάλι. Οχι αυτούς που το τρέχουν - έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους αυτοί. Είναι δυνατόν να έχουν ρίξει τα χρήματά τους σε τέτοιες εκπομπές και μεταδόσεις; Θα τους άρεσε εάν το κανάλι τους, τό ίντερνέτ τους, κάλυπτε έτσι τον θάνατο ενός δικού τους ανθρώπου; Αυτήν την ποιότητα ζητούν και στις άλλες τους δουλειές; Οχι, ασφαλώς. Γιατί τότε την ανέχονται σε τούτη τη δουλειά; Τόσο πολύ υποτιμούν τη ενημέρωση του κόσμου; Ακόμα και την ψυχαγωγία του, που επίσης είναι χαμηλοτάτου επιπέδου; Θα προσλάμβαναν ποτέ τέτοιους ανθρώπους σε σημαντικά πόστα στις άλλες τους δουλειές; Γιατί πέφτουν και αυτοί στην παγίδα να θεωρούν ότι η μόνη καλή τηλεόραση είναι αυτή; Και τέλος, εάν θέλουν πράγματι να προσφέρουν κάτι στην κοινωνία, γιατί δεν το κάνουν και σε αυτόν τον τομέα - τον τομέα των μίντια, που ειναι τόσο σημαντικός, τόσο ευαίσθητος, τόσο ταλαιπωρημένος σ' αυτόν τον τόπο, παρά μόνο τόν αφήνουν στα χέρια φτηνών και ανίκανων ανθρωπων;

Η μήπως αυτό ακριβώς θέλουν; Να μήν υπάρχει σωστή ενημέρωση; Να μήν υπάρχει ωραία και αξιοπρεπής ψυχαγωγία; Να αποβλακωθούν εντελώς οι άνθρωποι;

Προφανώς, στο βραδυνό δελτίο στη τηεόραση του Σταρ, ο Λιάτσος θα έχει "περισσότερες λεπτομέρειες"!

ΥΓ: O Νίκος Γιγουρτάκης, ήταν επιχειρηματίας, ενεργοποιούμενος στον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης. Ηταν ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου "Ρομέο". Πέθανε τα ξημρώματα της Τρίτης στο Ασκληπιείο Βουλας, από ανακοπή καρδιάς.

1 comment:

  1. Γιγουρτάκης?
    Υπήρχε (το 1958 και μετά) ο "Πράσινος Μύλος", στην περιοχή Ασπρα Χώματα της Κοκκινιάς.
    Το λειτουργούσαν 5-6 αδέλφια Γιγουρτάκηδες.
    Μπουζουξίδικο Β΄κατηγορίας.
    Μια προχειρο-ξυλοκατασκευή με κεραμιδένια στέγη και "γαρμπίλι" στην αυλή.
    Για την περιοχή και την εμφάνιση του "μαγαζιού"
    εξαιρετική η εμφάνιση τραγουδιστών όπως Ρεπάνης,
    Χρυσάφη, Ζαγοραίος, Ali Ugurlu (με το τσαντιρ΄ιμιν΄ ιστινε)κ.α..
    Μετά από πολλά χρόνια λειτουργίας έκλεισε.
    Η πορεία των αδελφών Γιγουρτάκη συνεχίστηκε με
    την λειτουργία του Καν-Καν, Κηφισσού και Π. Ράλλη.
    Από αρχής "Πράσινου Μύλου" και "Καν-Καν" ψυχή σε ηχητικά, φωτεινές επιγραφές, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά υπήρξε ο Βασίλης Γκίκας, που πέθανε γύρω στο 1985, από ανακοπή καρδιάς.
    Και να τώρα ο Νίκος Γιγουρτάκης ο νεώτερος...
    Να είσαι καλά Χρήστο, που εμμέσως με ξαναγύρισες "αιώνες" πίσω...τότε που προμήθευα με χαρτί Α4 κάποιον Ομηρο, που έγραφε -έλεγε- κάποια έπη.

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...