Tuesday, August 27, 2013

IN MEMORIAM Γιώργος Ερωτόκριτος (1948 – 2013), ζωγράφος.


 
Απεβίωσε στη Λεμεσό, Κύπρο, σε ηλικία 64 ετών, από έμφραγμα. Είδηση 10 λέξεων, για έναν από τους πιο ταλαντούχους, πιο γενναιόδωρους, πιο πληθωρικούς και πιο γλυκείς ανθρώπους που γνώρισα στη Κύπρο. Λίγα θα πω – άλλωστε τον ήξεραν πολλοί, και καλύτερα από μένα. Θα πω για το πάθος του να μην αποκοπεί η Κύπρος «από τις βυζαντινές και ανατολικές της ρίζες», όπως έλεγε. Αυτό το πάθος, ‘ήταν διάχυτο στη ζωγραφική του. Τον ισοπέδωνε «ο νεοπλουτισμός του Κυπραίου», και όταν ένας υποψήφιος πελάτης του μιλούσε με έπαρση, τότε ο Γιώργος φορούσε «το κακό του προσωπείο» και τον έστελνε από εκεί που’ρθε, αδιαφορώντας που δεν πούλησε έργο. Του άρεσαν τα «μεγάλα και πλούσια πράγματα» - με την έννοια της απόλαυσης «των ωραίων της ζωής». Τα τραπέζια στα οποία μας φιλοξενούσε ήταν «απ’ άκρου εις άκρον». Το φαγητό «κυπριακό ανατολίτικο» το έλεγε, περίσσευε για άλλα πέντε τραπεζώματα. Η τέχνη του ήταν γέννημα «συναισθημάτων και εμπειριών», μου’ λεγε. Τούς ανθρώπους τους έβλεπε με φτερά, σαν αγγέλους, και με μια αγκαλιά γεμάτη από φρούτα. Κι όταν, με διάθεση πονηρά, τον ρωτούσα τι συμβολίζουν τα φρούτα σε μιαν αγκαλιά, ακόμα πιο πονηρά, αλλά πάντοτε γλυκά, εκείνος μου απαντούσε «αμαρτία». Έχω δύο πίνακές του στο σπίτι μου στην Αθήνα. Από προχθές, τα πρόσωπά τους μου φαίνονται δακρυσμένα. Καλό ταξίδι, Γιώργο μου.

Από την εφημερίδα "Φιλελεύθερος" της Κύπρου, ένα σύντομο βιογραφικό:


 

Ο Ερωτόκριτος γεννήθηκε στη Λάμπουσα το 1948 και σπούδασε στην Αθήνα και το Λονδίνο. Μετά επέστρεψε για να δουλέψει στην Αθήνα ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε συντήρηση και ξυλογλυπτική. Από το 1980 ζούσε στη Λεμεσό. Παρουσίασε την εντυπωσιακή δουλειά του πολλές ατομικές και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό (Ολλανδία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ελλάδα, Βέλγιο).

Ιδιαίτερη στιγμή στην καλλιτεχνική του σταδιοδρομία ήταν όταν ο γνωστός οίκος Fabergé τον επέλεξε το 1996 –ως πρώτο καλλιτέχνη εντός του εργαστηρίου του- να φιλοτεχνήσει μια σειρά από τα ονομαστά αυγά. Παράλληλα, ο Γιώργος Ερωτόκριτος ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης ο οποίος είχε επιλεχθεί να παρουσιάσει δουλειά του στα Κυπριακά Αεροδρόμια.

Η τελευταία του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε την περασμένη άνοιξη στην γκαλερί Γκλόρια στη Λευκωσία κι έφερε τον πικρά προφητικό τίτλο «Ασυμπλήρωτος κύκλος».

Το πιο δυνατό και ιδιαίτερο στοιχείο που χαρακτηρίζει σχεδόν όλα του τα έργα, είναι το εντυπωσιακό και έντονο λουλακί χρώμα. Οι γραμμές κουβαλάνε κυπριακή παράδοση, μορφές πλασμένες μέσα από την ιστορία με στοιχεία από τη θρησκεία και τη μυθολογία και σύμβολα βγαλμένα μέσα από τους αιώνες.

2 comments:

  1. Η Λάμπουσα, η οποία φέρεται ως γενέτειρα του Ερωτόκριτου είναι μια αρχαία πρωτοχριστιανική πόλη. Σήμερα, στη θέση της, βρίσκονται οι όμορφες κωμοπόλεις της επαρχίας Κερύνειας Καραβάς (η δική μου γενέτειρα) και η Λάπηθος. Προφανώς, ο ίδιος ο αποθανών θα ανέφερε τη Λάμπουσα ως γενέτειρα του, αφού του άρεσε να τονίζει τις βυζαντινές και ανατολικές ρίζες του.
    Ας αναπαυθεί εν ειρήνη ο ταλαντούχος χωριανός μου.

    ReplyDelete
  2. Απορία μέγιστη:
    Μα γιατί...ΓΙΑΤΙ...στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε τίποτα από τους πνευματικούς ανθρώπους ή τους καλλιτέχνες της Κύπρου; Κάνουμε εξαγωγή ανθυποπαρουσιάστριες μην τυχόν και ξεμείνουν από σκουπιδοκουλτούρα ενώ για τον πολιτισμό που ανθίζει στην Κύπρο το πολύ-πολύ να παραχωρηθεί ένα μονόστηλο κάθε φορά που γίνεται εκδήλωση στο "Σπίτι της Κύπρου".

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...