ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟ

Αυτό που βλέπεις. Μόλις τό'βγαλα φωτογραφία με το κινητό μου. 12.40 νύχτα, ημερολογίου που κιόλας δείχνει 23 Μαίου.
Άκουσα το θρόισμα των φύλλων από τη θεόρατη λεύκα μας, και βγήκα στη βεράντα. Αυτός ο ήχος με συναρπάζει τόσο, που νομίζω πως πρέπει να ήταν παρών στη γέννα μου.



Πιο πίσω, το πεύκο. Και πάνω από αυτό, το αγριεμένο φεγγάρι, που σκορπάει θαρρείς σαν μικρές αστραπές τις ακτίνες λάμψης του μες τον μαύρο ουρανό.

Οχι, δεν ξέρω να ερμηνεύω τα στοιχεία της Φύσης, ούτε και την συμπεριφορά τους. Απλώς με εμπνέουν για να φαντάζομαι διάφορες ιστορίες και θεωρίες, και σιγά-σιγά να τις πλάθω σε πραγματικότητα. Που και πάλι, δεν είναι ανάγκη να έχει συγκεκριμένο στίγμα, ούτε συμβάν, ούτε αφορμή.

Μάλλον είναι "το γενικό κλίμα", όπως το λέμε. Και που εγω, απόψε, μές απ' αυτό το κακό, αγριεμένο φεγγάρι, το αισθάνομαι σαν κάτι που έχει πολύ άγχος, αβεβαιότητα, βία, θυμό και πάσης φύσεως φτώχεια.

Ειμαι περίεργος, σε λίγο που θα ξημερώσει και το φεγγάρι θάχει αποσυρθεί, τι "γενικό κλίμα" θ' αντικρύσω;

Ας ακούσουμε κι ένα τραγούδι συναφές. Creedence Clearwater Revival και Bad Moon Rising. Καληνύχτα...