Φιλειρηνικός (;) οίστρος έχει
καταβάλει εσχάτως την τουρκική διοίκηση, ανεβάζοντας ξαφνικά, σε όλα τα φόρα,
τους τόνους για τον διακαή της, λέει, πόθο να λύσει «εδώ και τώρα» το Κυπριακό.
Τόσο ειλικρινής είναι αυτή η επιθυμία της, που έσπευσε αυτές τις μέρες να
εμπλουτίσει τον κατοχικό της στρατό στη βόρεια Κύπρο, με όπλα και πυρομαχικά
αξίας 156.000 ευρώ. Όλη αυτή η τάχατες «επίθεση ειρήνης» προς την Κυπριακής
Δημοκρατία, (που στην ουσία δεν είναι τίποτ’ άλλο από μία ακόμα επίδειξη ισχύος,
δεν είναι άσχετη με την δεινή οικονομική κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει, και
που ο «γείτονας», όπως έκανε ανέκαθεν,
θέλει προς όφελός του να εκμεταλλευτεί. Από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμα
και στους πιο σκληρούς αγώνες πάλης και πυγμαχίας, οι αγωνιζόμενοι σέβονταν τον
άγραφο νόμο που έλεγε ότι τον πεσμένο αντίπαλο δεν τον χτυπάς με τίποτα. Ο
νόμος αυτός δεν «υπάρχει» για την Τουρκία. Όπως δεν «υπάρχει» και για τα άγρια
ζώα στη ζούγκλα…
No comments:
Post a Comment